tag:blogger.com,1999:blog-79144171579891697232024-03-14T00:52:50.373-07:00Έξοδος κινδύνουΙστολόγιο του Νίκου ΛαγκαδινούΝίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.comBlogger1877125tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-7710157316163839602022-11-29T22:40:00.003-08:002022-11-29T22:40:29.999-08:00 ΤΟ ΜΑΘΑΤΕ;; Έρχονται τα "Νικολοβάρβαρα"!!!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0ixutFbR4WSe_xNrc0pARLnoNskR29vPEgXLb_V-wAeD6cshPrC-o7Ss7BDDTG1vgnLzBbdTAdA-4Bz33tcUKtM8Po7ExcQ_rfJaTreOXoVAVkvNTe__qlmqSstlcoznwUwMVQu7lgTHdfLrwt5cC_qo_-5CitN6QFGA9PTTRopJ1OpxpoBFwdTxXjg/s279/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="181" data-original-width="279" height="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0ixutFbR4WSe_xNrc0pARLnoNskR29vPEgXLb_V-wAeD6cshPrC-o7Ss7BDDTG1vgnLzBbdTAdA-4Bz33tcUKtM8Po7ExcQ_rfJaTreOXoVAVkvNTe__qlmqSstlcoznwUwMVQu7lgTHdfLrwt5cC_qo_-5CitN6QFGA9PTTRopJ1OpxpoBFwdTxXjg/w424-h275/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" width="424" /></a></div><br /><p><span style="color: #cc0000;"><b>Τα Νικολοβάρβαρα είναι οι πρώτες δέκα μέρες του Δεκεβρίου, που θεωρούνται και ως οι περισσότερο βροχερές του χρόνου. Το πρώτο αυτό δεκαήμερο του Δεκέμβριο λέγεται έτσι επειδή στο διάστημα αυτό είναι οι γιορτές του αγίου Νικολάου (6 Δεκέμβρη) και της αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου). Από τα ονόματα Νικόλαος και Βαρβάρα, προήλθε η λέξη Νικολοβάρβαρα.</b></span></p><p><br /></p><p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Εγώ κάνω το καθήκον μου ως πολίτης και δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να εγκλωβίζεται όπου κι όπου. </span></p><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Μονάχα, μου απόμειναν εκείνα που παρέλαβα από τους γονείς και τους δασκάλους, αλλά και την παράδοση. </div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Σήμερα, λοιπόν, που είναι και η τελευταία μέρα του Νοέμβρη, που γιορτάζει ο Άγιος Ανδρέας και μαζί του όσοι έχουν τ' όνομά του [με την ευκαιρία... ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και καλά], νιώθω ν' αλλάζει ο καιρός... </div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Κάτι <span style="font-family: inherit;"><a style="color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit;" tabindex="-1"></a></span>οι βροχές, κάτι που ο ουρανός είναι συνεχώς συννεφιασμένος, κάτι το κρύο... αρχίζει ν' αλλάζει γενικώς το κλίμα των ημερών αφού από αύριο, που μπαίνει ο Δεκέμβρης, νιώθουμε να πλησιάζει το πνεύμα των Χριστουγέννων με τις σχεδόν καθημερινές γιορτές. </div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Αν σκεφτεί κανείς ότι κάθε μέρα είναι και μια γιορτή, όπως στις 4 Δεκεμβρίου της Αγίας Βαρβάρας, στις 5 του Αγίου Σάββα και στις 6 Δεκεμβρίου του Αγίου Νικολάου [δηλαδή... γιορτάζω για άλλη μια φορά], τότε θα πρέπει ν' αφήσουμε για λίγο στην άκρη τη μιζέρια και να δούμε αλλιώτικα τη ζωή.</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Το ζήτημα είναι αν μπορούμε να τη δούμε αλλιώτικα. </div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Αν οι συνθήκες μας το επιτρέπουν. </div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Και οι συνθήκες πια, όλες, έχουν σχέση με την οικονομία. </div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Αν έχουμε να πληρώσουμε τις δόσεις της εφορίας, τα χαράτσια, αν έχουμε να πληρώσουμε τους λογαριασμούς της ΕΥΔΑΠ, της ΔΕΗ, των τηλεφώνων, των κοινοχρήστων, της θέρμανσης... </div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Πάντως, είμαστε στην καρδιά του χειμώνα: αέρηδες, βροχές, κρύα...</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Υπάρχει τρόπος να τον αντιμετωπίσουμε κι αυτόν τον χειμώνα;;;</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Δεν ξέρω.</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Ο καθένας ας κάνει το κουμάντο του.</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Ήδη περάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε στην εποχή του επικίνδυνου ατομικισμού κι όλοι παλεύουν απεγνωσμένα να σώσουν το τομάρι τους!</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Αλλά θα σας πω όμως ότι πολλοί μας δίνουν να καταλάβουμε ότι το μέλλον είναι ένα κακό αντίγραφο του παρελθόντος. </div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Η διαρκής καταγγελία του παρελθόντος έχει γίνει τέχνη και σ' αυτήν έχουν τον πρώτο λόγο εκείνοι που είναι στο προσκήνιο και πολιτεύονται.</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Αυτή η πολυλογία είναι πρόοδος ή ηθική οπισθοδρόμηση;</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Έχω την εντύπωση ότι είναι μια σούπα!</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Ο πολίτης σήμερα βαδίζει σε γλιστερό έδαφος κι εκεί που νομίζει ότι πατά σταθερά σ' ένα σημείο, βρίσκεται ξαφνικά σε άλλο.</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Όλη η ζωή μας και τα προβλήματά της ατενίζονται μέσα από τα μάτια κάποιων άλλων και η πραγματικότητα που μας δίνεται δεν είναι παρά η σύλληψή της από ορισμένους που έχουν αναθέσει στον εαυτό τους τη σωτηρία μας.</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Είναι σα να έχουν διαβάσει όλοι τους το ίδιο εγχειρίδιο για το πώς θα μπορέσουν να γίνουν αρχηγοί!</div></div>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-73808043386313748602022-11-29T22:32:00.005-08:002022-11-29T22:32:43.667-08:00 ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ με "τον τελευταίο επαναστάτη ηγέτη"!!!!... <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXVCNI6Nv7Wz6EgOdiWzMt63_9bBn1KHEYUNsj-ircwd7ieApR9LKnxk7Zyo6HXl3oMw348_wZ_CU3Up99PNaJvHRo2TS7SWSiS0UeROcaIvyhsOpedHnxnTTHmX2FwMkau-diEmEhOCXtO3V4fsvpz5JhgtAVrg4ZHUvJngBETjjjkBUvMXgbHH5d-g/s620/15241431_10207751969267469_1869723973358381831_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="620" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXVCNI6Nv7Wz6EgOdiWzMt63_9bBn1KHEYUNsj-ircwd7ieApR9LKnxk7Zyo6HXl3oMw348_wZ_CU3Up99PNaJvHRo2TS7SWSiS0UeROcaIvyhsOpedHnxnTTHmX2FwMkau-diEmEhOCXtO3V4fsvpz5JhgtAVrg4ZHUvJngBETjjjkBUvMXgbHH5d-g/w571-h295/15241431_10207751969267469_1869723973358381831_n.jpg" width="571" /></a></div><br /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;"><br /></span><p></p><p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Ο θαυμασμός μας... τέλειωσε!!!</span></p><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><b>******ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ...*****</b></div><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><b><br /></b></div><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMaarkTlljt-DnrUBDL5QxFYT-KAl7eiF7y70QhTWW23XfAVx3l4NHf2_pV406YvuQRmD6HongX7dGC1SyY9xAFVM6Bit-F7Flg8TkcliHAI1YOGpHRtI2rttMebToD1FuWloPu6UbHl_6dXfGEZDXTXsq4J_RpdZqfuVmPJQoqt8sPMEf8DJZInfFuw/s1024/article-1787-21235.L-1024x633.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="633" data-original-width="1024" height="198" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMaarkTlljt-DnrUBDL5QxFYT-KAl7eiF7y70QhTWW23XfAVx3l4NHf2_pV406YvuQRmD6HongX7dGC1SyY9xAFVM6Bit-F7Flg8TkcliHAI1YOGpHRtI2rttMebToD1FuWloPu6UbHl_6dXfGEZDXTXsq4J_RpdZqfuVmPJQoqt8sPMEf8DJZInfFuw/s320/article-1787-21235.L-1024x633.jpg" width="320" /></a></div><br /><b><br /></b></div><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><b><br /></b></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Δεν <span style="font-family: inherit;"><a style="color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit;" tabindex="-1"></a></span>ξέρω γιατί αλλά κι εγώ είχα τις αφίσες του Τσε και του Κάστρο, όταν ήμουν φοιτητής. Όμως τώρα μετά τα όσα ακούω και διαβάζω, κοντεύω να σαλτάρω με κάποιες κυρίες και κύριους που έχουν ρίξει πλερέζες με το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο.</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Λοιπόν, σκέφτομαι ότι μπορεί να ήταν επαναστάτης για τη χώρα του, αλλά ανέτρεψε μεν ένα καθεστώς [διεφθαρμένο, ή όπως αλλιώς μπορεί να το πει κανείς] κι έμεινε στην εξουσία κοντά εξήντα [60] χρόνια!!!!!!!!!! Τι σκατά επαναστάτης ήταν;;; Όσο για τις δικαιολογίες που ακούω να προβάλλουν σχετικά με την εκαίδευση και την υγεία, το λιγότερο βλακώδεις είναι... Και ο εγχώριος δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς ίδρυσε το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων που ήταν μια "επανάσταση" στο χώρο της ασφάλισης και οι Απριλιανοί είχαν χαρίσει τα αγροτικά χρέη....</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Ήρθε και ο ανιστόρητος Τσίπρας να συγκρίνει την Ελληνική Επανάσταση που ήταν ΑΓΩΝΑΣ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ με την περίπτωση της Κούβας όπου ένας δικτάτορας διαδέχτηκε τον άλλον!!!! </div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Όλα κρίνονται στην πορεία. Έτσι και ο Κάστρο κρίθηκε στην πορεία. Δεν κρίνουμε το ξεκίνημά του... </div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Ομως τα 60 χρόνια στην εξουσία δεν μπορούν να τον κρατούν στις καρδιές μας ως επαναστάτη. Ήταν ένα καθεστώς ανελεύθερο. Τελεία και παύλα. Ήμουνα νιος και γέρασα αλλά η Κούβα παραμένει υπό καθεστώς κληρονόμων Κάστρο και... φτώχειας!!!!!!!!!!!</div></div>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-20276480295043542432022-11-29T22:27:00.000-08:002022-11-29T22:27:09.864-08:00 ΜΙΑ ΠΡΕΖΑ... ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ!!!<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMh2UeyyYYV-jeAp7y0_I0-yqJ3i1o_EcLtyKuepD08WWNW1Y_uITS6SouX5H_DlyMnM85sw4Dn0rL-AoX2vL9DOVdS1jHzjw9NCUPxleYtfGcOMyPuSnrhPAOP48M5YdNIUapDx3hnrSAoLNB3aMvv7UMZSp6sAi3HzEXq20C_T9pMHdx8YCcHo-qTA/s707/128350255_10217635552950884_5295665313680534704_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="707" data-original-width="563" height="591" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMh2UeyyYYV-jeAp7y0_I0-yqJ3i1o_EcLtyKuepD08WWNW1Y_uITS6SouX5H_DlyMnM85sw4Dn0rL-AoX2vL9DOVdS1jHzjw9NCUPxleYtfGcOMyPuSnrhPAOP48M5YdNIUapDx3hnrSAoLNB3aMvv7UMZSp6sAi3HzEXq20C_T9pMHdx8YCcHo-qTA/w471-h591/128350255_10217635552950884_5295665313680534704_n.jpg" width="471" /></a></div><br /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;"><br /></span><p></p><p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Όταν διαβάζεις Τολστόι, ζεις εντατικά, αποκτάς στο ελάχιστο του χρόνου, την πείρα που θα χρειαζόταν δέκα χρόνια ανθρώπινες επαφές και ταξίδια και χαμένος καιρός για να την αποκτήσεις. </span></p><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Και λέω για τον Τολστόι που έγραψε αριστουργήματα ("Ανάσταση", "Πόλεμος και Ειρήνη", "Άννα Καρένινα" κ.ά.).</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;"><a style="color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit;" tabindex="-1"></a></span>Ωστόσο αυτό θα μπορούσε κανείς να το πει και για πολλούς άλλους μεγάλους συγγραφείς τα έργα των οποίων δεν έχουμε διαβάσει για διαφόρους λόγους. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Κι οπως καταλαβαίνετε, όσες ζωές και να έχουμε, δεν προλαβαίνουμε να διαβάσουμε βιβλία που ίσως τα έχουμε σημαδέψει και καρτερικά περιμένουν στη βιβλιοθήκη μας να τα πάρουμε για να τα διαβάσουμε. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Ξέρουμε ότι ο χρόνος κυλάει και δυστυχώς αφηνόμαστε σε μια άθλια καθημερινότητα όπου πρυτανεύει η μικροκομματική λογική, τα άθλια κουτσομπολιά, τα τηλεοπτικά σκουπίδια και η βλακεία μας που επιτρέπει στο μυαλό μας να καταγίνεται με ανόητες ασχολίες...</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Δεν υψιπετώ. </div><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Ξέρω ότι ο κόσμος μας έχει αρρώστια, πείνα, ανεργία, φόβο, εξαθλίωση... Δηλαδή, καταστάσεις που προξενούν έναν αθέληυο αποτροπιασμό, γιατί απλώς κατεβάζουν την κοινωνία μας στον εφιάλτη και κάνουν τη ζωή κακοφορμισμένη, μολυσμένη, θανάσιμη.</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Προσπαθώ να δω τις καλές πλευρές αυτής της ζωής. Φυσικά δεν έχουμε όλοι τις ίδιες εμπειρίες, αλλά ας ρίξουμε το γάντι στα μούτρα του καιρού μας, αποδοκιμάζοντας τις κακές πλευρές του.</div></div>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-8392139402397953612022-11-28T01:06:00.000-08:002022-11-28T01:06:09.391-08:00Ερικ Χομπσμπάουμ: «Είναι ανάγκη να καταγγέλλουμε την αδικία και να την αντιπαλεύουμε. Ο κόσμος δεν θα γίνει καλύτερος από μόνος του…»<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLNxuL_UUowC2-BmHWi3KVrt5HBSgeAGgtSoO2yQMx45YmFW5l5h8bQebZueTkjBYfK4rEYZ0vC22UXQpK5S1CLMSTb1nWHiX4YuJNXx2vunbLWvGRa6dAjeRKKX4AqYCpupZW4U3-UdyXNkJ5xo9ehaMBeop2MTxBPgXD-yFSB9nVsg2yvFiGez3uyA/s873/6439a13752e8447b57a2697824d24d1b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="595" data-original-width="873" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLNxuL_UUowC2-BmHWi3KVrt5HBSgeAGgtSoO2yQMx45YmFW5l5h8bQebZueTkjBYfK4rEYZ0vC22UXQpK5S1CLMSTb1nWHiX4YuJNXx2vunbLWvGRa6dAjeRKKX4AqYCpupZW4U3-UdyXNkJ5xo9ehaMBeop2MTxBPgXD-yFSB9nVsg2yvFiGez3uyA/w535-h364/6439a13752e8447b57a2697824d24d1b.jpg" width="535" /></a></div><br /><p><br /></p><p> <em style="box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: right;">Eric Hobsbawm travelling in Peru in 1971. Photograph: Courtesy of the Hobsbawm family</em></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.7; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: left;"><b><span style="color: red; font-size: x-large;">Γ</span></b>εννημένος το 1917 στην Αλεξάνδρεια από Βρετανό πατέρα και Αυστριακή μητέρα, ο εβραϊκής καταγωγής Ερικ Χομπσμπάουμ αποτελεί τυπικό μέλος της κεντροευρωπαϊκής διασποράς των λαών. Σπούδασε στη Βιέννη, το Βερολίνο, το Λονδίνο και το Κέμπριτζ, απ’ όπου πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα το 1951. Την 1η Οκτωβρίου του 2012, έφυγε από τη ζωή.