Ποιον "εθνάρχη" - για τον "πατριάρχη" της Δεξιάς μιλάνε

• Επειδή με βρίσκει απολύτως σύμφωνο το παρακάτω κείμενο του φίλου Logoplokou, το αναδημοσιεύω. Ό,τι και να γράψει κανείς για τον αλήστου μνήμης "εθνάρχη" τους θα είναι λίγο. Διαβάστε:

ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ... ΚΑΙ ΜΟΝΟ !...

Η παραχάραξη της ιστορίας ήταν ανέκαθεν από τ΄ αγαπημένα σπορ της Δεξιάς και των ανθρώπων της και οι σημερινοί εκφραστές της, δεν ήταν, φυσικά, δυνατόν να λοξοδρομήσουν. Ταυτίζουν την αποκατάσταση της Δημοκρατίας τον Ιούλη του 1974, με το θείο Καραμανλή και – μη έχοντας κάτι άλλο για να προκαλέσει τη μάζωξή τους – τον γιορτάζουν στο ΄Ιδρυμά του.

Επειδή, κάποτε, οι δεξιοί, δέχονταν αγόγγυστα, τον αρχηγό τους, ως «αυτοκράτορα», με τον ίδιο να τους θεωρεί και να τους αντιμετωπίζει, σαν πρόβατα, βάζοντας και επιβάλλοντας, ως έμβλημα του κόμματος, τη …φωτογραφία του, (οποία μετριοφροσύνη…), οι απόγονοί του, ανιψιού συμπεριλαμβανομένου, νομίζουν πως μπορούν να αποπειραθούν την ίδια μεταχείριση στον ψευτοεθνάρχη κι από ολόκληρο τον ελληνικό λαό.

Είναι νυχτωμένοι μακριά, όπως σ΄ όλα τα ζητήματα και βαυκαλίζονται για μια ακόμα φορά, πως έχουν κάτι άξιο λόγου να επιδείξουν, για να δικαιολογήσουν την ιστορική και τη σημερινή παρουσία τους. Ο εκλεκτός τους δεν συγκεντρώνει κανένα εχέγγυο, που να τον καταγράφει ως υπερκομματικό και γενικής αποδοχής πολιτικό ηγέτη.

-΄Ηρθε στο, τότε, πολιτικό προσκήνιο, με την αξία του; Όχι βέβαια: το παλάτι τον επέλεξε και τον επέβαλε…
-΄Ενωσε τους έλληνες; Ναι αφήνοντας στην κύρια Ελλάδα τους δεξιούς και εξορίζοντας τους υπόλοιπους στα ξερονήσια…
- Εμπλούτισε τη δημοκρατία; Αμέ! Με τη μέθοδο της βίας και της νοθείας και δίνοντας δικαίωμα ψήφου ακόμα και στα… δέντρα!...
-΄Ηταν ντόμπρος και αναλάμβανε τις ευθύνες του; Σίγουρα, λακίζοντας, όταν έχασε, για το Παρίσι, ως κύριος… Τριανταφυλλίδης!...

Οι του, δεξιόστροφου, συναφιού, ξαναπιπιλάνε την καραμέλα της συμβολής του στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας μετά τη Χούντα και επαναλαμβάνουν τις γνωστές παπαριές… Ο λαός όμως έζησε, θυμάται, γνωρίζει, πως και πάλι, τότε, επιβολή του κυρίου έγινε, προκειμένου να λειτουργήσει ως ανάχωμα στις εξελίξεις, που διαφαίνονταν και έρχονταν φυσιολογικές… Για μια ακόμα φορά, θρονιάστηκε, φρεσκοπαρφουρισμένος στη θέση των μπαρουτοκαπνισμένων αγωνιστών κατά της δικτατορίας! Οσο για την νομιμοποίηση του ΚΚΕ, ε, ας πάνε και οι κουκουέδες στη γιορτή…

Τέλος, το ξεφτισμένο, από τις επαναλήψεις, show με την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ, έχει ξεσκεπαστεί και δεν συγκινεί πλέον: το να προστρέχεις στον αρχιμαφιόζο, για να ζητήσεις προστασία από τον νταβατζή της γειτονιάς, δεν είναι δα και επαναστατική πράξη! Κάνοντας, μάλιστα, τεμενάδες και υποκύψεις, όταν έχεις ξεχάσει (;) να φορέσεις, ακόμα και το βρακί σου!... ΄Ηταν τυχαίο, πως μετά απ΄ αυτή την ιστορική – για τους δεξιούς – επιλογή, ο ελληνικός λαός τον σούταρε;...

Ο μεγάλος Ανδρέας Παπανδρέου ήταν εκείνος, που με την ιστορική και παροιμιώδη κίνησή του, αποκαθήλωσε τον… εθνάρχη και τον έβαλε στη θέση του: στην ηγεσία της Δεξιάς… Και μόνο!...

ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