Είναι ένα γεγονός με τεράστια σημασία. Δεν ξέρω αν το κενό που αφήνει είναι δυσαναπλήρωτο. Αυτό που ξέρω είναι ότι τέτοιοι είδους πνευματικοί άνθρωποι δύσκολα γεννιούνται! Ήταν το παράδειγμα του μεγάλου συγγραφέα που βρίσκεται μέσα στη ζωή κι όχι μέσα στο γυάλινο πύργο του! Ενήμερος για ό,τι συνέβαινε όχι μόνο στην πατρίδα του, αλλά σε όλο τον πλανήτη. Δεν δίστασε να τα "βάλει" με όλους τους μεγάλους πολιτικούς και ηγέτες των χωρών που καταδυναστεύουν τον κόσμο. Ο "ακτιβισμός" του ήταν φωτεινό παράδειγμα για όλους εκείνους τους διανοούμενους που νόμιζαν ότι με μια εμφάνιση στην τηλεόραση ή με μια συνέντευξη σε κάποιο έντυπο συμμετείχαν στους κοινωνικούς αγώνες. Για τον Χάρολντ Πίντερ μιλάω...
Σε ηλικία 78 ετών «έφυγε» από τη ζωή ο Βρετανός θεατρικός συγγραφέας, Χάρολντ Πίντερ, μετά από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο. Σύμφωνα με τη σύζυγό του, Αντόνια Φρέιζερ, ο Βρετανός θεατρικός συγγραφέας, ο οποίος είχε τιμηθεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2005, ο Πίντερ άφησε την τελευταία του πνοή την Τετάρτη. «'Ηταν προνόμιο να ζήσω μαζί του για πάνω από 33 χρόνια. Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ», δήλωσε η σύζυγός του.
Ο Χάρολντ Πίντερ έχει χαρακτηριστεί ως ο συγγραφέας με τη μεγαλύτερη επιρροή στη Βρετανία. Ο Πίντερ έχει συγγράψει περισσότερα από 30 θεατρικά έργα, τα οποία κατατάσσονται από τους κριτικούς μεταξύ των καλύτερων έργων που γράφτηκαν στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα.
Η συγγραφική του ιδιότητα δεν περιορίστηκε όμως μόνο στα θεατρικά έργα. Ήταν και ποιητής και είχε γράψει και σενάρια για ταινίες, πολλά εκ των οποίων ήταν προσαρμογή των έργων του για τον κινηματογράφο. Ο Βρετανός συγγραφέας είχε σκηνοθετήσει εξάλλου και πολλές θεατρικές παραστάσεις.
Το 1957 έγραψε Το Δωμάτιο, του οποίου ακολούθησε αμέσως το Βουβό γκαρσόνι και την επόμενη χρονιά το Πάρτι Γενεθλίων. Η επιτυχία τον βρήκε με τον Επιστάτη το 1959, το οποίο έγινε και ταινία το 1963. Μεταξύ των σημαντικών του έργων που ακολούθησαν είναι ο Εραστής (1962), η Επιστροφή (1964), οι Παλιοί Καιροί (1971) και η Προδοσία (1979).
Η δράση του Πίντερ δεν περιοριζόταν όμως μόνο στη συγγραφή και τη θεατρική σκηνοθεσία. Ήταν επίσης ένας πολύ σημαντικός πολιτικός ακτιβιστής, ο οποίος παρενέβαινε συστηματικά και ριζοσπαστικά στα πολιτικά δρώμενα.
Τη δεκαετία του '80 ασκούσε κριτική στον αμερικανό πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν και στη σύγχρονή του Βρετανίδα πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ, ενώ πιο πρόσφατα είχε στρέψει το θυμό του κατά της δέσμευσης του ΟΗΕ στο Κόσοβο (1999), την αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν (2001) και τον πόλεμο στο Ιράκ (2003), συγκρίνοντας τον Τόνι Μπλερ με «έναν ανόητο γεμάτο ψευδαισθήσεις» και χαρακτηρίζοντας τον Τζορτζ Μπους «εγκληματία πολέμου».
Σε ηλικία 78 ετών «έφυγε» από τη ζωή ο Βρετανός θεατρικός συγγραφέας, Χάρολντ Πίντερ, μετά από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο. Σύμφωνα με τη σύζυγό του, Αντόνια Φρέιζερ, ο Βρετανός θεατρικός συγγραφέας, ο οποίος είχε τιμηθεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2005, ο Πίντερ άφησε την τελευταία του πνοή την Τετάρτη. «'Ηταν προνόμιο να ζήσω μαζί του για πάνω από 33 χρόνια. Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ», δήλωσε η σύζυγός του.
Ο Χάρολντ Πίντερ έχει χαρακτηριστεί ως ο συγγραφέας με τη μεγαλύτερη επιρροή στη Βρετανία. Ο Πίντερ έχει συγγράψει περισσότερα από 30 θεατρικά έργα, τα οποία κατατάσσονται από τους κριτικούς μεταξύ των καλύτερων έργων που γράφτηκαν στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα.
Η συγγραφική του ιδιότητα δεν περιορίστηκε όμως μόνο στα θεατρικά έργα. Ήταν και ποιητής και είχε γράψει και σενάρια για ταινίες, πολλά εκ των οποίων ήταν προσαρμογή των έργων του για τον κινηματογράφο. Ο Βρετανός συγγραφέας είχε σκηνοθετήσει εξάλλου και πολλές θεατρικές παραστάσεις.
Το 1957 έγραψε Το Δωμάτιο, του οποίου ακολούθησε αμέσως το Βουβό γκαρσόνι και την επόμενη χρονιά το Πάρτι Γενεθλίων. Η επιτυχία τον βρήκε με τον Επιστάτη το 1959, το οποίο έγινε και ταινία το 1963. Μεταξύ των σημαντικών του έργων που ακολούθησαν είναι ο Εραστής (1962), η Επιστροφή (1964), οι Παλιοί Καιροί (1971) και η Προδοσία (1979).
Η δράση του Πίντερ δεν περιοριζόταν όμως μόνο στη συγγραφή και τη θεατρική σκηνοθεσία. Ήταν επίσης ένας πολύ σημαντικός πολιτικός ακτιβιστής, ο οποίος παρενέβαινε συστηματικά και ριζοσπαστικά στα πολιτικά δρώμενα.
Τη δεκαετία του '80 ασκούσε κριτική στον αμερικανό πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν και στη σύγχρονή του Βρετανίδα πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ, ενώ πιο πρόσφατα είχε στρέψει το θυμό του κατά της δέσμευσης του ΟΗΕ στο Κόσοβο (1999), την αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν (2001) και τον πόλεμο στο Ιράκ (2003), συγκρίνοντας τον Τόνι Μπλερ με «έναν ανόητο γεμάτο ψευδαισθήσεις» και χαρακτηρίζοντας τον Τζορτζ Μπους «εγκληματία πολέμου».
