Αγαπητοί συνάδελφοι,
Σας καλώ να πάρετε ξεκάθαρη και σαφή θέση, αν μπορεί δημοσιογράφος να διώκεται πολιτικά από την κρατική ΕΡΤ Α.Ε. και να απολύεται με συνοπτικές διαδικασίες, με επίκληση ανύπαρκτου νόμου και μάλιστα με ερμηνείες κατά το δοκούν.
Σε μια χωρίς προηγούμενο απόφαση, η διοίκηση της ΕΡΤ, προχώρησε, παράτυπα παράνομα αλλά και με πολιτική στόχευση, στην καταγγελία της σύμβασης αορίστου χρόνου που είχα με τη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Εκεί εργαζόμουν τα τελευταία 15 χρόνια ενώ για σχεδόν μια δεκαετία «κάλυπτα» το ρεπορτάζ της Βουλής. Η πρωτοφανής στα χρονικά της ΕΡΤ «απόλυση» μου -την περίοδο που η ΕΣΗΕΑ ήταν ακέφαλη λόγων εκλογών!- χωρίς μάλιστα αποζημίωση, μου εστάλη στο σπίτι με δικαστικό κλητήρα!!!
Σας καταγράφω τα ακριβή γεγονότα για να βγάλετε τα συμπεράσματα σας.
Ήταν ακριβώς αμέσως μετά το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής και τις έντονες διαμαρτυρίες μου για τη μη μετάδοση της είδησης από το κεντρικό δελτίο των 9μμ της ΝΕΤ, καθώς όπως εξηγούσα, ήταν μείζονα πολιτική είδηση, που δεν έπρεπε να αποσιωπηθεί.
Η διοίκηση της ΕΡΤ παραβιάζοντας όλους τους κανόνες νομικής και ηθικής τάξης προχώρησε και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες στην καταγγελία της σύμβασης, χωρίς να μπει ούτε καν στο κόπο να διενεργήσει ΕΔΕ ή προκαταρκτική εξέταση, και να με καλέσει εγγράφως, ως είχε υποχρέωση να πράξει, να παρουσιαστώ ενώπιον της.
Εν γνώσει της, ότι παρανομεί και παρατυπεί – παραβίασε ακόμα και τα προσωπικά μου δεδομένα- δεν θέλησε να παρουσιαστώ ενώπιον της προκειμένου να μην υπάρχουν καταγεγραμμένα και τα δικά μου επιχειρήματα στα πρακτικά, για τους αβάσιμους ισχυρισμούς της περί δύο παράλληλων αορίστων συμβάσεων σε ΕΡΤ ΑΕ και ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ.
Ο πολιτικός προϊστάμενος της ΕΡΤ και υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος όταν αρχικά ενημερώθηκε, έδειξε να αιφνιδιάζεται, παραδέχτηκε δε ότι ήταν κατάφωρη αδικία και δεσμεύτηκε να λύσει το θέμα. Κάτι όμως που δεν έγινε μέχρι σήμερα καθώς η νομική σύμβουλος της ΕΡΤ κ.Αθηνά Μπαλωμένου -πίσω από την οποία κρύβονται αυτοί που έδωσαν την εντολή- δεν θέλησε να ανακαλέσει αμέσως, την παράτυπη και παράνομη καταγγελία παρά και τις σχετικές επισημάνσεις του δικηγόρου στον οποίο ανέθεσα την υπόθεση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η ίδια η δικηγόρος που ισχυριζόταν στο δικαστήριο ότι οι συμβασιούχοι της ΕΡΤ-που δικαιώθηκαν τελικά- δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και ότι μια φορά το μήνα κάνουν ρεπορτάζ προκαλώντας την έντονη αντίδραση τους.
Πιστεύω ακράδαντα, ότι η απόφαση των «ιθυνόντων» ήταν ειλημμένη καθώς είχαν δείξει την ενόχληση τους και στο παρελθόν με άλλα ρεπορτάζ μου από τη Βουλή.
Περιορίστηκαν, σκοπίμως, μόνο σε δύο τηλεφωνικές «τρομοκρατικές ενοχλήσεις» που έγιναν από τον Διευθυντή Ενημέρωσης Γ Λαμπράκο. Δεν είναι βεβαίως συμπτωματική η χρονική συγκυρία της απόλυσης μου.
