Ιστορίες πίσω από τα κάγκελα...

Eκβιαστής, προστάτης, φοροφυγάς, οικοπεδοφάγοι, αυθαίρετος, παράνομοι διορισμοί, δωρολήπτης, μαύρη εργασία, βαποράκια τοξικών ομολόγων… Είναι πολύ εύκολο δίπλα στους παραπάνω χαρακτηρισμούς να προσθέσω ονόματα στελεχών (υπουργών κ.λπ.) της Νέας Δημοκρατίας, αλλά όπως είχε γράψει παλιότερα ένας φίλος, η ιστορία της κυβέρνησης Καραμανλή πρέπει να γραφεί από έναν άλλο Τσιφόρο: “Ιστορίες πίσω από τα κάγκελα”… Μέσα σε 54 μήνες η Νέα Δημοκρατία που επιχείρησε να κυβερνήσει τη χώρα, το μόνο που κατάφερε ήταν να την αλώσει και να την διαφθείρει. Σκάνδαλα αμέτρητα. Και είμαι αναγκασμένος να τα επαναφέρω στη μνήμη γιατί φαίνεται ότι αυτός ο λαός ο μαραζιάρης εύκολα ξεχνάει.

Η στρατηγική της σύγχυσης και του σαματά

Βρισκόμαστε σήμερα σε μια φάση της κοινωνικο-πολιτικής ζωής μας που έχουμε ανάγκη τον διάλογο, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά. Αλλά η παραδοσιακή ανορθογραφία του Ελληνα και ο αδάμαστος ατομικισμός της ράτσας δεν επιτρέπει τίποτε περισσότερο από την προβολή εκείνων που επιζητούν να είναι οι "αντικονφορμιστές" για να ξεχωρίζουν και να κουλαντρίζουν το πλήθος. Θα δεχόμουν τον οποιονδήποτε αντικονφορμιστή, εφόσον είχε θέσεις γιατί όπως καλά γνωρίζουν κι εκείνοι που κάποτε μάχονταν με όπλο τον μαρξισμό, μόνο με θέσεις και μέσα από τον διάλογο βγαίνει η αλήθεια. Δυστυχώς στις μέρες της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης χρησιμοποιούν τα πιο ευτελή και απαράδεκτα μέσα για να αντιπαρατεθούν στην κυβερνητική πολιτική, σε σημείο που η νοσηρότητα των θέσεών τους να άεχει απλωθεί σ' όλη την κοινωνία και να την απειλεί με πλήρη διάλυση. Οι διαφωνούντες θα πουν ότι την κοινωνία την έχει διαλύσει το "Μνημόνιο" και οι διατάξεις του. Είναι αστείο όμως να ξεχνάμε τα εγκλήματα της περιόδου που η Νέα Δημοκρατία του Κωστάκη Καραμανλή κυβέρνησε την χώρα και την κατακερμάτισε, διαλύοντας τα πάντα.

Ολοι είμαστε Δον Κιχότες!

Πιστοί στο ραντεβού τους οι «Αγανακτισμένοι», αν και λιγότεροι, συγκεντρώθηκαν και σήμερα στην πλατεία Συντάγματος, παρά την υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και του Εφαρμοστικού Νόμου. Η λεωφόρος Αμαλίας μπροστά από την Βουλή και η Βασ. Σοφίας από την Βουλή μέχρι το Hilton είναι κλειστές, ενώ συνεχίζονται οι ανοιχτές συνελεύσεις και οι «Αγανακτισμένοι» προετοιμάζονται για το αυριανό έκτο πανευρωπαϊκό συλλαλητήριο...

Κάπως έτσι γίνεται η αναφορά από τα μέσα ενημέρωσης (Τύπος και ραδιοτηλεόραση) σ' αυτούς που διακηρύσσουν ότι είναι α"αγανακτισμένοι" με τους πολιτικούς, την πολιτική και γενικώς με... όλα! Μοθ έλεγε χθες ο γιος μου ότι ντρέπεται πλέον να χρησιμοποιεί τη λέξη "αγανακτισμένος". Διότι αυτό που έχει δει στην περιοχή της πλατείας Συντάγματος του έχει δημιουργήσει απέχθεια για κάποιους που έχουν στήσει τσαντήρια και μπεκρουλιάζουν οποιαδήποτε ώρα της μέρας και όταν θεωρήσουν ότι ήρθε η κατάλληλη ώρα αρχίζουν να διαμαρτύρονται! 

