Τίποτε καλό δεν έχω να θυμάμαι από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή!

Ο "αυτοεξόριστος" Κωνσταντίνος Καραμανλής κάνει τον περίπατό του στο Δάσος της Βουλόνης στο Παρίσι. Η Ελλάδα, που στέναζε υπό το καθεστώς των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου, ήταν μακριά...

Η αφορμή ήταν η είδηση [για μας] ότι στη Ρόδο στήσανε ανδριάντα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Και έγραψα σχετικά στο "ΔΙΚΤΥΟ", όπου και αναδημοσιεύτηκε από την "Καθημερινή":

Αποκαλυπτήρια ανδριάντα του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη Ρόδο

Ο ανδριάντας στήθηκε σε κεντρικό σημείο της πόλης, ύστερα από ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, που θέλησε με τον τρόπο αυτό να τιμήσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος είχε ιδιαίτερους δεσμούς με το νησί το οποίο επέλεγε για τις διακοπές του, αλλά και για διεθνείς συναντήσεις στη διάρκεια της πολύχρονης πολιτικής του παρουσίας...

Αξίζει να το διαβάσει κανείς το σχετικό ρεπορτάζ και είναι βέβαιο ότι πολλοί Ροδίτες θα πάθανε τραμπάκουλο. Θα βλέπουν τον ανδριάντα ενός πολιτικού που δίχασε τους Έλληνες. Και δεν περίμεναν οι άνθρωποι να “μιλήσει” κάποια στιγμή η Ιστορία. Βιάστηκαν!.Διάλεγε τη Ρόδο για τις διακοπές του ο Καραμανλής! Έτσι και οι Ροδίτες αποφάσισαν να του στήσουν ανδριάντα… Του πολιτικού που μπήκε “φυτευτός” στην πολιτική ζωή του τόπου από το Παλάτι, που εξαφάνισε χωρίς να ξέρει κανείς πού πήγε η “αμερικανική βοήθεια”, που επί των ημερών του λειτουργούσαν ακόμη οι φυλακές και τα ξερονήσια για τους πολιτικούς κρατούμενους, που πήγαινες στο περίπτερο για τις δημοκρατικές εφημερίδες; και ο περιπτεράς τις δίπλωνε για να μην “καρφωθείς”… Πώς και πότε γιγαντώθηκαν οι μεταπολεμικοί βιομήχανοι; Ποιοι λεηλάτησαν την αμερικανική βοήθεια (Δόγμα Truman - Σχέδιο Marshall) και στη συνέχεια «φέσωσαν» τις κρατικές τράπεζες με τις λεγόμενες παγωμένες πιστώσεις; Ποιος δημιούργησε το κράτος των εργολάβων και της αντιπαροχής;

• Πώς απέκτησε ο Καραμανλής όλη αυτή την τεράστια περιουσία και πώς το βουνό της Φιλοθέης έγινε δικό του για να ταφεί κιόλας εκεί, χωριστά από το αγριεμένο πλήθος; [Ευτυχώς που δεν τον θάψανε σε κανένα νεκροταφείο γιατί θα γινόταν η Δευτέρα Παρουσία, δηλαδή θα ανασταίνονταν όλοι οι πεθαμένοι και θα το βάζανε στα πόδια...]
• Πώς ο γιος ενός προπολεμικού δάσκαλου κατόρθωσε να αποκτήσει την περιουσία αυτή, δηλαδή ν’ αγοράσει ολόκληρο λόφο στη Φιλοθέη, ώστε να αφήνει”κληρονομιά” - εκτός από αδέρφια, αδερφές, ανίψια και γενεές δεκατέσσερις - και στον “μπάτλερ” Θεόδωρο;
  

• Ποιος έκανε εκλογές βίας και νοθείας; Ποιος έβαζε να ψηφίζουν οι πεθαμένοι και τα δέντρα; Ποιος δημιούργησε το παρακράτος που κυνηγούσε και δολοφονούσε δημοκρατικούς πολίτες;

• Το περιβόητο «Σχέδιο Περικλής», με βάση το οποίο εξαπολύθηκε η βία, είχε καταρτισθεί στη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κ. Καραμανλή και την ΕΡΕ, και συγκεκριμένα τον Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1961, ενώ οι πιέσεις από το κράτος και το παρακράτος είχαν αρχίσει από το 1958. Εξάλλου ο μηχανισμός της ΕΡΕ πήρε δραστήριο μέρος τουλάχιστον στη νοθεία…

• Ποιος έδιωξε τα νιάτα της Ελλάδας στην ξενιτιά - τα νιάτα που πλημμύρισαν τις “φάμπρικες της Γερμανίας και του Βελγίου τις στοές” [αλλά και Αυστραλία και Καναδά και Νότιο Αφρική και αλλού]; Ποιος “γενναίος πολιτικός” δεν άντεξε την πολιτική ήττα και έφυγε με ψευδώνυμο και νύχτα από τη χώρα; Έφυγε κρυφά στο Παρίσι, στις 9 Δεκεμβρίου 1963, με ψεύτικο διαβατήριο, στο όνομα Τριανταφυλλίδης.

• Να ξεχάσουμε ότι η “οκταετία Καραμανλή” με την ΕΡΕ υπήρξε μια από τις χειρότερες και μαύρες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας μας σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της δημοκρατίας;
  

• Ποιος πολιτικός μας έμαθε τι σημαίνουν οι “Αύρες”, τι είναι οι απεργοσπάστες, τι σημαίνει αυταρχική εξουσία; Η επάνοδος του Καραμανλή στη χώρα μετά τη μεταπολίτευση συνδέεται άρηκτα με την ανασυγκρότηση της συντηρητικής παράταξης και των κοινωνικών συμφερόντων που αυτή εκπροσωπούσε…
  
• Μη μας διαφεύγει ότι η πολιτική διαδρομή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος “δοξάστηκε” από τους οπαδούς του ως “εθνάρχης”, είναι συνδεδεμένη με την άνοδο και την πτώση του παραδοσιακού μοντέλου της συντηρητικής κυριαρχίας που διαμορφώθηκε μετά τον εμφύλιο και με ό,τι αυτή συνεπαγόταν. Ο τύπος αυτός της αυταρχικής εξουσίας δεν μπόρεσε να συγκροτήσει μια σαφή στρατηγική για την πορεία της χώρας. Απλώς ήταν διαχειριστικός - διεκπεραιωτικός των εσωτερικών και εξωτερικών συμφερόντων και των κέντρων κυριαρχίας.