Όχι ότι γράφει φοβερά και τρομερά πράγματα ο Πέτρος Τατούλης! Είναι η συγκυρία που έχει στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του κι αυτός αξιοποιεί προς ίδιον όφελος αυτή τη συγκυρία. Λέει και γράφει, λοιπόν, αυτονόητα πράγματα, τα οποία μπορεί να τα έχουμε πει κι εμείς, να τα έχουμε γράψει, αλλά είπαμε ότι είναι η συγκυρία [ή κάποιος άλλος λόγος που δεν τον ξέρουμε]. Ίσως τα ΜΜΕ να θέλουν να ξεκάνουν αυτούς που βαράει ο Τατούλης. Απαξιώνουν τη Νέα Δημοκρατία, αλλά ταυτοχρόνως υποβιβάζουν και το ΠΑΣΟΚ. ΑΔΙΕΞΟΔΟ!!! Ας διαβάσετε ένα απόσπασμα από το κείμενο του Αρκάδα βουλευτή, που έφτιαξε και ιστολόγιο για να ξεσκάει. Τελικά, σήμερα έδωσε "τροφή" σε όλες τις εφημερίδες που έκαναν πρωτοσέλιδο το θέμα του μπλογκ που διαχειρίζεται:
Ποιος διαφωνεί με όσα ο Τατούλης καταμαρτυρεί στον Ρουσόπουλο; Δεν θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να έχει αντίρρηση. Εδώ θίγεται ένα τεράστιο ζήτημα που έχει άμεση συνάφεια με την ηθική τάξη. Αλλά όσο κι μιλάει κανείς, οι διάφοροι Ρουσόπουλοι κάνουν τους κουφούς! Ειδικά αυτός ο Ρουσόπουλος, όχι μόνον κάνει τον κουφό, αλλά είναι και είρων, και ασεβής και ΕΝΑΣ ΓΕΛΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟΣ (αν διαβάσει Ντοστογιέφσκι, θα τον εντοπίσει]! Θα αναρωτηθεί κανείς, γιατί ο Καραμανλής [που κι αυτός κάνει τον κουφό] δεν διώχνει τον κατ' εξακολούθηση κομματικά "παρεκτρεπόμενο" Τατούλη ή δεν τον διαγράφει, αφού είναι φως φανάρι ότι ο παλαιός ΕΚΚΕτζής τον έχει βάλει στο μάτι από τότε που τον έδιωξε από το υπουργείο Πολιτισμού. Βέβαια, ο Τατούλης εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι είναι "Κεντροδεξιός και Φιλελεύθερος" [αμφιβάλλω αν ξέρει τι είναι...]. Όσο για τον Ρουσόπουλο, τι να πω! Μου τη δίνει αυτό το ειρωνικό και απαξιωτικό ύφος που έχει όταν κάνει ανακοινώσεις. Αλλά δεν έχει τσίπα ο άνθρωπος για να μαζέψει τη γυναίκα του που έγινε επιχειρηματίας, και βγαίνει στο Alter να σχολιάζει δίπλα στον Χατζηνικολάου... Η συνάρτηση πολιτικής και μερικού [ατομικού] συμφέροντος αποτελεί την πρώτη και θεμελιώδη άρνηση της ηθικής στην έννοια και την άσκηση της πολιτικής... Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα εξευτελιζόταν τόσο πολύ το δημοσιογραφικό επάγγελμα! Και η πολιτική, βεβαίως... Κι ο Καραμανλής κάνει το βαρύ πεπόνι και τον ψόφιο κοριό!