Ο εύκολος δρόμος της δημοσιογραφικής τακτικής είναι ο "λαϊκισμός". Κι ακολουθούν κάποιοι διανοούμενοι - καθηγητές, συγγραφείς και γενικώς πολιτικολογούντες. Όλοι θέλουν να είναι κοντά στους "αγανακτισμένους", και υποτίθεται ότι αφουγκράζονται την ανάσα της νέας εποχής που έρχεται. Εχουν "ανακαλύψει" τον καταγγελτικό λόγο και αραδιάζουν επιχειρηματολογία που αμφιβάλλω αν ταιριάζει στην κοινωνικο-πολιτική συγκυρία.

Διαβάστε τι λέει, μεταξύ άλλων, το προχθεσινό ψήφισμα μιας κάποιας "συνέλευσης":

Δε θα φύγουμε, αν δεν φύγουν μνημόνια, μεσοπρόθεσμο και κάθε κυβέρνηση με οποιαδήποτε μεταμφίεση τα υπηρετεί, ξεπουλώντας το μέλλον του λαού. Θα ανατρέψουμε το μεσοπρόθεσμο και όλα τα σχέδιά τους στην πράξη. Το πνεύμα της πλατείας δεν ηττήθηκε ποτέ. Υπάρχει παντού στην Ελλάδα και στο τέλος θα νικήσει, ανεξάρτητα από το όνομα της πλατείας. Θα μείνουμε στις πλατείες. Δε θα φύγουμε, αν δεν φύγουν όσοι μας οδήγησαν εδώ και όσοι μας εκμεταλλεύονται. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Είναι μερικές δεκάδες, είμαστε εκατομμύρια. Μετά το μεσοπρόθεσμο και την όλη τακτική της κυβέρνησης έχουμε μπροστά μας μια οικονομική χούντα και έτσι πρέπει να δρομολογήσουμε την πολιτική μας και τη δράση μας.

Όλοι αυτοί (άραγε πόσοι είναι;;;) έχουν την εντύπωση ότι πολιτεύονται; Αν διαβάσετε όλο το ψήφισμα θα φρίξετε. Οι άνθρωποι ζουν σε άλλο πλανήτη. Το γεγονός ότι ζητούν την απομάκρυνση της κυβέρν ησης και όλων -συλλήβδην- των πολιτικών, συνιστά την πιο επικίνδυνη αυταπάτη, η οποία παρακίνησε σε μια δουλική μίμηση των ξένων προτύπων (το έκαναν οι Ισπανοί, ας το κάνουμε κι εμείς) και είχε ως μοιραίο επακόλουθο ένανάλλοτε κωμικό, άλλοτε απεχθή, αλλά πάντοτε στείρο μαϊμουδισμό, που ψαλίδισε τα φτερά της δημιουργικής έμπνευσης. 

Το "Μεσοπρόθεσμο" πέρασε στη Βουλή, η κυβέρνηση συνεχίζει να κυβερνά (όπως κυβερνά, τέλος πάντων), τις καταστροφές θα κληθούμε όπως πάντα να τις πληρώσουμε εμείς οι πολίτες, η αξιωματική αντιπολίτευση συνεχίζει την ανόητη αντιπολιτευτική που χάραξε ο Σαμαράς που πίστεψε ότι θα γίνει πρωθυπουργός, ο ΣΥΡΙΖΑ παραδέρνει στα πελάγη των διαφόρων πολιτκών που προσπαθούν να "περάσουν" στην ηγεσία οι συνιστώσες του, το ΚΚΕ πλιατσικολογεί στην ίδια, μονότονη και στείρα πολιτική δράση και οι υπόλοιποι απλώς "ψαρεύουν" σε θολά νερά. 

Πού πάμε; Δεν ξέρω...