Εύχομαι (με βαριά καρδιά)...

Παγωνιά και σήμερα κι όλοι παλεύουν να βρουν τρόπο να ζεστάνουν το σπίτι τους και να ζεσταθούν και οι ίδιοι. Αλλά βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που δεν έχουν σπίτι και ξεπαγιάζουν σε κάποιο παγκάκι, κάτω από την Ομόνοια, μέσα σε στις μεγάλες στοές του αθηναϊκού κέντρου ή κάποια αυτοσχέδια καλύβια με τσίγκους ή με χαρτόκουτα. Και παρακαλάνε να μη βρέξει, να μη χιονίσει, να μη ρίξει πάγο! Φρίκη κυριεύει τις καρδιές μας όταν αναλογιζόμαστε πως αλλιώς είχαμε φανταστεί τον κόσμο, την εποχή μας, την εξέλιξη των πραγμάτων. Μπορεί να πει κανείς τώρα ότι δικαιώνεται η ύπαρξή του  όταν το παθητικό του επιβαρύνεται με τόσο αίμα, με τόσα αποτρόπαια κι ακατανόητα εγκλήματα; 

• ................................

Γιατί αυτά που σήμερα συμβαίνουν στην κοινωνία μας είναι εγκλήματα που δεν πρέπει να τα  συγκαλύψουμε ή να τα αποσιωπήσουμε. Υπάρχουν ένοχες συνειδήσεις κάποιων πουνομίζουν ότι μπορούν να κρύβονται ακόμη, υπάρχει υποκρισία μπόλικη, υπάρχει συνεργία στα εγκλήματα. Αυτή τη στιγμή δυστυχώς δεν έχουμε επίγνωση πού πάμε! Έτσi όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, όλα μου φαίνονται ακατανόητα. Οι ανακαλύψεις, τα επιτεύγματα, οι ιδεολογίες, οι μεγαληγορίες έχουν καταντήσει βρομερή απάτη! Από την εποχή του προγονικού πιθήκου μέχρι σήμερα υπάρχει μια ευθεία γραμμή, αλλά και μια διαφορά ποσοτική. Η διαφορά θα ήταν ποιοτική εάν είχε γίνει το ηθικό άλμα, το οποίο όμως ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ! 

• ................................

Δεν χρειάζεται πλέον να πάμε σε κάποια γωνιά της Αφρικής ή της Ασίας για να νιώσουμε ή να καταλάβουμε τι εστί ανθρώπινη φύση. Η κοινωνία μας σήμερα έχει απ' όλα! Αναίδεια, παλιανθρωπιά, ψέμα, κλεψιές, απάτες, εγκλήματα, αληθινά εγκλήματα... Δεν ξέρουμε πια όταν κυκλοφορούμε ποιοι είναι οι αθώοι και ποιοι όχι, ποιοι είναι οι ένοχοι, οι έντιμοι και ποιοι οι ανέντιμοι, οι ειλικρινείς και ποιοι οι απατεώνες, οι ισορροπημένοι και ποιοι οι ψυχοπαθείς! Και το λέω αυτό για να καταλάβει κανείς ότι δεν έχουμε απομακρυνθεί και πολύ από την εποχή των πρώτων ανθρώπων.

• ................................

Κάθε χρόνο, η γέννηση του Χριστού μας δίνει μια ελπίδα κι εμείς την αρπάζουμε, με την προσδοκία ότι θα παλέψουμε για να του μοιάσουμε σε κάτι. Μην ψάχνετε για πολλά και περίεργα. Για ΑΓΑΠΗ και ΕΙΡΗΝΗ μίλησε. Αυτό ας το κρατήσουμε. Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί.

Και του χρόνου!