Στο ζήτημα της κ. Μάρας Ζαχαρέα, στο οποίο βλέπω ότι αρκετοί εμμένετε. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις προηγούμενες εκλογές, για δεύτερη φορά, ο κ. Ρουσόπουλος είναι υποψήφιος βουλευτής στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας (διορισμένος δηλαδή από τον πρωθυπουργό) και μετεκλογικά, συνεχίζοντας να απολαμβάνει την πλήρη στήριξη του προέδρου, αναλαμβάνει τη νευραλγική θέση του υπουργού επικρατείας και κυβερνητικού εκπροσώπου, αρμόδιος για να εποπτεύει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Μάλιστα, το momentum θεωρείται εξαιρετικά κρίσιμο, αφού την ίδια περίοδο έχουν προκηρυχθεί οι ραδιοφωνικές άδειες λειτουργίας αλλά και οι ψηφιακές συχνότητες. Παράλληλα, η σύζυγος του υπουργού, συνεχίζει την εξαιρετικά επιτυχημένη σταδιοδρομία της, εξασφαλίζοντας μια ιδιαιτέρως καλή μεταγραφή στον όμιλο Alter, ως συμπαρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων, ως ραδιοφωνική παραγωγός στον ρ/σ Real FM και τέλος έχει ξεκινήσει ίδια επιχειρηματική δραστηριότητα, ως συνεκδότρια free press περιοδικών και στο προσεχές μέλλον συνιδιοκτήτρια τηλεοπτικού καναλιού και ραδιοφώνου στο διαδίκτυο.Τίποτε μεμπτό δεν θα μπορούσε κανείς να διαπιστώσει στις δύο αυτές επαγγελματικές παρουσίες, αν τις δει κανείς ξεχωριστά. Όταν όμως συνδέονται, πιστεύω ακράδαντα ότι δημιουργούν ένα άνευ προηγουμένου ηθικό ασυμβίβαστο. Επ’ αυτού η διεθνής εμπειρία είναι πολύτιμη για τη χώρα, η οποία ναι μεν γέννησε την Δημοκρατία, σήμερα όμως υπηρετεί προφανώς άλλες αρχές. Το παράδειγμα της Γαλλίας είναι ενδεικτικό. Πρόκειται για τις κυρίες Κριστίν Οκράν και Μπεατρίς Σενμπέργκ, κορυφαίες δημοσιογράφους της Γαλλικής τηλεόρασης, οι οποίες ωστόσο παραιτήθηκαν από την θέση τους όταν οι σύζυγοί τους (Μπερνάρ Κουσνέρ υπουργός εξωτερικών και Ζαν Λουί Μπορλό υπουργός οικονομικών) ανέλαβαν τα καθήκοντα τους ως υπουργοί της νέας κυβέρνησης. Η Μπεατρίς Σενμπέργκ μάλιστα, σε ένδειξη επαγγελματικής ευθιξίας, είχε παραιτηθεί από την θέση της ήδη από την αρχή της προεκλογικής περιόδου, ξεκαθαρίζοντας ότι ακόμη κι αν εκείνη κρατήσει την αμεροληψία της, δύσκολα θα γινόταν πιστευτή από τους συμπατριώτες της. Η κ. Σενμπέργκ, βέβαια, φαίνεται ότι έχει σε κάποια υπόληψη την αντίληψη των Γάλλων πολιτών. Τον ίδιο σεβασμό στην αντίληψη των Ελλήνων πολιτών οφείλει να επιδείξει, αν όχι η κ. Ζαχαρέα, ο κ. Ρουσόπουλος, αν όχι ο κ. Ρουσόπουλος, τότε σίγουρα ο κ. Πρωθυπουργός.Θα ήταν όμως φαλλοκρατικό να ζητήσω, όπως κάποιοι από εσάς, να αφήσει η κ. Ζαχαρέα την εργασία της ή να πάψει να φροντίζει τα προς το ζην της οικογένειας της. Άλλωστε, κατά δήλωση των ιδίων, η αξιοσημείωτη ευμάρεια της οικογένειας οφείλεται κατά κύριο λόγο στην δική της επαγγελματική επιτυχία. Αν λοιπόν αυτή είναι η άποψη του ζεύγους, τότε ο κ. Ρουσόπουλος είναι εκείνος που για να προστατεύσει και το δικό του όνομα και εκείνο της συζύγου του πρέπει να αποχωρήσει από τη θέση αυτή, με δεδομένο μάλιστα ότι υπήρξε και εκ των βασικών εμπνευστών του περίφημου «βασικού μετόχου». Όσο εκείνος διατηρεί αυτή τη θέση, η σύζυγός του δεν μπορεί να θεωρείται αμερόληπτη δημοσιογράφος, πολλώ μάλλον να είναι εκδότρια και συνιδιοκτήτρια media, όπως φέρεται να είναι. Ακόμη περισσότερο δεν μπορεί ως σύζυγος του να διεκδικήσει στο μέλλον έστω κι ένα κομματάκι από την πίττα (που εκείνος διανέμει) της εξαιρετικά πλούσιας κρατικής διαφήμισης. Η υπόθεση είναι κλασική περίπτωση αυτού που διεθνώς αποκαλείται «σύγκρουση καθηκόντων» και εκθέτει όχι μόνο τους ίδιους, αλλά και το κόμμα της ΝΔ και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Αν λοιπόν δεν ενεργήσει ο ίδιος ο κ. Ρουσόπουλος προς αυτήν την κατεύθυνση, τότε ο πρωθυπουργός οφείλει να τον «παραιτήσει» από τη συγκεκριμένη θέση. Η συνύπαρξη αυτή «δημιουργεί λάθος πρότυπα και προσβάλλει τους Έλληνες πολίτες»…
No comments:
Post a Comment