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin: 0px 0px 17px; outline: none; padding: 0px;"><br /></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin: 0px 0px 17px; outline: none; padding: 0px;">Διετέλεσε καθηγητής της Οικονομικής και Κοινωνικής Ιστορίας στο Κολέγιο Birkbeck του Λονδίνου και στο New School for Social Research της Νέας Υόρκης. Ως προσκεκλημένος καθηγητής δίδαξε σε πολλά πανεπιστήμια του κόσμου, από τις ΗΠΑ και τον Καναδά έως τη Λατινική Αμερική και από την Ευρώπη έως την Ασία. Είναι μέλος ή αντεπιστέλλον μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών, της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών και της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin: 0px 0px 17px; outline: none; padding: 0px;">Ο Χομπσμπάουμ υπήρξε από τους βασικούς ιδρυτές, το 1952, του καινοτόμου περιοδικού «Past and Present». Συνέβαλε καθοριστικά στην εξέλιξη του κλάδου της οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας. Στοχαστής με μεγάλη συμβολή στο ζήτημα της ανανέωσης των κοινωνικών επιστημών, ανήκει σε μια γενιά που μπόρεσε «να μετατρέψει τα αισθήματά της σε δράση» και λόγο, εγκαινιάζοντας μια νέα ιστορική προσέγγιση του σύγχρονου καπιταλισμού και των μετασχηματισμών του κόσμου από το τέλος του ευρωπαϊκού Μεσαίωνα και μετά.</p><div class="google-auto-placed ap_container" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; height: auto; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: center; width: 779.989px;"><ins class="adsbygoogle adsbygoogle-noablate" data-ad-client="ca-pub-3929941669911968" data-ad-format="auto" data-ad-status="unfilled" data-adsbygoogle-status="done" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; display: block; height: 0px; margin: auto; outline: none; padding: 0px;"><div aria-label="Advertisement" id="aswift_1_host" style="background-color: transparent; border: none; box-sizing: border-box; display: inline-block; height: 0px; margin: 0px; opacity: 0; outline: none; overflow: hidden; padding: 0px; position: relative; visibility: visible; width: 780px;" tabindex="0" title="Advertisement"><iframe allowtransparency="true" data-google-container-id="a!2" data-google-query-id="CPmq5JvC0PsCFc_isgodqDcHrA" data-load-complete="true" frameborder="0" height="0" hspace="0" id="aswift_1" marginheight="0" marginwidth="0" name="aswift_1" sandbox="allow-forms allow-popups allow-popups-to-escape-sandbox allow-same-origin allow-scripts allow-top-navigation-by-user-activation" scrolling="no" src="https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?us_privacy=1---&client=ca-pub-3929941669911968&output=html&h=280&adk=2648718911&adf=436931099&pi=t.aa~a.3293303964~i.10~rp.4&w=780&fwrn=4&fwrnh=100&lmt=1669626182&num_ads=1&rafmt=1&armr=3&sem=mc&pwprc=7515411989&ad_type=text_image&format=780x280&url=https%3A%2F%2Fwww.timesnews.gr%2Ferik-chompsmpaoym-einai-anagki-na-kataggelloyme-tin-adikia-kai-na-tin-antipaleyoyme-o-kosmos-den-tha-ginei-kalyteros-apo-monos-toy%2F&fwr=0&pra=3&rh=195&rw=779&rpe=1&resp_fmts=3&wgl=1&fa=27&adsid=ChAIgNWRnAYQipH95Oq9hchgEj0AXozpuKfe7gg3xzAhnxHf0p8diaKUa3t6IsZtwzwl9tOm0vB7ijxO0iBMQYNVGSdlpAAx0qenXSVr6R7F&uach=WyJXaW5kb3dzIiwiMTAuMC4wIiwieDg2IiwiIiwiMTA3LjAuNTMwNC4xMDciLFtdLGZhbHNlLG51bGwsIjY0IixbWyJHb29nbGUgQ2hyb21lIiwiMTA3LjAuNTMwNC4xMDciXSxbIkNocm9taXVtIiwiMTA3LjAuNTMwNC4xMDciXSxbIk5vdD1BP0JyYW5kIiwiMjQuMC4wLjAiXV0sZmFsc2Vd&dt=1669626182749&bpp=2&bdt=1027&idt=-M&shv=r20221110&mjsv=m202211150101&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&cookie=ID%3D1244554c83b35135-22e65c473ccc0069%3AT%3D1638615426%3ART%3D1638615426%3AS%3DALNI_MbiJ7TS23B4TL8e6EA0-H7pD5GnMg&gpic=UID%3D000003c35daa8885%3AT%3D1649433020%3ART%3D1669611593%3AS%3DALNI_MbvmIY1dU6BtzIPpaUejvVuQ_O8hw&prev_fmts=0x0&nras=2&correlator=2439691613775&frm=20&pv=1&ga_vid=26273033.1638615437&ga_sid=1669626182&ga_hid=662519582&ga_fc=1&u_tz=120&u_his=50&u_h=864&u_w=1536&u_ah=824&u_aw=1536&u_cd=24&u_sd=1.375&dmc=8&adx=106&ady=1613&biw=1381&bih=685&scr_x=0&scr_y=0&eid=44759876%2C44759927%2C44759842%2C42531706%2C44777506%2C31070969&oid=2&pvsid=2418061205694755&tmod=12188058&uas=0&nvt=3&ref=https%3A%2F%2Fwww.timesnews.gr%2F%3Fs%3D%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%2B%25CE%25A7%25CE%25BF%25CE%25BC%25CF%2580%25CF%2583%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC&eae=0&fc=1408&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1536%2C0%2C1536%2C824%2C1396%2C685&vis=1&rsz=%7C%7Cs%7C&abl=NS&fu=128&bc=31&jar=2022-11-28-07&ifi=2&uci=a!2&btvi=1&fsb=1&xpc=HLo2zm8TJ7&p=https%3A//www.timesnews.gr&dtd=9" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; height: 0px; left: 0px; margin: 0px; max-width: none; outline: none; padding: 0px; position: absolute; top: 0px; width: 780px;" vspace="0" width="780"></iframe></div></ins></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin: 0px 0px 17px; outline: none; padding: 0px;">Συνέγραψε πολλά και θεμελιώδη έργα, στο κέντρο των οποίων δεσπόζει η μνημειακή ιστορική τριλογία-ορόσημο που έγραψε με θέμα τον 19ο αιώνα, συνθέτοντας το πλήθος των αντιφατικών αναταραχών σε μεγάλους χρονικούς κύκλους: «Εποχή των επαναστάσεων» (1962), «Εποχή του κεφαλαίου» (1975), «Εποχή της αυτοκρατορίας» (1982), «Εποχή των άκρων» (1994).</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin: 0px 0px 17px; outline: none; padding: 0px;">Διανοούμενος και κοινωνικός αγωνιστής, συνεχίζει ώς σήμερα, στα 87 του χρόνια, να ερευνά, να γράφει, να διδάσκει και να υπερασπίζεται, με το σύνολο του έργου και της δράσης του, το ζήτημα της προόδου και της βελτίωσης της ανθρώπινης υπόθεσης.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin: 0px 0px 17px; outline: none; padding: 0px;">Ο Ερικ Χομπσμπάουμ υπήρξε ένας μεγάλος ιστορικός της νεότερης εποχής στα πεδία της οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας και, οπωσδήποτε, ο τελευταίος ρομαντικός ιστορικός του 20ού αιώνα που μας προτρέπει: «Ας μην καταθέσουμε τα όπλα κι ας ζούμε σε δίσεκτους καιρούς. Είναι ανάγκη να καταγγέλλουμε την αδικία και να την αντιπαλεύουμε. Ο κόσμος δεν θα γίνει καλύτερος από μόνος του».</p>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-29494828959269461592022-11-26T04:16:00.006-08:002022-11-26T04:20:27.054-08:00Πότε Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΞΕΝΟΣ;;;<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZbi_cvTEef4Ij3_3fUL77jcgFIrqTLDDs2eheyjOXsV2KW1eFwQjfDRt8b3wxYKpetM_E-4ZxPHhMiY5bpnFpaQ_j2AFcbM1lY8PRBQl6dug8OBLKFlDyHYi_j9-Z1mmRJ2bEmbYIeMkOirCksNcGEhXCbE3KJ1XzWMxtgF-zVw_o9CgjIlgZJSeIEw/s602/main-qimg-cf3ec08795d0cb1ff70a7135164ca1b0-lq.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="395" data-original-width="602" height="407" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZbi_cvTEef4Ij3_3fUL77jcgFIrqTLDDs2eheyjOXsV2KW1eFwQjfDRt8b3wxYKpetM_E-4ZxPHhMiY5bpnFpaQ_j2AFcbM1lY8PRBQl6dug8OBLKFlDyHYi_j9-Z1mmRJ2bEmbYIeMkOirCksNcGEhXCbE3KJ1XzWMxtgF-zVw_o9CgjIlgZJSeIEw/w618-h407/main-qimg-cf3ec08795d0cb1ff70a7135164ca1b0-lq.jpg" width="618" /></a></div><br /><p style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;"><br /></p>
<p align="left" style="font-variant: normal; letter-spacing: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; widows: 2;">
<span face="Arial, sans-serif" style="font-style: normal;"><span><b><span style="color: red; font-size: x-large;">Ο</span></b><span style="color: #050505; font-size: 12pt;"> </span></span></span><i>Ξένος, Η Πανούκλα, Η πτώση, Η παρεξήγηση, ο Καλιγούλας, Οι Δίκαιοι, Ο Μύθος του Σίσυφου, Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος</i><span style="font-style: normal;">…</span></p><p>Είναι, λίγο-πολύ, γνωστοί τίτλοι έργων ενός σπουδαίου Γάλλου και φυσικά εννοώ του <b>Αλμπέρ Καμί</b>, που αγάπησα από τα φοιτητικά μου χρόνια περισσότερο γιατί με κινητοποιούσε το γεγονός ότι ανταποκρινόταν στις αναγνωστικές αναζητήσεις μου για τη ζωή, το παράλογο αλλά και για το γεγονός ότι πολύ νέος (μόλις 47 χρονών) σκοτώθηκε σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα.</p><p>Βέβαια, όταν διάβαζα τον <i>Ξένο </i>και την <i>Πανούκλα </i>δεν μπορώ να πω ότι καταλάβαινα και πολλά πράγματα, αλλά ήταν τότε και η περίοδος που ακούγαμε για το «παράλογο» και το θέατρο του παραλόγου, με τα έργα των <b>Μπέκετ, Ιονέσκο, Ζενέ, Αντάμοφ, Αραμπάλ</b> κ.ά.</p><p>Και δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα αν ακόμα διαβάζεται ή απλώς μιλάνε γι’ αυτό κάποιοι που έχουν το ερευνητικό δαιμόνιο ή κάποιοι άλλοι που θέλουν να ξανασκεφτούν τη νιότη τους.</p><p>Κι εδώ που τα λέμε όταν ο Καμί έγραψε αυτά τα έργα που σημάδεψαν τη δική του δημιουργική προσφορά, αλλά και μιαν ολόκληρη εποχή, αυτό που έκανε ήταν να δώσει το εσωτερικό μέτρο εκείνης της εποχής, να πιάσει το σφυγμό της.</p><p>Και δεν μπορούσε κανείς να μην αγαπήσει το έργο του που ήταν κυριολεκτικά βουτηγμένο στον μεσογειακό ήλιο και, όπως έγραψε ο <b>Σαρτρ</b>,<i> «μας μιλούσε για τον ήλιο, τούτη την πικρόξυνη δίχως κάρβουνα άνοιξη, όχι σα να μιλούσε για ένα εξωτικό θαύμα, αλλά με την βαριεστημένη οικειότητα αυτών που πολύ τον χάρηκαν»</i>!!!</p><p>Έχω την αίσθηση ότι ο Καμί εκφράζει και την σημερινή εποχή.</p><p><i>«Ξύπνημα, τραμ, τέσσερις ώρες γραφείο ή εργοστάσιο, μεσημεριανό φαΐ, τραμ, τέσσερις ώρες δουλειά, φαΐ, ύπνος, και τη Δευτέρα, την Τρίτη, την Τετάρτη, την Πέμπτη, την Παρασκευή, το Σάββατο, στον ίδιο ρυθμό…» </i>(«Ο Μύθος του Σισύφου»), και ύστερα ξάφνου το «σκηνικό γκρεμίζεται» και φτάνουμε σε μια ξεκάθαρη θεώρηση χωρίς ελπίδα. Τότε, αν μπορέσουμε ν’ αρνηθούμε την απατηλή βοήθεια των θρησκειών ή των υπαρξιακών φιλοσοφιών, κατέχουμε μερικές ουσιώδεις «αλήθειες»: ο κόσμος είναι ένα χάος, μια <i>«θεία ισοτιμία που γεννιέται από την αναρχία»</i>. Δεν υπάρχει επαύριο, αφού πεθαίνουμε:</p><p><i>«…Μέσα σ’ ένα κόσμο δίχως ψευδαισθήσεις και δίχως φώτα, ο άνθρωπος αισθάνεται ξένος. Αυτή η εξορία είναι ανέκκλητη, γιατί στερείται των αναμνήσεων μιας χαμένης πατρίδας ή της ελπίδας μιας γης της επαγγελίας»</i>. Αυτό συμβαίνει γιατί, πραγματικά, ο άνθρωπος δεν είναι κόσμος: <i>«Αν ήμουν δέντρο ανάμεσα στα τόσα άλλα δέντρα… αυτή η ζωή θα είχε ένα νόημα, ή μάλλον αυτό το πρόβλημα δεν θα είχε κανένα νόημα, γιατί θ’ αποτελούσε μέρος αυτού του κόσμου…»</i> («Ο Μύθος του Σισύφου»).</p>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-56373476637988102042022-11-26T01:29:00.002-08:002022-11-26T01:29:46.947-08:00Τα πιο μεγάλα δεινά που πιέζουν τους πολιτισμένους λαούς μάς έρχονται από τον πόλεμο<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5QDoxyTnoIC-LxGFaaRxiYsJ2LOnIIetxLrHPB73izJqG5oIqm3W6bwu1QHilNLpaQJ5kmSVbR076vRHHnTDuyaDl_D9t0MlWfnlE2Yb4nVmHDhdi3MPuQ1LWR5GvKs0xhSMC1nbUcOfHuD8ydKU51lXRYrujx9Sxu3O34bN-j3ZT4kzSewt3bcEgxA/s1200/media.media_.9f4a941e-ff42-467c-9a32-e2f08bb5ad95.original1024.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="788" data-original-width="1200" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5QDoxyTnoIC-LxGFaaRxiYsJ2LOnIIetxLrHPB73izJqG5oIqm3W6bwu1QHilNLpaQJ5kmSVbR076vRHHnTDuyaDl_D9t0MlWfnlE2Yb4nVmHDhdi3MPuQ1LWR5GvKs0xhSMC1nbUcOfHuD8ydKU51lXRYrujx9Sxu3O34bN-j3ZT4kzSewt3bcEgxA/w400-h263/media.media_.9f4a941e-ff42-467c-9a32-e2f08bb5ad95.original1024.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p><br /><b><span style="color: red; font-size: x-large;">Ο</span></b> άνθρωπος που στοχάζεται αισθάνεται μια στενοχώρια που μπορεί να γίνει ακόμη και ηθική διαφθορά, που είναι όμως άγνωστη στον αστόχαστο άνθρωπο: δηλαδή δυσαρέσκεια με την Πρόνοια που κυβερνά την πορεία του κόσμου στο σύνολό του, άμα αναμετράει τα δεινά που πιέζουν το ανθρώπινο γένος τόσο πολύ και (καθώς φαίνεται) δίχως ελπίδα [να εξαλειφθούν].</p><p>Είναι όμως πάρα πολύ σπουδαίο να είμαστε ευχαριστημένοι με την Πρόνοια (με όλο που για μας έχει απάνω στο γήινο κόσμο μας χαράξει ένα τόσο βασανιστικό δρόμο)· εν μέρει για να μη χάνουμε το θάρρος μας ακόμη και μέσα στα βάσανα, και εν μέρει για να μη βγάζουμε από τη μέση τη δική μας ενοχή που ίσως να είναι η μοναδική αιτία όλων αυτών των δεινών μεταθέτοντας την ευθύνη γι’ αυτά στους ώμους της Μοίρας, κι έτσι να μην προσπαθούμε να τα εξαλείψουμε με την αυτοβελτίωση.</p><p>Πρέπει να το ομολογήσουμε: ότι </p><p><br />Ο άνθρωπος που στοχάζεται αισθάνεται μια στενοχώρια που μπορεί να γίνει ακόμη και ηθική διαφθορά, που είναι όμως άγνωστη στον αστόχαστο άνθρωπο: δηλαδή δυσαρέσκεια με την Πρόνοια που κυβερνά την πορεία του κόσμου στο σύνολό του, άμα αναμετράει τα δεινά που πιέζουν το ανθρώπινο γένος τόσο πολύ και (καθώς φαίνεται) δίχως ελπίδα [να εξαλειφθούν].</p><p>Είναι όμως πάρα πολύ σπουδαίο να είμαστε ευχαριστημένοι με την Πρόνοια (με όλο που για μας έχει απάνω στο γήινο κόσμο μας χαράξει ένα τόσο βασανιστικό δρόμο)· εν μέρει για να μη χάνουμε το θάρρος μας ακόμη και μέσα στα βάσανα, και εν μέρει για να μη βγάζουμε από τη μέση τη δική μας ενοχή που ίσως να είναι η μοναδική αιτία όλων αυτών των δεινών μεταθέτοντας την ευθύνη γι’ αυτά στους ώμους της Μοίρας, κι έτσι να μην προσπαθούμε να τα εξαλείψουμε με την αυτοβελτίωση.</p><p>Πρέπει να το ομολογήσουμε: ότι τα πιο μεγάλα δεινά που πιέζουν τους πολιτισμένους λαούς μάς έρχονται από τον πόλεμο, και μάλιστα όχι τόσο από εκείνον που γίνεται ή έχει γίνει, όσο από τον μη ελαττωνόμενο, αλλά αδιάκοπα αυξανόμενο εξοπλισμό για εκείνον που πρόκειται να γίνει. Για το σκοπό αυτό κινητοποιούνται όλες οι δυνάμεις του κράτους, όλοι οι καρποί του πολιτισμού του, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για ένα μεγαλύτερο ακόμη πολιτισμό· στην ελευθερία γίνονται σε τόσους πολλούς τόπους ισχυρά ρήγματα και η μητρική φροντίδα του κράτους για τα καθέκαστα μέλη του μετατρέπεται σε ανοικτίρμονα σκληρότητα απαιτήσεων που δικαιολογούνται με την απειλή εξωτερικού κινδύνου.</p><p>Θα είχαμε όμως άραγε φτάσει σ’ αυτό τον πολιτισμό, θα είχε πραγματοποιηθεί ο στενός σύνδεσμος των κοινωνικών τάξεων στην αμοιβαία προσπάθεια για την προαγωγή της ευημερίας τους, θα είχε φθάσει [σε αυτό το σημείο] ο πληθυσμός, ακόμη και η ελευθερία σε αυτό το βαθμό που, έστω και υπό πολύ περιοριστικούς νόμους μάς μένει ακόμη, εάν εκείνος ο πάντοτε απειλητικός πόλεμος δεν ανάγκαζε και αυτούς τους ηγεμόνες των κρατών να δείξουν αυτό το σεβασμό για την ανθρωπότητα; Κοιτάξτε την Κίνα, που χάρη στη γεωγραφική της θέση μπορεί ίσως να φοβάται μιαν απρόβλεπτη επιδρομή, αλλά κανένα ισχυρό εχθρό, και όπου για το λόγο αυτό έχει εξαλειφθεί κάθε ίχνος ελευθερίας.</p><p>(Καντ: “Πιθανή αρχή της ιστορίας των ανθρώπων”), και μάλιστα όχι τόσο από εκείνον που γίνεται ή έχει γίνει, όσο από τον μη ελαττωνόμενο, αλλά αδιάκοπα αυξανόμενο εξοπλισμό για εκείνον που πρόκειται να γίνει. Για το σκοπό αυτό κινητοποιούνται όλες οι δυνάμεις του κράτους, όλοι οι καρποί του πολιτισμού του, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για ένα μεγαλύτερο ακόμη πολιτισμό· στην ελευθερία γίνονται σε τόσους πολλούς τόπους ισχυρά ρήγματα και η μητρική φροντίδα του κράτους για τα καθέκαστα μέλη του μετατρέπεται σε ανοικτίρμονα σκληρότητα απαιτήσεων που δικαιολογούνται με την απειλή εξωτερικού κινδύνου.</p><p>Θα είχαμε όμως άραγε φτάσει σ’ αυτό τον πολιτισμό, θα είχε πραγματοποιηθεί ο στενός σύνδεσμος των κοινωνικών τάξεων στην αμοιβαία προσπάθεια για την προαγωγή της ευημερίας τους, θα είχε φθάσει [σε αυτό το σημείο] ο πληθυσμός, ακόμη και η ελευθερία σε αυτό το βαθμό που, έστω και υπό πολύ περιοριστικούς νόμους μάς μένει ακόμη, εάν εκείνος ο πάντοτε απειλητικός πόλεμος δεν ανάγκαζε και αυτούς τους ηγεμόνες των κρατών να δείξουν αυτό το σεβασμό για την ανθρωπότητα; Κοιτάξτε την Κίνα, που χάρη στη γεωγραφική της θέση μπορεί ίσως να φοβάται μιαν απρόβλεπτη επιδρομή, αλλά κανένα ισχυρό εχθρό, και όπου για το λόγο αυτό έχει εξαλειφθεί κάθε ίχνος ελευθερίας.</p><p>(Καντ: “Πιθανή αρχή της ιστορίας των ανθρώπων”)</p>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-7444009757603972692022-11-26T00:48:00.007-08:002022-11-26T00:48:59.472-08:00Για τον Εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj9M_VqQLRd3Y9Wr3vsOmu_dhywPhCP1SXCgleiDsleBBlLuHEZvcPEpeC7HafKCKtPRWJsDArxel4Z_mZjnrblBqJarU2n8j6jjVtk3B3J1SnF7iScABXdqiQw-Z92VQyJgwgfWNMVgNmHsfXi194m_wpIRNZ2ymIoV3mI81NLa_VOJIjiPcWRcYR5g/s750/45370.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="430" data-original-width="750" height="229" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj9M_VqQLRd3Y9Wr3vsOmu_dhywPhCP1SXCgleiDsleBBlLuHEZvcPEpeC7HafKCKtPRWJsDArxel4Z_mZjnrblBqJarU2n8j6jjVtk3B3J1SnF7iScABXdqiQw-Z92VQyJgwgfWNMVgNmHsfXi194m_wpIRNZ2ymIoV3mI81NLa_VOJIjiPcWRcYR5g/w400-h229/45370.jpeg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;"><span style="color: red; font-size: x-large;"><b>Η</b></span> ύπαρξη των εθνών και η συνέχειά τους