- Η πρώτη τηλεφωνική «τρομοκράτηση» έγινε αμέσως μετά την τυπική λήξη (31/12/2008) της άδειας παράλληλης απασχόλησης που είχα για το ΑΠΕ ΜΠΕ ΑΕ. Η απειλή ήταν η μη ανανέωση της άδειας. Μάλιστα ο κ Λαμπράκος μου δήλωνε έκπληκτος παραδεχόταν ότι ήταν απόλυτα νόμιμη η παράλληλη απασχόληση μου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ, δεδομένου ότι το ΔΣ της ΕΡΤ μου έδινε μέχρι τότε τη σχετική έγκριση. Επιπλέον μου συνέστησε να δω ποιος με έχει στοχοποιήσει!!!
Επισημαίνω ότι είχε προηγηθεί βεβαίως το ρεπορτάζ μου σε «ζωντανή σύνδεση» στα δελτία 6 μμ και 9 μμ της ΝΕΤ σχετικά με την αποχώρηση της ΝΔ από την ψηφοφορία για την υπόθεση του Βατοπεδίου. Κάνοντας όπως πάντα, με επαγγελματική ευσυνειδησία και αντικειμενικότητα το ρεπορτάζ μου είχα σημειώσει ότι δεν υπάρχει προηγούμενο στα μεταπολιτευτικά κοινοβουλευτικά χρονικά να αποχωρεί από κοινοβουλευτική διαδικασία η κυβερνητική πλειοψηφία.
Ορισμένα μπλογκς είχαν γράψει τότε - ίσως κακώς-, εγκωμιαστικά σχόλια με αναφορές όπως «μπράβο στη Νατάσα Θωμά που τόλμησε στο κρατικό μαγαζάκι να το πει» «μπράβο στο θάρρος της που δεν φοβάται μην την κυνηγήσουν». Περιττό να πω ότι δεν είχα την παραμικρή διάθεση αντίστασης ή πολιτικοποίησης του θέματος. Κατέγραψα μόνο την ειδησεογραφία, όπως είχα επαγγελματική υποχρέωση και η δεοντολογία μου επέβαλλε.
- Η δεύτερη και τελευταία «εκτελεστική» πράξη έγινε μετά την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει την Ολομέλεια της Βουλής και μετά την «μάχη» που έδωσα να παίξει η είδηση στο δελτίο των 9 μμ με την Μαρία Χούκλη, εξηγώντας γιατί ήταν αιφνιδιαστική απόφαση και τονίζοντας σε όλους τους τόνους ότι ήταν «μείζον πολιτικό ζήτημα». Μια είδηση για την οποία ενημέρωσα τηλεφωνικά δέκα λεπτά πριν ξεκινήσει το βραδινό κεντρικό δελτίο της ΝΕΤ και που δεν έπαιξε ποτέ.
Παρά την επιμονή μου και τις συνεχείς τηλεφωνικές μου παρακλήσεις να παίξει η είδηση με όλες μάλιστα τις πιθανές επιπτώσεις που έχει μια τέτοια απόφαση σε ότι αφορά όλες τις εκκρεμούσες υποθέσεις για παραγραφή τυχόν ποινικών αδικημάτων υπουργών η απάντηση που έπαιρνα ήταν ότι «κυβερνητικοί κύκλοι λένε ότι είναι σύνηθες φαινόμενο να κλείνει η Βουλή ενόψει εκλογών». «Το κύκλωμα λέει ότι είναι σύνηθες φαινόμενο και έχει γίνει και στο παρελθόν ενόψει εκλογών» ήταν η απάντηση που πήρα. «Δεν ξέρω ποιο κύκλωμα βραχυκυκλώνει μια τέτοια μείζονα πολιτική είδηση αλλά καθόλου σύνηθες φαινόμενο δεν είναι», αντέτεινα αναλύοντας μάλιστα τι έγινε όλες τις προηγούμενες φορές από την μεταπολίτευση και μετά.
Οφείλω βεβαίως, να ομολογήσω ότι ο προϊστάμενος του πολιτικού ρεπορτάζ Πρόδρομος Παπαηλιόπουλος συμφωνούσε με τη δική μου άποψη ότι έπρεπε να μεταδοθεί η είδηση διότι αφορούσε μείζον πολιτικό ζήτημα. Παραδέχτηκε ωστόσο, ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο και ότι κάποια στιγμή θα αναγκαστούν να την παίξουν.
Μετά το έκτακτο δελτίο του «ΜΕΓΑ» στις 9΄45 ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής ειδήσεων Αντώνης Αλοφογιώργος μου ζήτησε να πω το ρεπορτάζ μου στο δικό του δελτίο ειδήσεων στη δορυφορική τηλεόραση. Παρά τις εξηγήσεις που του έδωσα ότι η «ΝΕΤ» δεν θέλησε να παίξει την είδηση επέμεινε να μην την αποκρύψουμε και να πούμε την αλήθεια.