στηρίζεται, κατά ένα μεγάλο ποσοστό,
στη λεγόμενη ιστορική μνήμη. Για μας τους
Έλληνες αυτή, η ιστορική μνήμη, έχει
βαρύνουσα σημασία. Για το ποιόν,
για το είδος, για το ειδικό βάρος της
ιστορικής μας μνήμης ως έθνους μιλούν
τα απαράμιλλα επιτεύγματα από την
αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Φυσικά ένας
λαός, όπως ο ελληνικός, έχει αποδείξει
ότι έχει το θάρρος και το καθήκον απέναντι
του εαυτού του, να μη στέκει μονάχα και
να πανηγυρίζει μπροστά στα ευτυχισμένα,
στα δοξασμένα, στα μεγαλειώδη ορόσημα
της πορείας του, αλλά να στέκει προσεκτικά
και με βαθιά περισυλλογή μπροστά στα
τραγικά, στα οδυνηρά, στα δακρυσμένα
ορόσημα του χαλασμού.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Μια τέτοια
επέτειος, γεμάτη αίμα και δάκρυα, μας
καλεί την περίοδο τούτη σε περισυλλογή
και συγκέντρωση. Κλείνουν
εκατό χρόνια από την καταστροφή του
Μικρασιατικού Ελληνισμού, τη μεγαλύτερη
καταστροφή του νεότερου ελληνισμού.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Ελληνισμός
δυόμισι και πλέον χιλιάδων χρόνων,
ελληνισμός δυόμισι και πλέον εκατομμυρίων
ψυχών, γνήσιος και γερός ελληνισμός, σε
πολλές περιπτώσεις αμιγέστερος από τον
παλαιοελλαδίτικο, γιατί σε ορισμένες
περιοχές δεν υπέστη καμιά πρόσμιξη με
κανένα ξένο φύλο, ελληνισμός που μπορούσε
να ήταν το καμάρι του έθνους, γιατί ήταν
πολύ άξιος, πολύ εργατικός, και σαν πιο
νέος, πιο ξεκούραστος… ξεριζώθηκε,
χάθηκε, σκόρπισε, πνίγηκε, κάηκε,
μαρτύρησε, σύρθηκε στους δρόμους.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Κι ένα θλιβερό
πρωί, ένα θλιβερό φθινοπωρινό πρωί,
ξεβράστηκε και σωριάστηκε δεκατισμένος,
ελεεινός, ερείπιο ψυχικό και σωματικό,
στα λιμάνια της Στερεάς και του Μοριά
και της Μακεδονίας. Στα τόσα
χρόνια που πέρασαν, από τ’ αποκαΐδια
της καταστροφής βγήκανε καρποί και
άνθη. Ενάμισι
εκατομμύριο Έλληνες της Ανατολής έσμιξαν
το αίμα τους και τον ιδρώτα τους με τα
έξι εκατομμύρια των εδώ Ελλήνων σ’ ένα
κοινό αγώνα ειρήνης και προόδου.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">ΟΜΩΣ δεν
μπορούμε να ξεχάσουμε την ανείπωτη
εθνική συμφορά του Αυγούστου του 1922. Και δεν μπορεί
να ξεχαστεί η αγαπημένη γη της Ιωνίας
όταν παραδόθηκε στον όλεθρο, και η
Σμύρνη, η αλησμόνητη πρωτεύουσά της,
έγινε παρανάλωμα της φωτιάς. Δεν μπορεί
και δεν πρέπει να ξεχαστεί από τις
ερχόμενες γενιές, η φριχτή κόλαση της
προκυμαίας, τότε που οι φλόγες έζωσαν
από παντού της νύφη της Ιωνίας και τη
μετέβαλαν σε ερείπια. Μέσα από τον
αφανιστικό εκείνο σεισμό, τη σφαγή και
τη λεηλασία, υψώθηκε μια απαράμιλλη
εθνική μορφή.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Είναι ο
<b>Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος</b>,
που το μαρτύριό του για βωμούς και εστίες
θα μείνει υψηλό πρότυπο πίστης στο Θεό,
φιλοπατρίας και αυτοθυσίας.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Έχει κανείς
την εντύπωση πως στην περίπτωσή του
έχουν εφαρμογή οι προφητικές φράσεις
της Αποκαλύψεως του Ιωάννου:</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;"><b><i>Τω αγγέλω
της εν Σμύρνη εκκλησίας γράψον… γίνου
πιστός άχρι θανάτου και δώσω σοι τον
στέφανον τη ζωής</i>!!!</b></p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Τον επισκοπικό
θρόνο της Σμύρνης τον είχαν κοσμήσει
κατά καιρούς ιεράρχες αξιολογότατοι
και για την παιδεία τους και για τη δράση
τους.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Ένας από
αυτούς ήταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης
Γρηγόριος ο Ε΄, του οποίου η ζωή στα 1821
σφραγίστηκε με το μαρτυρικό τέλος του
στην Κωνσταντινούπολη.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Στη Σμύρνη,
στα 1910 κλήθηκε και ο Χρυσόστομος Καλαφάτης
που γεννήθηκε στα Τρίγλια της Βιθυνίας
στα 1867 και στα 1897 τον βρίσκουμε Μεγάλο
Πρωτοσύγκελο των Πατριαρχείων.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Στα 1902
ψηφίζεται Μητροπολίτης στη Δράμα, όπου
ανέπτυξε εθνική και φιλανθρωπική δράση,
την οποία συνέχισε και στη Σμύρνη.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Με την κήρυξη
του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου στα 1914 ο
Χρυσόστομος εξορίζεται από τη Σμύρνη
στην Κωνσταντινούπολη.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Τότε έγραψε
βιβλίο με τον τίτλο “Ο Ελληνισμός της
Μικράς Ασίας και η νέα Τουρκία”, όπου
περιγράφει αδρά τους διωγμούς του
Μικρασιατικού Ελληνισμού από τους
Τούρκους.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Με τη λήξη
του μεγάλου ευρωπαϊκού πολέμου στα 1918
ο Χρυσόστομος ξαναγυρίζει στη Σμύρνη,
από όπου κατόρθωσε να απομακρύνει τον
Τούρκο στρατηγό Νουρεντίν, ο οποίος
επέπρωτο τέσσερα χρόνια αργότερα, στα
1922, να είναι ο αιμοσταγής δήμιός του.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Από τη μέρα
που άρχισε η επίθεση των Τούρκων, στις
13 Αυγούστου, ο Χρυσόστομος ζει έντονα
τις στιγμές της καταδρομής της τύχης
του έθνους.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Θέλει να
τονώσει το φρόνημα του λαού και ως μέσον
έχει την προσευχή και τη δραστηριότητα
προς κάθε κατεύθυνση.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Στις 16
Αυγούστου τελεί παράκληση στο ναό της
Αγίας Φωτεινής και με ομιλία του
ενθαρρύνει το φοβισμένο ποίμνιό του. Οι ώρες και
οι μέρες που ακολουθούν είναι δραματικές. Και οι μέρες
της ζωής του Χρυσοστόμου από τις 19
Αυγούστου είναι μετρημένες. Ήσαν ακριβώς
οκτώ. Ας τον
παρακολουθήσουμε, όσο μπορούμε, έως τις
27 Αυγούστου, που μαρτύρησε.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Όλο αυτό το
τραγικό οκταήμερο παραμένει ακοίμητος
υπερασπιστής του ποιμνίου του και
ολόκληρου του πληθυσμού της Μικράς
Ασίας, που συνεχώς φτάνει στη Σμύρνη,
χωρίς να ξέρει πού πηγαίνει, απροστάτευτος
και αβοήθητος.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Στις 21
Αυγούστου, όπως και στις επόμενες μέρες,
ο Χρυσόστομος προσφέρει ό,τι μπορεί
στις χιλιάδες των προσφύγων που διαρκώς
συρρέουν στη Σμύρνη.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Ενώ οι
αρμοδιότεροι έφευγαν πανικόβλητοι,
μόνος ο Μητροπολίτης Σμύρνης καθησυχάζει
τον έντρομο πληθυσμό και φροντίζει για
την πρόχειρη τροφοδοσία του.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Πηγαίνει
στον πρόξενο της Αγγλίας και τον ικετεύει
να λάβει προστατευτικά μέτρα για τους
Χριστιανούς. Ύστερα στον
Άγγλο ναύαρχο που βρισκόταν στη Σμύρνη. Οι ξένοι όμως
δεν έδιναν καμιά προσοχή. Ο Χρυσόστομος
εκλιπαρεί μάταια.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Στις 18 και
19 Αυγούστου θα στείλει δυο αγωνιώδη
γράμματα στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως
Μελέτιο Μεταξάκη και στις 23 Αυγούστου
στέλνει άλλο ένα γράμμα όπου αφού πρώτα
μιλάει “δια τας μεγάλας και αθεραπεύτους
συμφοράς του Χριστιανισμού της Μικράς
Ασίας”, γράφει: <br />
<br />
“Μη δυνάμενος
δια χάρτου και μέλανος να περιγράψω
την αφαντάστως κρίσιμον και οδυνηράν
κατάστασιν, έκρινα εύλογον να προτείνω…
έστω και κατά την δωδεκάτην ώραν, αν
είναι δυνατόν να γίνει τι δια την
θεραπείαν της καταστροφής”</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Και αυτά
γράφονταν στις 23 Αυγούστου, όταν οι
Τούρκοι ήσαν σχεδόν έξω από την πόλη
της Σμύρνης. Την ίδια μέρα
έστειλε κι ένα άλλο γράμμα προς τον
Ελευθέριο Βενιζέλο. Έκλεινε,
φαίνεται, ένας δραματικός κύκλος. Όπως άλλωστε
τηλεγραφούσε ευφρόσυνα, τον Μάιο του
1919, στον Βενιζέλο σε στιγμές αγαλλίασης
για την απελευθέρωση της Ιωνίας, έτσι
τώρα του έστελνε τα πένθιμα μηνύματα
της πανωλεθρίας.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Πήγε ο ίδιος
στο αμερικανικό προξενείο και παρέδωσε
στον πρόξενο Χὀρτον το γράμμα για να
το ταχυδρομήσει εκείνος με ασφάλεια
στον Βενιζέλο στο Παρίσι. Ο Χόρτον, που
έγραψε βιβλίο με τον τίτλο “Η συμφορά
της Σμύρνης”, περιγράφει τις στιγμές
εκείνες του δεσπότη:</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;"><i>“Ο Χρυσόστομος
ήταν κάτωχρος. Η σκιά του θανάτου, που
τον άγγιζε, απλωνόταν στη μορφή του”.</i></p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Σε όλους, που
του πρότειναν και την ημέρα εκείνη και
πρωτύτερα και έως τις τελευταίες στιγμές
της ζωής του, επίμονα μάλιστα, να φύγει
για να σωθεί από τους βασανισμούς που
τον περίμεναν, απαντά:</p><p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;"><i>“Υποχρέωσις
του καλού ποιμένος είναι να παραμένει
εις το ποίμνιόν του”</i></p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Κάθε τέτοια
πρόταση την απορρίπτει χωρίς συζήτηση. Είναι <i>“ο
ποιμήν ο καλός”</i>, ο οποίος <i>“την ψυχήν
αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων”
</i>(Ιωάννης, ι΄, 11).</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Από τις 25
Αυγούστου η Σμύρνη είναι ανυπεράσπιστη. Είναι στη
διάθεση των Τούρκων… Οι δικοί μας
φεύγουν. Οι ξένοι
εγκληματικά αδιαφορούν.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Στις 26
Αυγούστου από το Ελληνικό Διοικητήριο
κατεβαίνει η Γαλανόλευκη. Την άλλη μέρα
στη θέση της θα κυματίζει η Ημισέληνος.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Το Σάββατο,
27 Αυγούστου 1922, ο Χρυσόστομος λειτούργησε
για τελευταία φορά στην Αγία Φωτεινή. Ζωντάνευε
έτσι τη στερνή λειτουργία του θρύλου
της Αγιά-Σοφιάς στην άλωσή της. Ύστερα, στο
προαύλιο της Αγίας Φωτεινής μοιράζει
ψωμί, ρύζι κι ελιές στους πρόσφυγες.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Την ίδια μέρα
έφτασε έξαλλος ο στρατός του Νουρεντίν.
Ο ίδιος ωμός και απηνής έφτασε στη Σμύρνη
το απόγευμα. Θυμήθηκε
αμέσως τον Χρυσόστομο, τον παλιό προσωπικό
εχθρό του, τον οποίο ήθελε από χρόνια
να εκδικηθεί. Διέταξε τη
σύλληψή του και τον παρέδωσε το ίδιο
βράδυ στον μαινόμενο τουρκικό όχλο που
τον υποδέχθηκε μανιασμένος και χτυπώντας
τον ανελέητα. Τον πήγαν
στις τουρκικές συνοικίες, όπου τον
θανάτωσαν με τον πιο βάρβαρο τρόπο.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Ο Μιχάλης
Ροδάς στο βιβλίο του “Η Ελλάδα στη
Μικράν Ασία” γράφει:</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">“Το πλήθος
του εξέσκισε τα ράσα, του έκοψε τα γένια
και τα μαλλιά, του πήρε το εγκόλπιο και
τον χρυσό του Σταυρό, τον έσυρε ώς τον
Τουρκομαχαλά, και εκεί ένας μελαψός
Τούρκος της Συρίας του έδωσε μια μαχαιριά
και τον αποτελείωσε… Η θυσία του
Χρυσοστόμου Σμύρνης φώτισε ολόκληρο
το Μικρασιατικό δράμα”.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Τα άγρια
πλήθη τον κατατεμάχισαν και τον
κατακρεούργησαν. Οι περιγραφές
του μαρτυρίου από Έλληνες και ξένους
ήταν αρκετές για την κατάρριψη κάποιων
ενδοιασμών ή δισταγμών ως προς την
αγιότητα του Χρυσοστόμου. Ο Χρυσόστομος
πέθανε ευλογώντας τους βασανιστές και
δημίους του...</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Το αιματηρό
δράμα της Σμύρνης περιμένει τον μελλοντικό
κορυφαίο ποιητή, που θα του αφιερώσει
ένα πελώριο και ρωμαλέο έπος. Το θέμα είναι
Αισχύλειο. Αλλά ο ίδιος
αυτός ποιητής δεν θα σταθεί μονάχα στο
ατύχημα. Θα προχωρήσει
πιο πέρα για να υμνήσει την ακατάβλητη
και αδιάλειπτη δύναμη του Ελληνισμού,
και των ανθρώπων εκείνων που με τη θυσία
τους στάθηκαν φάροι ελπίδας για τον
τόπο μας.</p><p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTGSGZ1X7su4HgqvIGJiBU76lqKgAQmGyGAyVIUy_T1syzxYZ0jWwBGXM5K9WnB1_744LqcMxvWLa_5_5iRWADvy-YG8M-zXDdP8RQDmrClQLZXelOVsWIeAtppwSn_NwIXgOtaIkx_wD_mTfyoLP8rVXzpzmnAqMlq3Cjs36G3Zd9aMXjGNi45-HgPA/s960/FB_IMG_1645257476868.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="621" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTGSGZ1X7su4HgqvIGJiBU76lqKgAQmGyGAyVIUy_T1syzxYZ0jWwBGXM5K9WnB1_744LqcMxvWLa_5_5iRWADvy-YG8M-zXDdP8RQDmrClQLZXelOVsWIeAtppwSn_NwIXgOtaIkx_wD_mTfyoLP8rVXzpzmnAqMlq3Cjs36G3Zd9aMXjGNi45-HgPA/w259-h400/FB_IMG_1645257476868.jpg" width="259" /></a></div><p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;"><br /></p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Το συγγραφικό
πόνημα του <b>Γιάννη Εμίρη</b> είναι ένα βήμα
προς την απόδοση τιμών σ’ εκείνους που
στάθηκαν φωτεινά σημάδια σ’ ένα κόσμο
διαλυμένο, που αναζητεί την ελπίδα για
να χαμογελά, ευχαριστώντας το Θεό για
τα καλά της δημιουργίας του.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Επιπλέον το
θαυμαστό βιβλίο του Γιάννη παρουσιάζει
ακριβώς “σημεία προσανατολισμού”, για
τη σκληρή εποχή μας, ανθρώπους που έζησαν
σε δύσκολους καιρούς και το παράδειγμά
τους ενέπνευσε τους απλούς πιστούς.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Η αναφορά
του στον Χρυσόστομο Σμύρνης είναι
εκτενής και ξεδιπλώνει όλα τα περιστατικά
της ζωής του χαρισματικού άγιου Ιεράρχη,
ο οποίος στάθηκε ακλόνητος ως ποιμένας
και πνευματικός καθοδηγητής.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Όλοι οι άγιοι
που έζησαν στον 20ό αιώνα – όπως στην
εισαγωγική συνέντευξη στο βιβλίο,
σημειώνει χαρακτηριστικά ο σεβασμιώτατος
Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
– απέδειξαν με τη ζωή τους ότι και στην
εποχή μας “ζει Κύριος” και ότι η αγιότητα
δεν αποτελεί ιδίωμα μόνο παλαιών εποχών.