Έτσι και έγινε. Είπαμε τα γεγονότα όπως ακριβώς συνέβησαν και με τις πολιτικές επιπτώσεις που είχαν αυτά. Καθώς τα ιδιωτικά κανάλια είχαν βγάλει στον αέρα την είδηση με τις αντιδράσεις όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης μου ζητήθηκε να βγω στο δελτίο στις 11 μμ της ΕΤ1 να ξεκινήσω από τους κυβερνητικούς κύκλους που μιλάνε για σύνηθες φαινόμενο, να μην αναφέρω αιφνιδιαστικό κλείσιμο και να αρκεστώ στην καταγραφή των αντιδράσεων της αντιπολίτευσης. Επειδή δεν υπήρχαν χρονικά περιθώρια να αντιδράσω καθώς όπως μου ειπώθηκε δεν υπήρχε κανένας άλλος δημοσιογράφος να πει το ρεπορτάζ με το κίνδυνο ούτε στις 11 μμ να παίξει η είδηση ανέλαβα το ρόλο αυτό.
Αμέσως μετά διαμαρτυρήθηκα έντονα στον κ Λαμπράκο για το ότι απεκρύβη η είδηση, αλλά και για το γεγονός ότι δεν μπορεί ένας κοινοβουλευτικός συντάκτης να καταργείται στο κεντρικό δελτίο των 9 και να καλείται μετά να κάνει τη δουλειά άλλων αφού ούτε κυβέρνηση κάλυπτα ούτε κόμματα της αντιπολίτευσης.
Να σημειωθεί ότι στη τηλεφωνική συνομιλία μου με τον κ Λαμπράκο υπήρξαν περίεργες ερωτήσεις του τύπου «ποια μπορεί να είναι κατά τη γνώμη μου η σκοπιμότητα της κυβέρνησης για το κλείσιμο της Βουλής καθώς καμία υπόθεση δεν εκκρεμεί στη δικαιοσύνη που μπορεί να διαπιστώσει ποινικά αδικήματα υπουργών που θα παραγραφούν». Βεβαίως επανέλαβα τα ακριβή δεδομένα και τις επιπτώσεις τους με την επισήμανση ότι «δεν ξέρω ποια ακριβώς είναι η σκοπιμότητα ξέρω πολύ καλά ότι υπάρχει σκοπιμότητα».
Μετά από αυτό το συμβάν και χωρίς να προηγηθεί καμία ΕΔΕ, μου ήρθε με δικαστικό κλητήρα η απόλυση μου!!! Με το πρόσχημα, για την πρωτοφανή αυτή ενέργεια, ότι είχα παράλληλη απασχόληση και στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ με σύμβαση αορίστου χρόνου. Κάτι που δεν αναφέρεται πουθενά και σε κανένα νόμο!
Μάλιστα, δεκάδες συνάδελφοι στην ΕΡΤ τους οποίους γνωρίζει το ίδιο το ΔΣ της εταιρίας, (κάποιοι δεν μπαίνουν στο κόπο να κάνουν και την σχετική αίτηση για παράλληλη απασχόληση) εργάζονται είτε σε Δημοτικούς Ραδιοφωνικούς Σταθμούς π.χ. Αθήνα 9,84 είτε στη Βουλή είτε σε γραφεία τύπου.
Να σημειωθεί εξάλλου, ότι δεν είχα ποτέ αποκλειστική σύμβαση, ούτε και μου είχε ζητηθεί ποτέ, και αμειβόμουν με τα χαμηλότερα προβλεπόμενα στη σύμβαση ενώ το σύνολο των αποδοχών μου υπολείπονται κατά πολύ από τις «παχυλές αποκλειστικές» άλλων συναδέλφων. Το έωλο επιχείρημα της Διοίκησης της ΕΡΤ καταρρίπτεται, καθώς όχι μόνον δεν ήταν άγνωστο σε αυτή, αλλά, αντιθέτως, επί 15 χρόνια, είτε αρχικά με σύμβαση έργου είτε αργότερα με ορισμένου και στη συνέχεια αορίστου χρόνου, υπέβαλα κάθε χρόνο και εγκρινόταν από το ΔΣ της ΕΡΤ η αίτηση μου για άδεια παράλληλης απασχόλησης. Την σχετική αίτηση υποβάλλουν όσοι εργάζονται σε «μη ανταγωνιστικές επιχειρήσεις.