Δεν μας έχει εγκαταλείψει ακόμη ο Θεός.
Αυτή είναι η ανεκτίμητη παρακαταθήκη
τους.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Και ο
Χρυσόστομος Σμύρνης, με τη θυσία του,
απέδειξε αυτό ακριβώς, ότι δηλαδή η
πίστη και οι ιδέες ούτε πεθαίνουν ούτε
νικιούνται ποτέ.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Και για να
κλείσω αυτή την παρέμβασή μου, θέλω να
υπογραμμίσω την αξία του βιβλίου που
μας παρέδωσε ο Γιάννης Εμίρης.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">Είναι ένα
βιβλίο κυριολεκτικά πρωτότυπο και
μοναδικό στη σχετική βιβλιογραφία και
επιπλέον χρήσιμο για κάθε πιστό, για
κάθε Έλληνα, που πρέπει να διατηρεί
άσβεστη την ιστορική μνήμη.</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<ul>
<li><p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;"><span lang="el-GR"><b>Με
αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου ΑΓΙΟΙ
ΠΟΥ ΕΖΗΣΑΝ ΣΤΟΝ 20ό ΑΙΩΝΑ του Γιάννη
Εμίρη</b></span></p>
</li></ul>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
</p>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-3238366823189251462022-11-25T11:59:00.006-08:002022-11-25T11:59:58.240-08:00ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ!!!!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNa1GjKir9ezA8N6cn5M-lKephAhsqJxBr2rbdCCx9lhaiNZONoJjZS61eGtR8r9qzVtImMULS2Ay4X-hYnjwVJaeLggg30Gzhr5zVYYGEMMKvWuPF60EQngVy1wuCiQyvNbEZeMZ1D4EmNG1ltq64zo9OcfUcrKv7NomJVmJavtffQLAXWTJyRgy1cg/s735/luisdffuuneeses8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="735" height="323" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNa1GjKir9ezA8N6cn5M-lKephAhsqJxBr2rbdCCx9lhaiNZONoJjZS61eGtR8r9qzVtImMULS2Ay4X-hYnjwVJaeLggg30Gzhr5zVYYGEMMKvWuPF60EQngVy1wuCiQyvNbEZeMZ1D4EmNG1ltq64zo9OcfUcrKv7NomJVmJavtffQLAXWTJyRgy1cg/w446-h323/luisdffuuneeses8.jpg" width="446" /></a></div><br /><p></p><p><b><span style="color: red; font-size: x-large;">Π</span></b>ρέπει πάση θυσία να χτυπηθεί η κατάθλιψη.</p><p>Καθημερινά βλέπω συνανθρώπους με προβλήματα, πέρα από εκείνους που χάνονται, βάζοντας τέρμα στη ζωή τους.</p><p>Κι όταν λέμε "προβλήματα", εννοούμε προβλήματα επιβίωσης.</p><p>Το λένε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το ακούει κανείς στις συζητήσεις στις παρέες...</p><p>Νιώθουμε ότι έχουμε φτάσει στο μη περαιτέρω.</p><p>Συνήθως αυτές οι περίοδοι της κρίσης έχουν πολλά θύματα.</p><p>Και χρειάζεται ψυχική δύναμη για ν' αντέξει κανείς τα χτυπήματα που προέρχονται από την επιβολή αυστηρών δημοσιονομικών μέτρων.</p><p>Η κρίση θα χτυπήσει τους πάντες.</p><p>Και δεν φαίνεται ΦΩΣ στην άκρη του τούνελ.</p><p>Γιατί είναι αυτονόητο ότι βρισκόμαστε σ' ένα τούνελ σκοτεινό και αγνοούμε αν είμαστε στην αρχή ή στο μέσο της διαδρομής προς την έξοδο.</p><p>Αλλά αυτονόητο είναι ότι ο κόσμος δύσκολα πια... γελάει!</p><p>Άρα η κοινωνία υποφέρει και είναι σε κάμψη ο πολιτισμός μας.</p><p>Διότι το γέλιο δείχνει και την υψηλή στάθμη ενός πολιτισμού, που δεν έπαψε ούτε στιγμή να εξελίσσεται μέσα στους αιώνες, και που μας διακρίνει από τις προγονικές μας κοινωνίες.</p><p>Τότε οι άνθρωποι απλώς μειδιούσαν.</p><p>Σήμερα όμως πιστεύουμε με βεβαιότητα ότι το γέλιο είναι "ίδιον" του ανθρώπου, ενώ το γέλιο της ύαινας μια ωχρή απομίμηση...</p><p>Πολλές φορές έχουμε ακούσει ότι το γέλιο είναι σημάδι υγείας.</p><p>Κι εδώ θα σημειώσω ότι κάθε κοινωνία, κάθε τόπος, κάθε μειονότητα, δημιουργεί ένα δικό της τρόπο γέλιου, που σ' αυτόν οι ξένοι μένουν απαθείς.</p><p>Θα σας πω μερικά παραδείγματα.</p><p>Οι Εσκιμώοι άρχισαν να τη "βρίσκουν" με το χιούμορ όταν μια πολική αρκούδα καταβρόχθισε για πρώτη φορά έναν Εσκιμώο μιας γειτονικής φυλής!</p><p>Το χιούμορ των Εβραίων εμφανίστηκε την ημέρα που ο Μωυσής, που ήταν ο πρώτος της τάξης του, δέχτηκε την πρώτη πέτρα στο κεφάλι του.</p><p>Για τον Μποντλέρ, το ανθρώπινο γέλιο είναι στενά δεμένο με την ατυχία της πτώσης των Πρωτόπλαστων, δηλαδή μιας φυσικής και ηθικής κατάπτωσης.</p><p>Έχω την εντύπωση όμως ότι οι πολιτικοί αγνοούν το γέλιο..</p><p>Με το γέλιο, ωστόσο, ο αδύναμος αντεκδικείται τους ισχυρούς.</p><p>Κι αυτή η απλή αλήθεια αποτυπώνεται στη ρήση "να δούμε ποιος θα γελάσει τελευταίος" που φαίνεται καθαρά και στις ταινίες του Τσάρλι Τσάπλιν.</p><p>ΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ ΜΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΕΛΑΜΕ, γιατί έτσι θα τους εκδικηθούμε και θα 'ρθει η μέρα που θα γυρίσει ο τροχός!!!!</p>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-48547823497832968692022-11-25T09:56:00.006-08:002022-11-25T09:56:43.815-08:00Ο μονόλογος ενός φυλακισμένου <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH1edMyjc4a9Qi2CKtSePu85ptbS4iXVcZsDeK1htxer2Oshx9maMtoUTZnJkd0ttj437O8XmmeAQT1GAoRP-KEsQTQg9DWbJg_BITnqTRi_lzCDSNEOAG7llhvKWp5p4UMbliCS3vygwxcLIr7Htcjb9eSVSwgohMHK28Zluk2OmxE-IcxibTFsBbgw/s800/brainfarts_main.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="800" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH1edMyjc4a9Qi2CKtSePu85ptbS4iXVcZsDeK1htxer2Oshx9maMtoUTZnJkd0ttj437O8XmmeAQT1GAoRP-KEsQTQg9DWbJg_BITnqTRi_lzCDSNEOAG7llhvKWp5p4UMbliCS3vygwxcLIr7Htcjb9eSVSwgohMHK28Zluk2OmxE-IcxibTFsBbgw/w400-h400/brainfarts_main.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: red; font-size: x-large;">Τ</span>ΕΛΙΚΑ, αυτό που έχω κι εγώ διαπιστώσει είναι ότι ζούμε μέσα σ' ένα σύμπαν από μορφές που τις έχουμε πλάσει εμείς οι ίδιοι, και συνεπώς είναι υποκειμενικές, αυθαίρετες και για προσωπική μας χρήση. </p><p>Για να επικοινωνήσουμε με τον έξω κόσμο προβαίνουμε είτε το θέλουμε είτε όχι, σε μιαν ασύνειδη επεξεργασία, μεταφράζοντάς τον σε δική μας γλώσσα, σε δικές μας έννοιες. Αλλά αυτό και μόνο δείχνει ότι δεν είναι εκείνος που βλέπουμε, νιώθουμε και ακούμε. Είναι κάτι διαφορετικό. Τι είναι;; Πού να ξέρω!! </p><p>Κι όταν μιλάμε με τον κόσμο είναι σα να μιλάμε με τον εαυτό μας, αφού ο συνομιλητής μας για να γίνει ορατός, φοράει αναγκαστικά τη στολή που του φτιάξαμε και που είναι κομμένη στα δικά μας μέτρα. Ουσιαστικά είναι ένας μονόλογος φορτικός, σχεδόν απελπιστικός, όπως είναι ο μονόλογος ενός φυλακισμένου σε τέλεια απομόνωση, που αναγκάζεται να στήνει διαλόγους με τον εαυτό του για να μην τρελαθεί. </p><p>Και για να μην παρεξηγηθώ, στην καλύτερη περίπτωση διαλεγόμαστε μεταξύ μας οι συγκρατούμενοι, και δεν διαλεγόμαστε με τον κόσμο. Μεταξύ μας όμως ό,τι κι αν λέμε δεν υπερβαίνει το φράγμα που μας απομονώνει... Μην απορείτε γιατί είναι αλήθεια πως όλη μας η σοφία και η μνήμη στο μάκρος των αιώνων δεν είναι παρά ένα μπερδεμένο βουητό που ανεβαίνει πίσω από τους τοίχους μιας φυλακής…</p>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-20788723724331920132022-11-25T09:41:00.005-08:002022-11-25T10:09:13.924-08:00ΣΤΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΤΟΥ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ!!!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj63eqAqJE1A5GsHs4fpm1nUPM6aYQ2R4EFH5wx8rnwCEfEX9tMK3UUNN3ggET359_vY1Ceu7Qd2Qua9gNPya2Oa0BVKHrMaZEO1Zkg7Wcoaqt6mYiRHMKKE4txMjPEfhOZDRysoEmTQ-3kFsil9kvc9psB-u4Rr59_wxTZdgRUwnmMrgegU8dRLYIHPA/s3800/2362.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3334" data-original-width="3800" height="351" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj63eqAqJE1A5GsHs4fpm1nUPM6aYQ2R4EFH5wx8rnwCEfEX9tMK3UUNN3ggET359_vY1Ceu7Qd2Qua9gNPya2Oa0BVKHrMaZEO1Zkg7Wcoaqt6mYiRHMKKE4txMjPEfhOZDRysoEmTQ-3kFsil9kvc9psB-u4Rr59_wxTZdgRUwnmMrgegU8dRLYIHPA/w400-h351/2362.webp" width="400" /></a></div><p><b><span style="color: red; font-size: x-large;">Κ</span></b>άποτε είχα διαβάσει ότι πριν από δυο εκατομμύρια χρόνια, οι πρόγονοί μας είχαν τον μισό εγκέφαλο από αυτόν που έχουμε σήμερα. Γιατί το γράφω;;; Απλώς κάνοντας έναν υπολογισμό, θα έλεγα ότι ύστερα από άλλα δυο εκατομμύρια χρόνια ο ανθρώπινος εγκέφαλος θα έχει διπλασιαστεί μέσα σ' ένα τεράστιο κρανίο, γνωστό άλλωστε από αμέτρητες εικόνες επιστημονικής φαντασίας. Σε αντίθεση με το σώμα που κάποτε ήταν δυνατό και είχε γερό σκελετό και πιο πολλούς μύες, στο μέλλον θα γίνει πιο εύθραυστο...</p><p>Η κόρη μου όταν ήταν ακόμα περίπου πέντε χρονών είχε πει ότι οι άνθρωποι που κάθονται ατελείωτες ώρες μπροστά στον υπολογιστή (δυστυχώς τώρα κάθεται η ίδια...) θα οδηγήσουν σε ατροφία τους βραχίονες, τα χέρια δηλαδή, και τα πόδια. Δεν ξέρω πώς είχε σκεφτεί κάτι τέτοιο, αλλά αργότερα είχα διαβάσει ότι κάποιοι επιστήμονες αυτό το υποστήριζαν μετά από διάφορες μελέτες.</p><p>Πάντως, δεν θα μπορούσε κανείς να είναι απαισιόδοξος για την ανθρώπινη εξέλιξη. Μπορεί να βρισκόμαστε σε μια διαδικασία σταδιακής αλλαγής, που ίσως να σημαίνει και βελτίωση του ανθρώπινου είδους!! Ή ακόμα και στη δημιουργία κάποιου νέου είδους πάνω στη γη...</p><p>Δεν μπορώ να ξέρω αν αυτά που λέω είναι επιστημονικά ή είναι σκέψεις απελπισίας. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι το ανθρώπινο είδος έχει περάσει διάφορες περιόδους ή φάσεις διαφοροποίησης. Και σήμερα με αυτή την επικοινωνία των ανθρώπων, τις ατελείωτες μετακινήσεις, την αλληλεπίδραση των πολιτισμών, την κατάργηση στην πράξη των γεωγραφικών συνόρων και τη δημιουργία νέων συνθηκών που επιτρέπουν, -αν δεν επιβάλλουν-, την ενσωμάτωση νέων καινοτομιών στους ανθρώπινους πληθυσμούς...</p><p>Είναι άγνωστο το μέλλον μας σ' αυτό τον πλανήτη. Θα καταστραφούμε από κάποιον αστεροειδή ή κάτι παρόμοιο, ή εμείς οι ίδιοι θα καταστρέψουμε τη γη και θα εξαφανιστούμε σαν τους δεινοσαύρους!!!</p><p>Εγώ πάντοτε βλέπω την καλή, την ευαίσθητη πλευρά των ανθρώπων, αλλά δεν παραβλέπω και το γεγονός ότι το κεφαλαιοκρατικό καθεστώς παράγει αδικία κτηνώδη, βουλιμία ανθρωποφαγική, εγωπάθεια ακόρεστη, δουλοπρέπεια, καχυποψία, δολιότητα...</p><p>Ξέρουμε ωστόσο, ότι η ζωή στην κοινωνική, στην πνευματική, στην πολιτική και στην καθαρά βιολογική της εκδοχή είναι ένα σύστημα ανταγωνισμών σε δυναμική ισορροπία, αλλά τελικά έχει καταντήσει να είναι ένα πεδίο συγκρούσεων που ως μοναδική λύση έχει την κατάργηση κάθε ηθικής!</p><p>Κι αν για να είναι κανείς δυνατός χρειάζεται λίγη δύναμη, για να είναι όμως ενάρετος χρειάζεται τεράστια δύναμη και πού να τη βρει!!!! Είναι πανεύκολο να υπηρετεί κανείς τα ένστικτά του, ενώ είναι δύσκολο να τα καταπνίξεις.</p><p>Εν πάση περιπτώσει αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της ζωής, μεταποιημένος, μεταφέρεται από εποχή σε εποχή, από κοινωνικό σύστημα σε κοινωνικό σύστημα, από ιστορική φύση σε ιστορική φύση.</p><p>Και τι κάνουμε;;;</p><p>Ωστόσο, παρά την αποκάλυψη των πάντων, την επικράτηση της λογικής, την θεοποίηση του ανθρώπου, θα επανέλθει το ερώτημα που βασάνισε δια βίου τον μέγα Ντοστογιέφσκι, ο οποίος έβαζε στους ήρωές του την αμφιβολία για το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει θεός! Ακόμα και στο έσχατο έργο του, τους "Αδελφούς Καραμαζόφ", το ερώτημα επανέρχεται δια στόματος Ιβάν Καραμαζόφ, πράγμα που σημαίνει ότι ο μικρόσωμος Ρώσος χωρικός Ντοστογιέφσκι βουρλιζόταν από το θέαμα της έσχατης δυστυχίας, που του αναστάτωνε την ψυχή και έτσι βασανιζόταν με το ερώτημα αν υπάρχει Θεός.</p><p>Τι λέει ο Ιβάν Καραμαζόφ; "Δεν απορρίπτω τον Θεό. Τον κόσμο που έπλασε απορρίπτω"!</p>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-61621434073756801632022-11-25T08:00:00.004-08:002022-11-25T08:00:42.654-08:00Πέθανε ο Γερμανός συγγραφέας Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifNSPu3gVlNI_RYEc5zsVFeo36Nhl9VwTTixmS95lCSsxBqhvUoq69SecNKsBAcOJidwIcWICeVFtCGF3JLlrUn8J31SR8E1B2Hbyupa9ynetu7WOmbYY2sSGI7WiRyJjnmOMHYRkzACkuwSY0qYcKdhnKA5y9OCCadc_TvthYhrA2sGpIovOoOuOY-g/s500/10622627550653266866.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="261" data-original-width="500" height="209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifNSPu3gVlNI_RYEc5zsVFeo36Nhl9VwTTixmS95lCSsxBqhvUoq69SecNKsBAcOJidwIcWICeVFtCGF3JLlrUn8J31SR8E1B2Hbyupa9ynetu7WOmbYY2sSGI7WiRyJjnmOMHYRkzACkuwSY0qYcKdhnKA5y9OCCadc_TvthYhrA2sGpIovOoOuOY-g/w400-h209/10622627550653266866.jpg" width="400" /></a></div> <span style="font-size: 48pt;"><strong>«Ο</strong></span>ι εκδόσεις Suhrkamp πενθούν το θάνατο του Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ, ο οποίος απεβίωσε χθες (Πέμπτη) στο Μόναχο, σε ηλικία 93 ετών», αναφέρεται στην ανακοίνωση.<p></p><p>«Ποιητής, δοκιμιογράφος, βιογράφος, εκδότης και μεταφραστής, ήταν ένας από τους γερμανούς διανοουμένους με τη μεγαλύτερη επιρροή και από τους πιο γνωστούς στον κόσμο», αναφέρει ο εκδοτικός οίκος, συνιδρυτής του οποίου ήταν ο θανών.</p><p>Ο Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1929 στη Βαυαρία. Σπούδασε λογοτεχνία, γλώσσες και φιλοσοφία, μεταξύ άλλων στο Φριμπούρ και στο Παρίσι. Το 1957 εξέδωσε το πρώτο βιβλίο του, την ποιητική συλλογή «Υπεράσπιση των λύκων». Τα δοκίμια, τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά του αποτελούν μια σφοδρή κριτική της γερμανικής μπουρζουαζίας και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.</p><p>Είχε επίσης πρωτοστατήσει για την επανέκδοση της ανώνυμης μαρτυρίας «Μια γυναίκα στο Βερολίνο», στην οποία περιγράφονται οι πολυάριθμοι βιασμοί που διαπράχθηκαν από τους σοβιετικούς στρατιώτες που είχαν καταλάβει τη γερμανική πρωτεύουσα στο τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Η μαρτυρία αυτή είχε ξεχαστεί μετά την πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου του 1954, που είχε τύχει ψυχρής υποδοχής στη Γερμανία, αλλά έγινε εκδοτική επιτυχία μετά την επανέκδοσή του.</p><p>Το πλούσιο έργο του Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία, τόσο στη Γερμανία όσο και στο εξωτερικό.</p>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-19645469352132659962022-11-25T04:59:00.008-08:002022-11-25T05:02:17.065-08:00ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΧΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΥΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ!!!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtpAXAQFSUIdYcBg0_u2q65ahBhK74raqo5m46Pfnp_lRVtgiLNYCNZVcNO8qbMrM7FMkackE-dNs6fhiZCZLEDZHCVP6_kvavYT7XUhPQ-A3hM67E4raslOkdtRml5Zir76NoyV6Oi9XkLVBUaYEBUnqygGNQDQ6AP8JrPTPzFydqQZejBY7vJeDLcg/s640/Epic_c3bcf2_5662973.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="640" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtpAXAQFSUIdYcBg0_u2q65ahBhK74raqo5m46Pfnp_lRVtgiLNYCNZVcNO8qbMrM7FMkackE-dNs6fhiZCZLEDZHCVP6_kvavYT7XUhPQ-A3hM67E4raslOkdtRml5Zir76NoyV6Oi9XkLVBUaYEBUnqygGNQDQ6AP8JrPTPzFydqQZejBY7vJeDLcg/w400-h266/Epic_c3bcf2_5662973.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p align="left" style="font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; widows: 2;"><b><span style="color: red; font-size: x-large;">Μ</span></b><span style="font-size: 12pt;">ε όσα
συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στον
ευρωπαϊκό χώρο, δηλαδή το ξέσπασμα της
οικονομικής κρίσης και τα συνακόλουθά
της, διαπιστώνουμε ότι οι δυτικές
κοινωνίες έχουν αρχίσει να αποδιοργανώνονται.