Το εξίσου πρωτοφανές είναι ότι στο εξώδικό της η διοίκηση της ΕΡΤ, αποσιωπά πλήρως το γεγονός, ότι είχα άδεια παράλληλης μέχρι τέλη του 2008, ενώ παρακάμπτει εντελώς το σχετικό άρθρο 19 του ιδρυτικού για την ΕΡΤ νόμου 1730/1987, και παραπέμπει σε άλλες άσχετες διατάξεις. Ο ίδιος μάλιστα ο πρόεδρος της ΕΡΤ σε γραπτή απάντηση του στη Βουλή σε σχετική ερώτηση που είχε καταθέσει ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης, είχε κάνει επίκληση της σχετικής διάταξης της ΕΡΤ που επιτρέπει στους δημοσιογράφους της αλλά και στους υπαλλήλους της, να ασκούν παράλληλη απασχόληση μετά από άδεια του ΔΣ και απέφυγε έτσι να να καταθέσει τα στοιχεία που του είχαν ζητηθεί.
Η καταφανής αυτή παρανομία και ειδικότερα η παραπομπή στο άρθρο 15 του ίδιου νόμου, που αν ίσχυε θα έπρεπε να φύγουν από την ΕΡΤ εκατοντάδες άνθρωποι (δημοσιογράφοι και λοιπό προσωπικό που είτε με άδεια είτε χωρίς άδεια εργάζονται και αλλού), αλλά και ο χρόνος που επελέγη (τις μέρες που η ΕΣΗΕΑ ήταν λόγω εκλογών «ακέφαλη») καθώς και άλλα γεγονότα που είχαν προηγηθεί, ενισχύει βάσιμα τις υποψίες μου για στοχευμένη απόλυση.
Έχω ήδη προσφύγει στη Δικαιοσύνη για να βρω το δίκαιο μου και έχω την πεποίθηση ότι θα το βρω. Αλλά το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος αλήθεια θα πληρώσει για την βάναυση και κατάφωρη παραβίαση της μέχρι σήμερα άψογης, ευσυνείδητης και σοβαρής επαγγελματικής και προσωπικής μου οντότητας; Και βεβαίως η σημερινή Διοίκηση της ΕΡΤ ΑΕ δεν θα πληρώσει από τη τσέπη της ούτε ένα ευρώ για την παράνομη και καταχρηστική απόλυση μου.
Και μια προσωπική εξομολόγηση.
Είναι αλήθεια, ότι στην αρχή δεν το κρύβω, τρομοκρατήθηκα. Σκέφτηκα πως, αν σε μια δημόσια επιχείρηση, όπως η ΕΡΤ που είναι κρατική και ελέγχεται, υποτίθεται, επιτρέπεται να συμπεριφέρονται οι εκάστοτε διοικούντες με τέτοια αθλιότητα, ωμότητα και προκλητικότητα, παραβιάζοντας εργασιακά δικαιώματα και κάθε έννοια λογικής, διερωτήθηκα, πως αλήθεια μπορεί να συμπεριφερθεί σε έναν ανίδεο, ανυπεράσπιστο συνάδελφο που δεν έχει ούτε τα μέσα ούτε τον τρόπο να αντιδράσει όπως εγώ; Αλλά και ποια μπορεί να είναι η αντιμετώπιση σε μια ιδιωτική η επιχείρηση; Και με ποιο τρόπο μπορεί να αντιδράσει και να επιστρέψει τη λάσπη που του εκτοξεύουν και μάλιστα αποπροσανατολιστικά;
Μεγάλωσα με τη δημοσιογραφία. Δεν έχω μάθει άλλη δουλειά. Η δημοσιογραφική μου πορεία όλα αυτά τα χρόνια ήταν με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ευσυνειδησία, αντικειμενικότητα, πολλές φορές με υπερβάλλοντα ζήλο και σε βάρος της οικογένειας μου. Και ξαφνικά όλα αυτά βρέθηκαν στον αέρα με λάσπη.
Tο μόνο που επιθυμώ και επιδιώκω είναι να επιστρέψω πίσω την «αθλιότητα» τους. Και να καθαρίσω το μέτωπο μου από την «μουντζούρα» που μου ρίξανε. Τίποτα άλλο. Άλλωστε άλλοι συνάδελφοι μου είναι σε πολύ - πολύ χειρότερη μοίρα…
Ευχαριστώ θερμά όλους εκείνους τους συναδέλφους που μου έδωσαν το χέρι τους...