Κι αυτό έχει απόλυτη συνάφεια με τον
οικονομικό εκφυλισμό της μεσαίας τάξης
που πλέον όχι απλώς απειλείται, αλλά
ήδη έχει υποστεί τις συνέπειες μιας
πολιτικής που κανείς δεν μπορεί σήμερα
να ερμηνεύσει.</span></p><p><span style="font-size: small;">
Είναι φανερό πλέον
ότι η μεσαία τάξη καλείται να αντιμετωπίσει
τις συνέπειες των οικονομικών αποτυχιών
και συνακόλουθα της καταρρέουσας
κοινωνικής δομής αλλά πληρώνει και τα
σπασμένα! Δηλαδή, είναι εκ των πραγμάτων
αναγκασμένη να επωμιστεί όλα τα βάρη
για το διαλυμένο σύστημα υγείας, για
την βαθιά άρρωστη εκπαίδευση, για τη
συντήρηση των συνταξιούχων και των
απόμαχων της ζωής.<br /><br />
</span></p><p><span style="font-size: small;">Είναι εκείνοι
στους οποίους όλα αυτά τα χρόνια
απευθύνονταν οι πολιτικοί όλων των
παρατάξεων και που φυσικά έδιναν τη
νίκη στο ένα ή στο άλλο κόμμα (τη Νέα
Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ). Και απευθύνονταν
σ' αυτούς οι πολιτικοί υποσχόμενοι
καλυτέρευση των όρων ζωής και φυσικά
ήσαν πάντα οι "αγαπημένοι" τους.<br /><br />
</span></p><p><span style="font-size: small;">Αυτό
που βλέπουμε είναι να βασιλεύουν στην
κοινωνία μας η ανασφάλεια, η κατάθλιψη,
η εγκληματικότητα, η ανεργία, και η
απουσία οποιασδήποτε φωτεινής προοπτικής.
Για να αντιμετωπιστούν τα καυτά προβλήματα
που εμφιλοχωρούν στη σημερινή Ελλάδα,
νιώθουμε κάποιες φορές ότι απαιτείται
δυστυχώς να παραιτηθούμε -αν ήδη δεν το
έχουμε κάνει- από ορισμένες ελευθερίες,
οι οποίες μας είχαν χαρίσει μια
ατομικιστική κουλτούρα, όπως ήταν η
δυνατότητα να ζει κανείς με πίστωση
πέρα από τις πραγματικές οικονομικές
δυνατότητές του.<br /><br />
</span></p><p><span style="font-size: small;">Σήμερα η ελληνική
κοινωνία δεν φαίνεται να έχει διαχωρισμούς.
Έχει υπάρξει μια εξομοίωση, μια μαζοποίηση
θα έλεγα καλύτερα. Από τη μέρα που η χώρα
μας υπέγραψε τα μνημόνια, το πρώτο, το
δεύτερο και προσφάτως το τρίτο, η λεγόμενη
μεσαία τάξη έχασε πλέον την ταυτότητά
της και δεν φαίνεται στο ορατό μέλλον
να έχει τη δυνατότητα να την ξαναβρεί.
Χάνει επιπλέον και το προνόμιο που είχε
να σπουδάζει με άνεση τα παιδιά της και
να επενδύει σε πολιτισμικό κεφάλαιο.
Τώρα όλοι βρίσκονται στην ίδια αρένα
και παλεύουν με τα θηρία. Ο δυνατότερος
κι εκείνος που έχει ψυχική αντοχή θα
επιβιώσει. Και χρειάζεται αυτό που πάντα
λέγαμε για τους Έλληνες, ότι δηλαδή με
το πάθος τους κάνανε θαύματα! <br /><br />
</span></p><p><span style="font-size: small;">Καλώς
ή κακώς φτάσαμε ξανά σ’ αυτό που το
είχαμε ως παράδοση που μπορεί να μην το
πιστεύαμε και πολύ, αλλά ωστόσο το θέλαμε
και προσπαθούσαμε να το μεταλαμπαδεύσουμε
στα παιδιά μας. Να αντιμετωπίσουμε αυτά
που η χρεοκοπία επισώρευσε στη ζωή μας
και να μην βάλουμε την ουρά στα σκέλια
για να οπισθοχωρήσουμε! Κοιτάμε μπροστά
όχι βέβαια για να αναστήσουμε την
διαλυμένη μεσαία τάξη, αλλά για να
οργανώσουμε μια κοινωνία ελεύθερων
ανθρώπων που δεν θα είναι υποχείριο
κανενός πολιτικού και κανενός κόμματος,
αλλά που εμείς οι ίδιοι θα κρατάμε το
κλειδί της δικής μας νίκης σε όλες τις
εκλογικές αναμετρήσεις.</span></p>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-17198635510441522362022-11-24T10:54:00.001-08:002022-11-24T10:54:05.241-08:00 ΜΗΠΩΣ ΚΑΤΑΓΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΙΘΗΚΟ;;;<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; white-space: pre-wrap;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: 15px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj3eEAB3biSn6uXn4D4aAbSuKfXuVaAcySYeML-IK74gc4uSZVn2ztQUInA6B6nY2iJYC5FoIFERN4I_kbXGK8VF7OGSDpQJMwlCQcULiUdEyTM0yxJZ-VTArpw5gdMoLI_MymV8-ECIdveI2RTZR0rSrw0cRjOnnQi7XM3xJYQh1Z8pU23hNq2r1-1A/s660/5-rescuers-chimpanzee-660.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="660" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj3eEAB3biSn6uXn4D4aAbSuKfXuVaAcySYeML-IK74gc4uSZVn2ztQUInA6B6nY2iJYC5FoIFERN4I_kbXGK8VF7OGSDpQJMwlCQcULiUdEyTM0yxJZ-VTArpw5gdMoLI_MymV8-ECIdveI2RTZR0rSrw0cRjOnnQi7XM3xJYQh1Z8pU23hNq2r1-1A/s320/5-rescuers-chimpanzee-660.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-size: 15px;"><br /></span><b><span style="font-size: x-large;">Τ</span></b><span style="font-size: 15px;">ελικά, μήπως καταγόμαστε από τον πίθηκο και όχι από έναν καλλιεργημένο άνθρωπο, που χρησιμοποιεί τα χαρίσματα της μόρφωσης και της ευγλωττίας στην υπηρεσία της προκατάληψης και της παραπλάνησης;;; </span><p></p><p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: 15px;">Ο Άγγλος φυσιοδίφης και γεωλόγος Κάρολος Δαρβίνος [1809-1882], ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως ο θεμελιωτής της θεωρίας της εξέλιξης, ήταν ο εισηγητής του μηχανισμού της φυσικής επιλογής, μέσω του οποίου πρότεινε ότι συντελείται η εξέλιξη όπου όλα </span></span><span style="color: #050505; font-family: inherit; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;"><a style="color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit;" tabindex="-1"></a></span><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">τα είδη ζωής προέρχονται από κοινούς προγόνους και έχουν διαμορφωθεί με την πάροδο του χρόνου. Πολλοί πίστευαν ότι οι θεωρίες του Δαρβίνου κατέστρεφαν την πολύ σημαντική διάκριση μεταξύ ανθρώπου και θηρίων. </span></p><p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Ο Δαρβίνος προσωπικά δεν υπερασπίστηκε τις θεωρίες του δημόσια, μολονότι διάβαζε με έκδηλο ενδιαφέρον για τις συνεχιζόμενες διαμάχες. Ήταν συχνά πολύ άρρωστος και αντλούσε στήριξη μέσα από τα γράμματα και την αλληλογραφία. Ένας βασικός κύκλος φίλων του επιστημόνων προωθούσαν ενεργά το έργο του στο επιστημονικό και δημόσιο προσκήνιο, υποστηρίζοντάς τον στους πολλούς επικριτές αυτής της κύριας επιστημονικής διαμάχης της εποχής, και συμβάλλοντας στην τιμητική απόκτηση του Copley Medal το 1864. </span></p><p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Η θεωρία του Δαρβίνου είχε κοινά σημεία με πολλά κινήματα της εποχής και έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της λαϊκής κουλτούρας. Το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και ανατυπώθηκε πολλές φορές. Έγινε ένα εμπορικό επιστημονικό κείμενο, που ανταποκρινόταν τόσο στην περιέργεια της νέας «μέσης τάξης» όσο και στην «εργατική τάξη», και θεωρήθηκε το πιο αμφιλεγόμενο και πολυσυζητημένο επιστημονικό βιβλίο που είχε γραφτεί ποτέ. Ωστόσο και σήμερα κανείς δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις… </span></p><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Η θεωρία του Δαρβίνου θα πλανιέται στους αιώνες και θα παραμένει αναπάντητο το ερώτημα: από πού κατάγεται ο άνθρωπος;;;;</div>Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-31892747473615522382020-02-24T20:16:00.000-08:002020-02-24T20:16:26.849-08:00Οι κλεψιές και ο πετροπόλεμος του Αλέξη Τσίπρα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0ExG-fJrHdltNjxqKCD5HUHCQYO2X7ZqJUMFjFhLp-efK9Eutqjj_L_Q47xwVWyJsR_gG1wiQfodlc991iImsUdwvLWjpy8IvRw28xYAfK-HZJHXsDbo8iN9i57usjdiT-o9l2WCvzQpo/s1600/tsipras-le-figaro-scaled.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="267" data-original-width="700" height="152" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0ExG-fJrHdltNjxqKCD5HUHCQYO2X7ZqJUMFjFhLp-efK9Eutqjj_L_Q47xwVWyJsR_gG1wiQfodlc991iImsUdwvLWjpy8IvRw28xYAfK-HZJHXsDbo8iN9i57usjdiT-o9l2WCvzQpo/s400/tsipras-le-figaro-scaled.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; list-style: none; margin: 0px 0px 20px; outline: none; padding: 0px 0px 0px 36px;">
<li style="box-sizing: border-box; line-height: 1.7; list-style: square; margin: 0px 0px 6px; outline: none; padding: 0px; position: relative;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ</strong></li>
</ul>
<blockquote style="background-color: white; border: none; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; font-style: italic; line-height: 1.7; margin: 0px 0px 20px; outline: none; overflow: hidden; padding: 0px 0px 0px 46px; position: relative;">
<div style="box-sizing: border-box; line-height: 1.7; outline: none; padding: 0px;">
Πάντοτε η πολιτική ζωή του τόπου είχε την παράδοση της ανορθογραφίας. Όμως στις μέρες μας η κατάσταση αυτή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Σε όλα αυτά στα οποία είμαστε μάρτυρες, ο κοινός νους εξεγείρεται. Δεν μπορεί να παρακολουθεί βουβός ο απλός πολίτης να διακινείται τόσο ψέμα. Αφορμή φυσικά δίνει η πρόσφατη ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος για να παραμείνει στο προσκήνιο δεν ορρωδεί προ ουδενός.</div>
</blockquote>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
Άνοιξε τα ιερά και τα όσια του <strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">ΠΑΣΟΚ</strong> και αντιγράφει μεθοδικά ύφος και κουβέντες του <strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">Ανδρέα Παπανδρέου</strong>, συνθήματα που βγήκαν σε άλλες εποχές και που οριοθετούσαν το Κίνημα σε σχέση με τη <strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">Δεξιά</strong>. Ο αρχηγός του <strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">ΣΥΡΙΖΑ</strong> έχει χάσει τη μπάλα και δεν ξέρει πού βρίσκεται και πού πάει. Δυστυχώς δεν έχει καταλάβει ότι η ορθογραφία της ψυχής και των καθαρών πολιτικών ιδεών έχει μεγαλύτερη αξία από την ορθογραφία των λέξεων. Αλλά αυτή την τελευταία ο κ. <strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">Τσίπρας</strong> δεν πρόκειται ποτέ να τη μάθει.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<a href="https://www.timesnews.gr/oi-klepsies-kai-o-petropolemos-toy-alexi-tsipra/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook&utm_campaign=oi-klepsies-kai-o-petropolemos-toy-alexi-tsipra">https://www.timesnews.gr/oi-klepsies-kai-o-petropolemos-toy-alexi-tsipra/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook&utm_campaign=oi-klepsies-kai-o-petropolemos-toy-alexi-tsipra</a></div>
</div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-68684074494971799122020-02-23T07:31:00.000-08:002020-02-23T07:31:08.922-08:00Ένα εξαιρετικό και διαλεχτό τρέχον ΒΙΒΛΙΟ !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggXl7btopgi7O7DdnmgFx-dH_Umd8kwoCojwN0JcrBgqm_-EGVol-RvVFnap4RonRyYEf5kuTqpV7OIdLiVuKs5DhM7nqw0JaMEzQSErsRw_eELRsiXBTnw3Bc95PVq7cWdA1QfiCKLNQb/s1600/thumbnail-%25CE%2592-1170x444.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="444" data-original-width="1170" height="151" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggXl7btopgi7O7DdnmgFx-dH_Umd8kwoCojwN0JcrBgqm_-EGVol-RvVFnap4RonRyYEf5kuTqpV7OIdLiVuKs5DhM7nqw0JaMEzQSErsRw_eELRsiXBTnw3Bc95PVq7cWdA1QfiCKLNQb/s400/thumbnail-%25CE%2592-1170x444.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; list-style: none; margin: 0px 0px 20px; outline: none; padding: 0px 0px 0px 36px;">
<li style="box-sizing: border-box; line-height: 1.7; list-style: square; margin: 0px 0px 6px; outline: none; padding: 0px; position: relative;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΙΜΙΤΖΗΣ</strong></li>
</ul>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="color: #313131; font-family: Open Sans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Πήγα στο ΠΟΛΙΣ προ ημερών, για την παρουσίαση τού βιβλίου τού Νίκου Λαγκαδινού, «Εμβατήριο Οπισθοπορείας»!</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="color: #313131; font-family: Open Sans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Των Εκδόσεων «ΔΥΤΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ».</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="color: #313131; font-family: Open Sans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Διαλεχτά και μοντέρνα επιμελημένα εξώφυλλα, και επικεφαλίδες κεφαλαίων!</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="color: #313131; font-family: Open Sans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Άρχισα να το διαβάζω, όπως αρχικά πάντα, από περιέργεια!</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="color: #313131; font-family: Open Sans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Διαπίστωσα σύντομα μια διαφορετική γραφή! Θαυμάσια πένα! Υπέροχη Λογοτεχνία, με ευφυείς παρομοιώσεις, ιδέες, αποφθέγματα, εξιστορήσεις περασμένων, που η ευρηματικότητα τού λόγου του, σε γοητεύει, αν όχι και σε συνεπαίρνει!</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="color: #313131; font-family: Open Sans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">(Μη μου πείτε πως ‘ο παπάς πρώτα ευλογάει τα γένια του’! ΟΧΙ! Δε μπορούσα να είμαι τόσο αναιδής και ρηχός ψεύτης! Θα κατέστρεφα την καριέρα μου!)</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="color: #313131; font-family: Open Sans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Το βιβλίο είναι ένα αφηγηματικό αριστούργημα! Καταβροχθίζεται!</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="color: #313131; font-family: Open Sans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Έχει όλα τα καλά μιας λογοτεχνικής γραφής, από την απλή ή κοινή αφήγηση παρελθόντος, μέχρι τα μόλις «χθεσινά γεγονότα!». Έχει τη γλύκα τής Λογοτεχνίας, και την ιδιότυπη και προσωπική διατύπωση τού λόγου τού συγγραφέα του!</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="color: #313131; font-family: Open Sans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Δεν το εκθειάζω από συνήθεια ή προσωπική συμπάθεια! Είναι γενικά κάτι το πολύ διαφορετικό!</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="color: #313131; font-family: Open Sans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Τι άλλο να πω; Εσείς θα βρείτε περισσότερα;</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="color: #313131; font-family: Open Sans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Τίτλος «ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ ΟΠΙΣΘΟ-ΠΟΡΕίΑΣ».</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<a href="https://www.timesnews.gr/ena-exairetiko-kai-dialechto-trechon-vivlio/">https://www.timesnews.gr/ena-exairetiko-kai-dialechto-trechon-vivlio/</a></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<br /></div>
</div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-26246225870410014472020-02-14T06:15:00.002-08:002020-02-14T06:15:38.496-08:00Νίκος Λαγκαδινός: Ξόβεργες οι λέξεις, παγίδα η συγγραφή // Βιβλιοκριτική<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvuPx6un8T-NTZnxwxxTouOeSELSoOw3wlS-kbTJSHGkitVc59kwp-nbzqztT6N3cHFPE9WGXhmUfmLvoNUx2zNZSfx8zURW7PXWnucvE1Dl0mxWjC463XjlIOM4Y_lGIDYEHLj0ZH-TU0/s1600/84731669_607418480052465_2421143154326503424_n-1170x585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="585" data-original-width="1170" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvuPx6un8T-NTZnxwxxTouOeSELSoOw3wlS-kbTJSHGkitVc59kwp-nbzqztT6N3cHFPE9WGXhmUfmLvoNUx2zNZSfx8zURW7PXWnucvE1Dl0mxWjC463XjlIOM4Y_lGIDYEHLj0ZH-TU0/s320/84731669_607418480052465_2421143154326503424_n-1170x585.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; list-style: none; margin: 0px 0px 20px; outline: none; padding: 0px 0px 0px 36px;">
<li style="box-sizing: border-box; line-height: 1.7; list-style: square; margin: 0px 0px 6px; outline: none; padding: 0px; position: relative;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΟΥΣΚΑΡΙΝΗΣ</strong></li>
</ul>
<blockquote style="background-color: white; border: none; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; font-style: italic; line-height: 1.7; margin: 0px 0px 20px; outline: none; overflow: hidden; padding: 0px 0px 0px 46px; position: relative;">
<div style="box-sizing: border-box; line-height: 1.7; outline: none; padding: 0px;">
Νίκου Λαγκαδινού: Εμβατήριο οπισθοπορείας. Εκδόσεις «Δυτικός Άνεμος». Αθήνα 2019. Σελ. 254.</div>
</blockquote>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px; text-align: justify;">
Με το που ανοίγεις αυτό το βιβλίο το πρόβλημα παρουσιάζεται αυτόματα μπροστά σου και αμέσως αναρωτιέσαι, τι είναι αυτά τα κείμενα που το συναπαρτίζουν, είναι δοκίμια με έντονα προσωπικό ύφος και συναίσθημα βαθιά υποκειμενικό, είναι χρονογραφήματα της στιγμής, ριγμένα με αγάπη στο διαδίκτυο, είναι διηγήματα που πρέπει να διαβάσεις απνευστί ή όλα αυτά μαζί, όπως συμβαίνει και με ανάλογα κείμενα άλλων συγγραφέων του εικοστού αιώνα; Ή μήπως αποτελούν εντέλει τμήματα των απομνημονευμάτων του συγγραφέα που, όντας πια σε ώριμη ηλικία, αποφασίζει να διερευνήσει αναλυτικά τον κόσμο του και να κοινοποιήσει ταυτόχρονα τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας στο κοινό του, με τη διακριτικότητα και την ευαισθησία που τον χαρακτηρίζει σε όλες του τις ενέργειες;</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px; text-align: justify;">
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px; text-align: justify;">
<a href="https://www.timesnews.gr/nikos-lagkadinos-xoverges-oi-lexeis-pagida-i-syggrafi-vivliokritiki/">https://www.timesnews.gr/nikos-lagkadinos-xoverges-oi-lexeis-pagida-i-syggrafi-vivliokritiki/</a></div>
</div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-3410220921953243642020-02-14T06:13:00.000-08:002020-02-14T06:13:00.865-08:00Νίκος Λαγκαδινός: «Εμβατήριο Οπισθοπορείας», εκδόσεις Δυτικός Άνεμος | Βιβλιοκριτική<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvuPx6un8T-NTZnxwxxTouOeSELSoOw3wlS-kbTJSHGkitVc59kwp-nbzqztT6N3cHFPE9WGXhmUfmLvoNUx2zNZSfx8zURW7PXWnucvE1Dl0mxWjC463XjlIOM4Y_lGIDYEHLj0ZH-TU0/s1600/84731669_607418480052465_2421143154326503424_n-1170x585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="585" data-original-width="1170" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvuPx6un8T-NTZnxwxxTouOeSELSoOw3wlS-kbTJSHGkitVc59kwp-nbzqztT6N3cHFPE9WGXhmUfmLvoNUx2zNZSfx8zURW7PXWnucvE1Dl0mxWjC463XjlIOM4Y_lGIDYEHLj0ZH-TU0/s320/84731669_607418480052465_2421143154326503424_n-1170x585.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; list-style: none; margin: 0px 0px 20px; outline: none; padding: 0px 0px 0px 36px;">
<li style="box-sizing: border-box; line-height: 1.7; list-style: square; margin: 0px 0px 6px; outline: none; padding: 0px; position: relative;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">Γράφει ο ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΡΓΑΝΗΣ</strong></li>
</ul>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-decoration-line: underline;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">Νίκος Λαγκαδινός, «Εμβατήριο Οπισθοπορείας», εκδόσεις Δυτικός Άνεμος</strong></span></div>
<blockquote style="background-color: white; border: none; box-sizing: border-box; color: #888888; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; font-style: italic; line-height: 1.7; margin: 0px 0px 20px; outline: none; overflow: hidden; padding: 0px 0px 0px 46px; position: relative;">
<div style="box-sizing: border-box; line-height: 1.7; outline: none; padding: 0px;">
Ψηλαφώντας στα ίχνη του παρελθόντος, εμφανίζεται απρόσκλητα, ενίοτε σαν δυσάρεστη επισήμανση, η αίσθηση ότι τα πεπραγμένα του βίου δεν είναι μια υπόθεση αυστηρά προσωπική, καίτοι εξατομικευμένη, αλλά μια μοιραία επιλογή που την επιχειρεί η ίδια η ζωή, κατά κάποιον τρόπο ερήμην σου, οριοθετώντας σε με κανόνες και συμβάσεις που πονηρά προτρέπει να υπερβείς.</div>
</blockquote>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ευθεία πρόκληση να γευτείς χυμούς και αρώματα από επιθυμίες ανάρμοστες, την αμετροεπή χαρά της αδιακρισίας, την περηφάνια του επιτεύγματος, ή την απογοήτευση του παροδικού, πολύτιμοι λίθοι μιας ανεκτίμητης συλλογής. Κατόπιν, εν καιρώ, να ανοίξεις επιτέλους τους σκονισμένους σου φακέλους ανακατεύοντας χαρτιά και σημειώσεις γεμάτες από ατελέσφορες ελπίδες και ουτοπικά οράματα που πότε δεν θα πάψουν σαν χρέος παλιό να σ’ ενοχλούν, αδύνατο ν’ αγνοήσεις, καίτοι δήθεν κάνεις πως ξεχνάς.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<a href="https://www.timesnews.gr/nikos-lagkadinos-emvatirio-opisthoporeias-ekdoseis-dytikos-anemos-vivliokritiki/">https://www.timesnews.gr/nikos-lagkadinos-emvatirio-opisthoporeias-ekdoseis-dytikos-anemos-vivliokritiki/</a></div>
</div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-74470892892142440782020-02-14T06:09:00.000-08:002020-02-14T06:09:37.471-08:00Εμβατήριο οπισθοπορείας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUz7XcKnL8DNrzT8wEmsSgXJ1XyUadHU0N5PC2JKWEMhD6r0oH9xbIyqx8q5zDid3ohaEUCJ-Uc_SNyRKEAt_P7Xx_8lni470KTDAmz6UQ0s4cG4IQDdnwdghZRuoJCS5OgJNi10JAYvDQ/s1600/84731669_607418480052465_2421143154326503424_n-1170x585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="585" data-original-width="1170" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUz7XcKnL8DNrzT8wEmsSgXJ1XyUadHU0N5PC2JKWEMhD6r0oH9xbIyqx8q5zDid3ohaEUCJ-Uc_SNyRKEAt_P7Xx_8lni470KTDAmz6UQ0s4cG4IQDdnwdghZRuoJCS5OgJNi10JAYvDQ/s320/84731669_607418480052465_2421143154326503424_n-1170x585.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<b>Γράφει ο Νίκος Τσούλιας </b><br />
<br />
<blockquote style="background-color: white; border: none; box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; font-style: italic; line-height: 1.7; margin: 0px 0px 20px; outline: none; overflow: hidden; padding: 0px 0px 0px 46px; position: relative;">
<div align="justify" data-adtags-visited="true" style="box-sizing: border-box; line-height: 1.7; outline: none; padding: 0px;">
Σκέφτηκα να του τηλεφωνήσω… Έτσι κι αλλιώς το διάβασμα δεν είναι μόνο διάβασμα αλλά πάντα και μια αναζήτηση διαλόγου με το συγγραφέα. Και αν ο συγγραφέας είναι γνωστός, πολλές απροσδιοριστίες χάνονται, γίνονται γνώση αλλά μπορεί να γίνουν και βεβαιότητες και προκαταλήψεις που σε παγιδεύουν.</div>
</blockquote>
<div align="justify" data-adtags-visited="true" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
Να τον ρωτήσω ήθελα, τι είναι τα κείμενα του βιβλίου σου: δοκίμια, αφηγήσεις, στοχασμοί, πολιτικές αναλύσεις, μικροκοινωνιολογικές μελέτες, ερωτικά διηγήματα;</div>
<div align="justify" data-adtags-visited="true" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
Ας προχωρήσω στο διάβασμα, είπα, και θα καταλάβω. Ένα μίγμα όλων αυτών των προηγούμενων χαρακτηρισμών μου ήταν κάθε κείμενό του. Βέβαια πάντα έτσι συμβαίνει σε κάθε κείμενό μας αλλά ο Νίκος Λαγκαδινός το μίγμα το είχε κάνει έντονο. Καλή ιδέα, σκέφτηκα. Και γιατί να επιμερίζεται η σκέψη και η γλώσσα σε περιφραγμένους χώρους;</div>
<div align="justify" data-adtags-visited="true" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
Ο ιστός που απλώνεται στο σύνολο των κειμένων του χαρακτηρίζεται από ανησυχία, που έχει στοιχεία έντονης νεότητας, από προβληματισμό και στοχασμό, από αναζητήσεις και ιδέες – απλές, καθαρές, καίριες – μα και από πάθος, ορμητικός χείμαρρος!</div>
<div align="justify" data-adtags-visited="true" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
Σκηνές από το παρελθόν συνδιαλέγονται με το παρόν, με τα διαβάσματα του συγγραφέα, με τις σημερινές ανησυχίες του, με ήρωες θεατρικών έργων, με τέχνη και με τόλμη. Την ώρα που γράφει για το ερωτικό του είδωλο συναντάει τους ήρωες του Τσέχοφ ή του Ντοστογιέφσκι, σε επαναφέρει στη σημερινή κρίση της χώρας μας και στα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματά της, στη θέρμη της πολιτικής σκηνής. Κάνει διάλογο με την ηρωίδα του και μετά με άλλη ηρωίδα κλασικού έργου.</div>
<div align="justify" data-adtags-visited="true" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: </div>
<div align="justify" data-adtags-visited="true" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<a href="https://www.timesnews.gr/emvatirio-opisthoporeias/">https://www.timesnews.gr/emvatirio-opisthoporeias/</a></div>
</div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-68236489255915282712019-11-04T02:18:00.002-08:002019-11-04T02:18:20.585-08:00Το "Εμβατήριο οπισθοπορείας" είναι στα χέρια μου....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCYS5mRoK6pjVbkyg_e5nPNVRSHsBmHK9VqfBEjtvKHraGIdkB95Lo6w668_59mQPBwPtO93r_f6E2BV2dMMGTqTtFbob8sq3hqIJVzIHzEIyusqPoLjUrymzRP7Dd4S7_riHJlx0OLhO-/s1600/thumbnail+-%25CE%2591.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1181" data-original-width="827" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCYS5mRoK6pjVbkyg_e5nPNVRSHsBmHK9VqfBEjtvKHraGIdkB95Lo6w668_59mQPBwPtO93r_f6E2BV2dMMGTqTtFbob8sq3hqIJVzIHzEIyusqPoLjUrymzRP7Dd4S7_riHJlx0OLhO-/s640/thumbnail+-%25CE%2591.jpg" width="448" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<b><span style="color: #cc0000;"><span style="font-size: x-large;">Ή</span>θελα</span></b> να το παρουσιάσω στο γνωστό μας χώρο του Polis art cafe, αλλά μέχρι το τέλος του χρόνου δεν υπήρχε μέρα αδειανή. Ήταν από καιρό κλεισμένο το πρόγραμμα. Οπότε σκέφτομαι αν βρω χώρο, μέσα στο Νοέμβριο ή αλλιώς να κάνω την παρουσίαση τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου. Ή να μην κάνω παρουσίαση...<br />
<br />
Το θέμα είναι πόσοι ενδιαφέρονται... για το βιβλίο ενός μη μάχιμου δημοσιογράφου, που του αρέσει να σκέφτεται κόντρα στο ρεύμα.<br />
<br />
Το ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ είναι ένα είδος ημερολογίου. Μ’ αρέσει ν’ αναμοχλεύω τη μνήμη και συγκινούμαι όταν «βλέπω» ξανά, σαν κινηματογραφική ταινία, να περνούν με ταχύτατο ρυθμό εικόνες μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί.<br />
<br />
Οι τόποι που έζησα, οι νυχτωμένοι δρόμοι και η σιωπή τους, τα λιθόστρωτα της Θεσσαλονίκης και του Παρισιού, οι περίπατοι στη νυχτωμένη Γενεύη, η ομίχλη του Λονδίνου και του Αγίου Βασιλείου στον Πάρνωνα, οι διασκεδάσεις των νεανικών χρόνων, ο πατέρας, η μάνα, η σταφίδα στ’ αλώνια, οι συμμαθητές, ο άγριος καθηγητής της φυσικής και των μαθηματικών, η πρωινή μυρωδιά του φρεσκοψημμένου ψωμιού από το φούρνο και τα φαγητά που ευωδίαζαν στη γειτονιά –απ’ όποια γειτονιά κι αν πέρασα…</div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-66435615331886009222019-09-30T23:45:00.000-07:002019-10-02T02:58:58.681-07:00Οι κίνδυνοι από τα ηλεκτρονικά βιβλία και συγγράμματα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<a class="post_image_l" data-caption="" data-fancybox="images" href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2019/09/09/14315242_ipad_ebook1.jpg" style="box-sizing: inherit; display: table; font-family: vegaregular, "times new roman", times, serif; font-size: 10px; height: auto; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: left; width: 590px;"><img alt="Οι κίνδυνοι από τα ηλεκτρονικά βιβλία και συγγράμματα | tovima.gr" class="post_image" itemprop="image" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2019/09/09/14315242_ipad_ebook1.jpg" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; border: 0px; box-sizing: inherit; height: auto; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; width: 590px;" title="Οι κίνδυνοι από τα ηλεκτρονικά βιβλία και συγγράμματα | tovima.gr" /></a></div>
<br />
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;">Κακόβουλα λογισμικά «κρύβονται» σε σχολικά βιβλία και φοιτητικά συγγράμματα απειλώντας σοβαρά την «υγεία» του υπολογιστή σας
</span></blockquote>
<div class="authorpanel tablerow" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; display: table; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 10px; margin: 15px 0px 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; width: auto;">
<div class="table-cell" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; display: table-cell; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
<div class="authorimage" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #dddddd; border-radius: 100%; box-sizing: inherit; height: 50px; margin: 0px 10px 0px 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; width: 50px;">
<div class="author__image" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-image: url("https://www.tovima.gr/wp-content/themes/tovima/common/imgs/grafida.png"); background-position: center center; background-repeat: no-repeat; background-size: 60%; border-radius: 100%; box-sizing: inherit; height: 50px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; width: 50px;">
</div>
</div>
</div>
<div class="table-cell middle-align" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; display: table-cell; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; vertical-align: middle;">
<authorname class="fourteen zonaultra" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaultra; font-size: 1.4rem; line-height: 1.3; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"></authorname><br />
<div class="author_name firamedium italic dteal-c " style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; font-style: italic; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
<span class="vcard author" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span class="fn" itemprop="author" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><a class="fourteen black-c" href="https://www.tovima.gr/editor/%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%ac%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: transparent; box-sizing: inherit; color: black; font-size: 1.4rem; line-height: 1.3; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; text-rendering: optimizelegibility;" title="Γαλάνης Δημήτρης">Γαλάνης Δημήτρης</a></span></span></div>
<time style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span class="grey-c twelve" content="2019-09-10T05:25:36+03:00" itemprop="datePublished" style="box-sizing: inherit; color: #8e8e8e; font-size: 1.2rem; line-height: 1.2; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">ΤΟ ΒΗΜΑ, 10.09.2019</span></time></div>
</div>
<div class="article-main tablerow fullwidth pos-rel flex-container" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; display: flex; flex-flow: row wrap; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 10px; justify-content: space-between; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; text-rendering: optimizelegibility; width: 640px;">
<div class="mainpost" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; float: left; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; width: 590px;">
<div class="main-content vimaserif" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; font-size: 18px; line-height: 26px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
<div class="main-content pos-rel article-wrapper" itemprop="articleBody" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; height: auto; line-height: 26px; margin: 0px; max-width: 860px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; text-rendering: optimizelegibility; width: 590px;">
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Τα ηλεκτρονικά βιβλία και φοιτητικά συγγράμματα χρησιμοποιούνται από χάκερς ως Δούρειος Ίππος για τη διανομή κακόβουλων λογισμικών.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Μέχρι στιγμής έχουν αποκαλυφθεί περισσότερα από 50.000 δυνητικά κακόβουλα ή ανεπιθύμητα αρχεία μεταμφιεσμένα ως έτοιμα προς χρήση συγγράμματα και σχολικά βιβλία δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.<br />
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
Κακόβουλα αρχεία χρησιμοποιήθηκαν σε 356.662 επιθέσεις από τον Αύγουστο του 2018 έως τον Ιούλιο του 2019. Παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των επιθέσεων έχει μειωθεί κατά 21% σε σχέση με τις επιθέσεις που έγιναν το προηγούμενο έτος το φαινόμενα παραμένει ιδιαίτερα ανησυχητικό.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Όπως αναφέρεται στην έκθεση «Back to School» της Karpersky πολλοί φοιτητές που θεωρούν ότι τα φοιτητικά συγγράμματα είναι πολύ ακριβά, τα αναζητούν στο Διαδίκτυο και τα «κατεβάζουν» από πειρατικές ιστοσελίδες με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτοι στα κακόβουλα λογισμικά που μπορεί να περιέχουν αυτά τα εγχειρίδια.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
<span style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">Κακόβουλα λογισμικά</span></div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει επίσης 17.755 απειλές «μεταμφιεσμένες» σε σχολικά βιβλία Αγγλικών, Μαθηματικών και Λογοτεχνίας. Επίσης εντοπίστηκαν απειλές που «κρύβονταν» σε συγγράμματα και εκθέσεις για διάφορα θέματα.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Τα ανεπιθύμητα αρχεία που έχουν καταγραφεί μπορεί να είναι από ένα απλά ενοχλητικό λογισμικό, όπως για παράδειγμα ένα adware, μέχρι ένα εξαιρετικά κακόβουλο λογισμικό με τη βοήθεια του οποίου κάποιος θα μπορούσε να αποκτήσει πρόσβαση στις ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές σας και να σας αποσπάσει χρήματα.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Σε πολλές περιπτώσεις το κακόβουλο λογισμικό που χρησιμοποιούν οι χάκερς είναι ένας «ιός» που πρωτοεμφανίστηκε πριν από οκτώ χρόνια και δεν χρησιμοποιείται πλέον συχνά. Όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς ερευνητές, ο «ιός» αυτός παραμένει ενεργός σε υπηρεσίες εκτύπωσης πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, που συχνά χρησιμοποιούνται για χρόνια χωρίς τακτικές ενημερώσεις ασφαλείας και «τρέχουν» με παλιότερες εκδόσεις λογισμικών.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Η μορφή αυτή του ψηφιακού εγκλήματος έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα την εκπαιδευτική κοινότητα, καθώς από τη στιγμή που η «μόλυνση» περάσει σε έναν υπολογιστή μπορεί να εξαπλωθεί πολύ εύκολα.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
<span style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">Προστασία</span></div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Για να μην πέσουν θύματα κακόβουλου λογισμικού οι ειδικοί συνιστούν σε μαθητές και φοιτητές:</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
– Μην ανοίγετε συνημμένα σε email αρχεία που φαίνονται ύποπτα ή που προέρχονται από κάποιον αποστολέα που δεν γνωρίζετε.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
-Αναζητήστε βιβλία που χρειάζεστε μόνο offline ή σε αξιόπιστες ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
– Δώστε προσοχή στην επέκταση του αρχείου που έχετε «κατεβάσει». Εάν πρόκειται να «κατεβάσετε» ακαδημαϊκά βιβλία, το αρχείο δεν θα πρέπει έχει επέκταση .exe.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
– Δώστε προσοχή στο άτομο που σας δανείζει ή σας δίνει ένα USB με κάποια εργασία. Μην παίρνετε USBs από κάποιον που δεν γνωρίζετε.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Οι συμβουλές που απευθύνουν οι ειδικοί προς τα πανεπιστήμια και τα σχολεία είναι οι εξής:</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
– Χρησιμοποιήστε ενημερωμένη έκδοση του λειτουργικού συστήματος του εκάστοτε μηχανήματος (OS).</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
– Μην αμελήσετε να χρησιμοποιήσετε μια εξειδικευμένη λύση ψηφιακής ασφάλειας για οργανισμούς.</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-20277603294466012332019-09-30T23:40:00.000-07:002019-10-02T02:58:43.809-07:00Πού πάνε τα ελληνικά του 21ου αιώνα;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<a class="post_image_l" data-caption="" data-fancybox="images" href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2019/09/23/shutterstock_149511599.jpg" style="box-sizing: inherit; display: table; font-family: vegaregular, "times new roman", times, serif; font-size: 10px; height: auto; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: left; width: 590px;"><img alt="Πού πάνε τα ελληνικά του 21ου αιώνα; | tovima.gr" class="post_image" itemprop="image" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2019/09/23/shutterstock_149511599.jpg" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; border: 0px; box-sizing: inherit; height: auto; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; width: 590px;" title="Πού πάνε τα ελληνικά του 21ου αιώνα; | tovima.gr" /></a></div>
<br />
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;">Μπορεί η ελληνική γλώσσα να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ζωής σήμερα; Γλωσσολόγοι και μεταφραστές τοποθετήθηκαν τις εβδομάδες που πέρασαν στο ερώτημα που έθεσε «Το Βήμα»</span></blockquote>
<div class="authorpanel tablerow" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; display: table; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 10px; margin: 15px 0px 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; width: auto;">
<div class="table-cell" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; display: table-cell; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
<div class="authorimage" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #dddddd; border-radius: 100%; box-sizing: inherit; height: 50px; margin: 0px 10px 0px 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; width: 50px;">
<div class="author__image" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-image: url("https://www.tovima.gr/wp-content/themes/tovima/common/imgs/grafida.png"); background-position: center center; background-repeat: no-repeat; background-size: 60%; border-radius: 100%; box-sizing: inherit; height: 50px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; width: 50px;">
</div>
</div>
</div>
<div class="table-cell middle-align" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; display: table-cell; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; vertical-align: middle;">
<authorname class="fourteen zonaultra" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaultra; font-size: 1.4rem; line-height: 1.3; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"></authorname><br />
<div class="author_name firamedium italic dteal-c " style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; font-style: italic; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
<span class="vcard author" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span class="fn" itemprop="author" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><a class="fourteen black-c" href="https://www.tovima.gr/editor/%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%b6%ce%ad%ce%bb%ce%b7-%ce%bb%ce%b1%ce%bc%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%ae" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: transparent; box-sizing: inherit; color: black; font-size: 1.4rem; line-height: 1.3; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; text-rendering: optimizelegibility;" title="Κουζέλη Λαμπρινή">Κουζέλη Λαμπρινή</a></span></span></div>
<time style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span class="grey-c twelve" content="2019-09-23T17:02:15+03:00" itemprop="datePublished" style="box-sizing: inherit; color: #8e8e8e; font-size: 1.2rem; line-height: 1.2; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">ΤΟ ΒΗΜΑ, 23.09.2019</span></time></div>
</div>
<div class="article-main tablerow fullwidth pos-rel flex-container" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; color: #404040; display: flex; flex-flow: row wrap; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 10px; justify-content: space-between; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; text-rendering: optimizelegibility; width: 640px;">
<div class="mainpost" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; float: left; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; width: 590px;">
<div class="main-content vimaserif" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; font-size: 18px; line-height: 26px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
<div class="main-content pos-rel article-wrapper" itemprop="articleBody" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; height: auto; line-height: 26px; margin: 0px; max-width: 860px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; text-rendering: optimizelegibility; width: 590px;">
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Mπορεί η ελληνική γλώσσα να ανταποκριθεί στις νέες έννοιες, στα νέα αντικείμενα, στις νέες πραγματικότητες του 21ου αιώνα – και μάλιστα με την αμεσότητα και την ταχύτητα που απαιτεί η ανάγκη επικοινωνίας σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο; <br />
<a name='more'></a>Ηταν ένα ερώτημα που θέσαμε σε πεπειραμένους μεταφραστές και μεταφράστριες από τρεις μεγάλες ευρωπαϊκές γλώσσες – <span style="box-sizing: inherit; font-family: "vegaregular" , "times new roman" , "times" , serif; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Μαργαρίτα Ζαχαριάδου</span> (αγγλικά), <span style="box-sizing: inherit; font-family: "vegaregular" , "times new roman" , "times" , serif; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Ρίτα Κολαΐτη</span> (γαλλικά), <span style="box-sizing: inherit; font-family: "vegaregular" , "times new roman" , "times" , serif; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Κώστα Κοσμά</span> (γερμανικά) – και σε τέσσερις καθηγητές γλωσσολογίας με εμπειρία στην έκδοση λεξικών και στη συγκρότηση σωμάτων κειμένων – <span style="box-sizing: inherit; font-family: "vegaregular" , "times new roman" , "times" , serif; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Διονύση Γούτσο </span>(Σώμα Ελληνικών Κειμένων), <span style="box-sizing: inherit; font-family: "vegaregular" , "times new roman" , "times" , serif; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Γεώργιο Μπαμπινιώτη </span>(λεξικά Κέντρου Λεξικολογίας), <span style="box-sizing: inherit; font-family: "vegaregular" , "times new roman" , "times" , serif; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Γιώργο Παπαναστασίου </span>(λεξικό Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη), <span style="box-sizing: inherit; font-family: "vegaregular" , "times new roman" , "times" , serif; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Χριστόφορο Χαραλαμπάκη </span>(Χρηστικό Λεξικό Ακαδημίας Αθηνών). Από την Κυριακή 4 Αυγούστου και μέχρι την περασμένη Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου, περνώντας ο ένας τη σκυτάλη στον άλλον, μας έδωσαν μια καλειδοσκοπική εικόνα των παραμέτρων του ερωτήματος σε μια συζήτηση που παραμένει ανοιχτή.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Συμπερασματικά, όλοι συμφώνησαν ότι νεολογισμοί και λέξεις που δανειζόμαστε από άλλες γλώσσες μαζί με ξενόφερτα αντικείμενα και έννοιες αποτελούν πλούτο και ένδειξη δύναμης της Ελληνικής και την κρατούν ζωντανή, δίνοντας αρκετά παραδείγματα από δάνεια του παρελθόντος τόσο στην καθημερινή όσο και στη λογοτεχνική γλώσσα (Χαραλαμπάκης, Κολαΐτη). Υπήρξαν στιγμές που η συζήτηση διολίσθησε σε γνωστά και παλιά θέματα και φόβους, αλλά είχαμε τη διαβεβαίωση ότι κίνδυνος ριζικής αλλοίωσης της γλώσσας από τη χρήση ξένων λέξεων δεν υπάρχει (Χαραλαμπάκης), ούτε κίνδυνος να εξαφανιστεί η Ελληνική από τον παγκόσμιο γλωσσικό χάρτη (Παπαναστασίου).</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
<span style="font-weight: 700;">Ομοιογενοποίηση και διεθνοποίηση</span></div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Φαίνεται όμως να διαγράφεται αφενός μια τάση «ομοιογενοποίησης» του νεοελληνικού λόγου, καθώς οι ομιλητές των νεοελληνικών διαλέκτων μειώνονται συνεχώς χρόνο με τον χρόνο (Παπαναστασίου). Ταυτόχρονα εντοπίστηκε μια τάση «διεθνοποίησης» των γλωσσών, όχι μόνο στον λόγο της καθημερινής επικοινωνίας αλλά και στον λόγο της λογοτεχνίας (Κολαΐτη), καθώς σε αρκετές περιπτώσεις τα ξενόφερτα αντικείμενα, ήθη και λέξεις, κυρίως οι αμερικανόφερτες, αποδεικνύονται πολύ ανθεκτικά, όχι μόνο στην ελληνική αλλά και σε άλλες γλώσσες. Πράγμα που δεν είναι ασύνδετο με την οικονομική, πολιτική και πολιτισμική ηγεμονία των ΗΠΑ. Αν κάποτε οι (αρχαίοι) Ελληνες είχαν μια ανάλογη θέση, με την Ελληνική να επιβάλλεται στον τότε δυτικό κόσμο – γι’ αυτό και οι Αγγλοσάξονες όταν αργότερα αναζητούσαν λέξη για να αποδώσουν μια νέα έννοια έλεγαν «The Greeks must have a word for it» -, τώρα επιβάλλονται οι Αμερικάνοι, και η δική τους γλώσσα.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς με την άποψη ότι «πλούσια είναι η γλώσσα που ανταποκρίνεται διαρκώς, άμεσα και με τις περισσότερες δυνατές αποχρώσεις σε όλα τα ερεθίσματα της ζωής, υλικά και πνευματικά, που παράγει πολιτισμό και ταυτόχρονα τον μεταφράζει, που έχει την ευλυγισία ώστε να σχηματίζει με οικονομία πολυσύνθετες εικόνες ή έννοιες» και ότι οι αγγλικές λέξεις «συχνότατα μονοσύλλαβες, αποτελούν εξαιρετικά εύχρηστα δομικά υλικά», βλέπε για παράδειγμα το «car» απέναντι στο πεντασύλλαβο «αυτοκίνητο» ή το «man» απέναντι στο τρισύλλαβο «άνθρωπος» (Ζαχαριάδου). Τι κάνουμε λοιπόν με τις νέες ανακαλύψεις, αντικείμενα και καταστάσεις, που γεννιούνται κάπου μακριά από την Ελλάδα και φτάνουν σ’ εμάς με τη διαμεσολάβηση άλλων γλωσσών;</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Μια άποψη ήταν ότι δεν είναι πάντοτε απαραίτητο να τους δώσουμε ένα όνομα, να τις «λεξικοποιήσουμε», διότι υπάρχουν στη γλώσσα «δομικές προτιμήσεις που επιβάλλουν τις λεξικές μας επιλογές» – για παράδειγμα στην Ελληνική δεν υποχρεωνόμαστε να δηλώσουμε αν τα <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">δάχτυλα</i> είναι των χεριών ή των ποδιών, ενώ στην Αγγλική πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα σε <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">fingers</i> και <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">toes</i>. Κάπως έτσι «διαμορφώνεται ένας γενικός χαρακτήρας της γλώσσας προς σημασίες που εξαρτώνται περισσότερο από το περικείμενο ή προς εκείνες που είναι εν πολλοίς ανεξάρτητες από αυτό» (Γούτσος).</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Για τις ξενόφερτες λέξεις προτάθηκε (Μπαμπινιώτης) να μιλάμε όσο και όπου μπορούμε Ελληνικά. Πράγματι, το <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">εικονική πραγματικότητα </i>έχει επικρατήσει πλέον του <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">βίρτσουαλ, </i>αλλά θα λέγαμε ότι είναι αμφίβολο αν το <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">φορητό έγγραφο </i>θα αντικαταστήσει το pdf, το <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">βραχυμήνυμα </i>το<i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"> twit </i>και ο <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">εντοπιστής </i>ή <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">ανευρετής θέσεως </i>το GPS, όπως το <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">συμπαγής ψηφιακός δίσκος </i>δεν μπόρεσε να εκτοπίσει το <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">CD</i> και η <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">τηλεομοιοτυπία</i> επικράτησε του fax μόνο στα έντυπα της κρατικής γραφειοκρατίας.</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Νέες θεωρητικές και κοινωνικές πραγματικότητες, όπως αυτή του βιολογικού και του κοινωνικού και του ρευστού φύλου, επιβάλλουν έναν «διαφοροποιημένο», ποικιλόμορφο, πλουραλιστικό λόγο που να τις εκφράζει, έναν λόγο που ήδη υιοθετείται από άλλες γλώσσες και άλλες χώρες ακόμη και στη δημόσια διοίκηση, και μας δόθηκε το παράδειγμα της Γερμανίας (Κοσμάς).</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
<span style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">Ο καθοριστικός ρόλος της τεχνολογίας</span></div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Οι νέες τεχνολογίες, που στον αγγλόφωνο κόσμο αποκαλούνται ευρηματικά disruptive technologies (ανατρεπτικές, διασπαστικές, μετασχηματιστικές, επιλέγετε όποια απόδοση προτιμάτε), επηρεάζουν και το πεδίο της γλώσσας και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης φαίνεται πως καθορίζουν τις κυρίαρχες τάσεις στη γλώσσα (Γούτσος). Δεν έλειψαν βέβαια και οι προτάσεις για την παρέμβαση παραδοσιακών φορέων. Ετσι, για τους νεολογισμούς που χρειάζεται συχνά να επινοήσουμε, προτάθηκε η Ακαδημία Αθηνών να παρεμβαίνει «τόσο για τη συγκέντρωση των απαραίτητων γλωσσικών πόρων και εργαλείων (όπως σώματα κειμένων) όσο και με προτάσεις για έννοιες καίριας σημασίας που αναμένεται να κυριαρχήσουν στον δημόσιο διάλογο» (Γούτσος) και με τη «δημιουργία νεολογισμών καλά γλωσσικώς πλασμένων, ώστε να είναι κατά το δυνατόν εύκολα κατανοητοί, τους οποίους να προωθεί εν συνεχεία σε συνεργασία με την Πολιτεία (δημόσια διοίκηση, Εκπαίδευση, Μέσα ενημέρωσης κ.λπ.)» (Μπαμπινιώτης).</div>
<div style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; color: black; line-height: 26px; margin-bottom: 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">
Εδώ όμως έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς αντιμετωπίζει εκδοτικά η λεξικογραφία αυτή την πληθώρα νέων λέξεων. «Στην έντυπη μορφή ενός λεξικού που θα συντασσόταν τώρα ίσως να διστάζαμε να συμπεριλάβουμε λέξεις που συνδέονται άμεσα με τρέχουσες διατροφικές-μαγειρικές και ενδυματολογικές συνήθειες -όπως καλώς δεν κατέγραψαν παλιότερα λεξικά λέξεις όπως <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">Κομαντατούρ</i>, <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">αυριανισμός</i>, <i style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: inherit; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">θατσερισμός</i>, που η παρουσία τους στην ελληνική αποδείχθηκε, για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά, πρόσκαιρη» (Παπαναστασίου). Πράγματι, ένα έντυπο λεξικό δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις καταιγιστική εμφάνιση νέων λέξεων στην εποχή μας. Ηρθε μάλλον ο καιρός να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τα ψηφιακά εργαλεία, βάσεις δεδομένων, ηλεκτρονικά λεξικά, που θα καταγράψουν αυτόν τον, πρόσκαιρο έστω, γλωσσικό πλούτο για να τον θέσουν στη διάθεση των κοινωνιογλωσσολόγων που θα εξετάσουν πώς η γλώσσα μας καθρεφτίζει την κοινωνία μας, ποιες είναι οι δυνάμεις, οι αδυναμίες, οι ιδιαιτερότητές της.</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-11721386388845528532019-09-28T08:43:00.002-07:002019-09-30T20:53:26.335-07:00Μια νεραϊδοχώρα που δεν την έβλεπε κανένας...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px; text-align: right;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;"><i>[στον αξέχαστο φίλο μου Βαγγέλη Αθανασόπουλο (1946-2011), που μου γνώρισε τον Μπεν Όκρι]</i></span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px; text-align: right;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;"><i><br /></i></span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px; text-align: right;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;"><i><br /></i></span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px; text-align: center;">
<img alt="Η εικόνα ίσως περιέχει: υπαίθριες δραστηριότητες και κείμενο" src="https://scontent.fath3-4.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/72248174_10214736708801592_6250813536226770944_n.jpg?_nc_cat=107&_nc_oc=AQm2_CLE2cTYi9aE5rjYjOnNEBPDVnsoCqTD-2r8QF5CaTbt6ZpHuNeLqoivUBat09vdAY94Mja9scNIz8kknq8U&_nc_ht=scontent.fath3-4.fna&oh=158f0696209957d9b6cc7d8bb3268b00&oe=5DFAE8D4" /></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px;">
<span style="font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="color: #cc0000; font-size: x-large;">Π</span><span style="color: #1c1e21; font-size: 14px;">ήγα μέσα μέσα, ήπια νερό και κάθισα σ' έναν πάγκο. Οι σφυριές του μαραγκού μου έφερναν τρομερό πονοκέφαλο. Κάθε φορά που σήκωνε ψηλά το σφυρί του, μου φαινόταν πως θα το κατέβαζε στο κεφάλι μου. Βγήκα από την ταβέρνα και κάθισα έξω, στην άμμο. Κοίταζα τον κόσμο που περνούσε. Κανένας δεν έμπαινε στην ταβέρνα. </span></span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="color: #1c1e21; font-size: 14px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="color: #1c1e21; font-size: 14px;">Ούτε που την κοίταζαν. Το σκοτάδι απλωνόταν σιγά-σιγά από το δάσος. Ο αέρας έγινε πιο δροσερός. Τα πουλιά έκαναν βόλτες γύρω από τα δέντρα.Τα έντομα ήταν πλήθος εκείνο το βράδυ. Κανένας δεν πρόσεχε την ταβέρνα, επειδή ακριβώς ήταν πιο χτυπητή. Ένιωσα πως βρισκόμουν στο όριο της πραγματικότητας. Η ταβέρνα της Μαντάμ Κότο έμοιαζε σαν μια παράξενη νεραϊδοχώρα μέσα στον πραγματικό κόσμο, μια νεραϊδοχώρα που δεν την έβλεπε κανένας...</span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;"><br /></span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Άρχισα να πετάω πέτρες στην ταμπέλα. Κι ύστερα πέταξα πέτρες στην μπλε πόρτα και την κουρτίνα από πολύχρωμες πλαστικές λουρίδες. Η Μαντάμ Κότο βγήκε έξω και ειπε:</span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;"><br /></span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">"Ποιος πετάει πέτρες;"</span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">"Το κορίτσι", είπα εγώ.</span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">"Πού είναι;"</span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">"Το 'βαλε στα πόδια".</span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;"><br /></span></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 6px;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">Η Μανταμ Κότο μου έριξε μια μοχθηρή ματιά, άγγιξε τις άσπρες χάντρες της και ξαναπήγε να πλύνει τα πιάτα της. Εγώ έμεινα μπροστά σστην ταβέρνα και κοίταζα ο σκοτάδι που κυλούσε από το δάσος και σιγά-σιγά κατάπινε τον υπόλοιπο κόσμο. Μια κουκουβάγια έκρωξε από μακριά. Ένα πουλί σφύριζε αδιάκοπα. Το σκοτάδι ξυπνούσε τος ήχους του δάσους...</span></span></div>
</div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-20005255297589985582019-09-10T21:08:00.001-07:002019-09-30T20:53:10.144-07:00Κάθε φορά που συννεφιάζει ο ουρανός...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="" data-block="true" data-editor="321je" data-offset-key="5klr9-0-0" style="background-color: white; color: #1c1e21; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; white-space: pre-wrap;">
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="5klr9-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative; text-align: center;">
<img alt="Election Art Print by Tom Fedro - Fidostudio. All prints are professionally printed, packaged, and shipped within 3 - 4 business days. Choose from multiple sizes and hundreds of frame and mat options." src="https://i.pinimg.com/564x/45/b8/6f/45b86f7f288ec702a12445377a57bfbb.jpg" /></div>
</div>
<div class="" data-block="true" data-editor="321je" data-offset-key="9tmhc-0-0" style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; white-space: pre-wrap;">
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="9tmhc-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="9tmhc-0-0" style="font-family: inherit;"><span style="color: #134f5c; font-size: x-large;"><b>Τ</b></span><span style="color: #1c1e21; font-size: 14px;">α τελευταία χρόνια - και τι χρόνια! - κάθε φορά που συννεφιάζει ο ουρανός για την Ελλάδα ή για ό,τι αγαπάμε, αναζητούμε ο ένας τον άλλον αυθόρμητα. </span></span><span style="color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 14px;">Καθόμαστε σ' ένα κέντρο, πιάνουμε και αναλύουμε προσεκτικά την κατάσταση, πασχίζουμε να προδιορίσουμε το στίγμα μας καθώς οι ναυτικοί στις θαλασσοπορίες. </span><span style="color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 14px;">Και τι δεν περάσαμε!!! </span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 14px;"><br /></span>
<span style="color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 14px;">Δικτατορία, μεγάλες κυβερνητικές κρίσεις, εξωτερικές απειλές, οικονομικές κρίσεις... Όλα πέρασαν έτσι από το μαγικό γυαλί, όπου σκυμμένοι ψάχνουμε να εξηγήσουμε τους φευγαλέους ίσκιους, τα θολά πεπρωμένα του τόπου μας και την τραγική του μοίρα. </span><span style="color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 14px;">Και τι δεν περάσαμε!!! </span><span style="color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 14px;">Απανωτά διαψεύσεις, ασυνέπειες, προδοσίες, δηλητήρια κάθε λογής, διχασμούς, διχόνοιες... Και μέσα σ' αυτό το ασταμάτητο μπουρίνι να πρέπει να βρούμε τρόπο να χτίσουμε κι εμείς το καλυβάκι μας, να πατήσουμε κάπου στέρεα το πόδι, για να υπάρξουμε, να βούμε προοπτικές... </span><span style="color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 14px;">Μπορούμε να ζαλωθούμε το γυλιό, καθώς οι στρατιώτες μας σστα δύσκολα χρόνια του πολέμου και να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή;;; </span><span style="color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 14px;">Μπορούμε να πούμε ότι για μας είναι πρωί κι έχουμε μπροστά μας ολόκληρη μέρα;;; </span><span style="color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 14px;">Η ζωή, λοιπόν, αρχίζει κάθε πρωί!!! </span><span style="color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 14px;">ΚΑΛΗΜΕΡΑ....</span></div>
</div>
</div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-33825178918836626062019-09-09T01:34:00.001-07:002019-09-30T20:52:53.894-07:00Κατά πού πέφτει ο Παράδεισος;;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<img alt="ÐаÑÑа Ðи ÐангеÑÑи ТÑÑÑ ÐÑÑ" src="https://i.pinimg.com/564x/4e/88/6b/4e886baef224c15f052b957df1e507f5.jpg" /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: #cc0000; font-size: x-large;"><b>
Τ</b></span>ο διάβασμα και το γράψιμο είναι μια
συντροφιά ψυχής για μένα. Το διάβασμα
είναι διάβασμα και το γράψιμο είναι ή
δημοσιογραφικό ή, ας πούμε, πιο
περιποιημένο. Δεν ξέρω για πόσους
συμβαίνει το ίδιο, αλλά είμαι βέβαιος
ότι η εξάπλωση και η χρήση του διαδικτύου
έχει αλλάξει πλέον τους όρους των
επιθυμιών και των διαθέσεών μας.<br />
<a name='more'></a>
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
Δεν είμαι
βέβαιος αν το Ωραίο είναι ζήτημα
πλειοψηφίας ή είναι προνόμιο κάποιων
εκλεκτών. Ωστόσο, το διαδίκτυο δίνει τη
δυνατότητα στον καθένα, υπό κατάλληλες
συνθήκες, να μπει στη χορεία των εκλεκτών
και να γίνει μέλος της λεγόμενης
πνευματικής αριστοκρατίας.
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
Γεννιέται
όμως το ερώτημα κατά πόσον είναι εύκολο
να υπερπηδήσει κανείς τα διάφορα στεγανά
που υπάρχουν. Τέλος πάντων, ψιλά γράμματα.
Η επ<span lang="el-GR">ικοινωνία με την Τέχνη
είναι </span><span lang="el-GR">κατά την πιο
διαδεδομένη ανίληψη, ζήτημα αγωγής,
καλλιέργειας. Αλλά το κοινό της Τέχνης
είναι βέβαιο πως επιδέχεται απεριόριστη
διεύρυνση. </span>
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<span lang="el-GR">Μπορεί
ένας απαίδευτος ανθρωπάκος να έχει
αθεράπευτη δίψα για το καλλιτέχνημα
και από μόνος του να παλεύει και να
βρίσκει τον τρόπο να μυηθεί και να οξύνει
την ευαισθησία του. Υπάρχει και μια
κατηγορία ανθρώπων που έχουν εξαιρετική
επίδοση λόγου χάρη στα τεχνικά έργα
αλλά να είναι αδι</span><span lang="el-GR">ά</span><span lang="el-GR">φοροι
σε ό,τι προϋποθέτει καλλιτεχνική
δεκτικότητα.</span></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<span lang="el-GR">Ανάμεσα
σε αυτές τις δυο ακραίες περιπτώσεις
κλιμακώνονται όσοι μοιάζο</span><span lang="el-GR">υ</span><span lang="el-GR">ν
προορισμένοι ή όχι να σωθούν. Κι εδώ
είναι το κρίσιμο σημείο. Κανείς δεν
μπορεί να τους υποσχεθεί ότι η δια της
Τέχνης σωτηρία εξασφαλίζει τον Παράδεισο.
Τον Παράδεισο τον βρίσκει ο καθένας
στην περιοχή που του ταιριάζει, είτε σε
μια συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής είτε
με τη μουσική της ταβέρνας είτε με μια
όμορφη γυναίκα! </span>
</div>
<br /></div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7914417157989169723.post-30722551998398143272019-09-08T07:17:00.001-07:002019-09-30T20:52:43.112-07:00Αλμπέρτο Μοράβια. Σύζυγος: Έλσα Μοράντε, Σύντροφος: Ντάτσα Μαραΐνι!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfPYToRgXtxKXxDHY02CbnGWjZon0M-5b2vSK7W30NWhr2vEfDgS1Il-GuiCySJDQep8un-AMughW8PYePX8TX_56g6QBVprs0580Y-P0HK4XPVEC83zDSIFc2A0IMDRz9y7fK9X5M8Yva/s1600/Gottuso_ritratto_Alberto-Moravia-820x1024.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="820" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfPYToRgXtxKXxDHY02CbnGWjZon0M-5b2vSK7W30NWhr2vEfDgS1Il-GuiCySJDQep8un-AMughW8PYePX8TX_56g6QBVprs0580Y-P0HK4XPVEC83zDSIFc2A0IMDRz9y7fK9X5M8Yva/s400/Gottuso_ritratto_Alberto-Moravia-820x1024.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; list-style: none; margin: 0px 0px 20px; outline: none; padding: 0px 0px 0px 36px;">
<li style="box-sizing: border-box; line-height: 1.7; list-style: square; margin: 0px 0px 6px; outline: none; padding: 0px; position: relative;">Ο Αλμπέρτο Μοράβια συνδέθηκε με δυο μεγάλες μορφές της Ιταλικής λογοτεχνίας. Με την Έλσα Μοράντε (Elsa Morante, 1912-1985) την οποία παντρεύτηκε το 1941, αλλά το 1961 χώρισαν. Συνδέθηκε επίσης και με την Ντάτσα Μαραΐνι, η οποία παρέμεινε κοντά του μέχρι το τέλος της ζωής του.<a name='more'></a></li>
</ul>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px; text-align: center;">
<img alt="moravia_roma_alberto-moravia_elosa-morante_1-e1412806867377-150x150" class="alignnone wp-image-435161" height="274" src="https://www.timesnews.gr/wp-content/uploads/2016/09/MORAVIA_ROMA_Alberto-Moravia_Elo%CC%80sa-Morante_1-e1412806867377-150x150.jpg" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; margin: 5px 20px 20px 0px; max-width: 100%; outline: none; padding: 0px; vertical-align: top;" width="274" /></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px; text-align: center;">
<strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"><em style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">Alberto Moravia και Elsa Morante</em></strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<a data-rel="penci-gallery-image-content" data-slb-active="1" data-slb-asset="1825442799" data-slb-group="1502_auto_1" data-slb-internal="0" href="http://www.romecentral.com/wp-content/uploads/2014/10/MORAVIA_ROMA_alberto-moravia_scrittore.jpg" rel="lightbox[1502]" style="box-sizing: border-box; color: #009fe3; cursor: zoom-in; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: color 0.3s ease 0s;"><img alt="Dacia Maraini e Alberto Moravia" class="attachment-thumbnail aligncenter" src="http://www.romecentral.com/wp-content/uploads/2014/10/MORAVIA_ROMA_alberto-moravia_scrittore-150x150.jpg" height="288" style="border: none; box-sizing: border-box; display: block; height: auto; margin: 5px auto; max-width: 100%; outline: none; padding: 0px; vertical-align: top;" width="288" /></a></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px; text-align: center;">
<strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"><em style="box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">Dacia Maraini και Alberto Moravia</em></strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
Ο Αλμπέρτο Μοράβια γεννήθηκε και πέθανε στη Ρώμη (28 Νοεμβρίου 1907 – 26 Σεπτεμβρίου 1990), που είναι το σκηνικό των περισσότερων βιβλίων του. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς της Ιταλίας: ο Μοράβια έγραψε μέσα στο περιβάλλον του μεταπολεμικού ρεαλισμού χωρίς να ταυτιστεί με κανένα λογοτεχνικό κίνημα, δημιουργώντας, μάλλον, ο ίδιος σχολή με το έργο του.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
Το 1929 εκδόθηκε στο Μιλάνο το πρώτο του μυθιστόρημα, «Οι αδιάφοροι», μια ρεαλιστική περιγραφή της μεσαίας τάξης, που έγινε μπεστ σέλερ και αργότερα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Ροντ Στάιγκερ. Με τα επόμενα μυθιστορήματά του επιχείρησε να σχολιάσει την κατάσταση των πραγμάτων στην Ιταλία κατά τη διάρκεια του φασισμού, προκαλώντας το θρησκευτικό και πολιτικό κατεστημένο της εποχής.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
Η κοινωνική αλλοτρίωση, το σεξ χωρίς αγάπη, η συχνά αξιολύπητη εικόνα του ανδρικού φύλου, το οιδιπόδειο σύμπλεγμα, η συναισθηματική ανικανότητα, τα προβλήματα του σύγχρονου ζευγαριού και η απομόνωση αποτελούν μερικούς από τους θεματικούς άξονες στα μυθιστορήματα «Αγκοστίνο», 1944, «Μια γυναίκα από τη Ρώμη», 1947, «Η ανυπακοή», 1948, «Ο κομφορμιστής», 1951, «Η χωριάτισσα», 1957, «Η πλήξη», 1960.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: </div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #313131; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 17px; outline: none; padding: 0px;">
<span id="goog_1112124491"></span><a href="https://www.timesnews.gr/%CE%B1%CE%BB%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%81%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%BF%CF%81%CE%AC%CE%B2%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%8D%CE%B6%CF%85%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%AD%CE%BB%CF%83%CE%B1-%CE%BC%CE%BF%CF%81%CE%AC%CE%BD%CF%84/" style="background-color: transparent;"><b>https://www.timesnews.gr/αλμπέρτο-μοράβια-σύζυγος-έλσα-μοράντ/</b></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
Νίκος Λαγκαδινόςhttp://www.blogger.com/profile/02124549686991590437noreply@blogger.com0