Monday, July 31, 2017

Μονόλογος φορτικός, απελπιστικός!!!

  • Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
Έχω πολλούς διαδικτυακούς φίλους αλλά με λιγοστούς «συνομιλώ». Ωστόσο, μιλώντας μαζί τους, νιώθω ότι μιλώ με τον εαυτό μου, αφού οι συνομιλητές για να γίνουν ορατοί, φοράνε αναγκαστικά τη στολή που φτιάχνω εγώ, κομμένη στα δικά μου μέτρα. Η συνομιλία τελικά δεν είναι συνομιλία αλλά μονόλογος, φορτικός, απελπιστικός, καθώς ενός φυλακισμένου σε τέλεια απομόνωση, που αναγκάζεται να στήνει κουβέντα με τον εαυτό του, για να μην τρελαθεί. Στην καλύτερη περίπτωση, διαλεγόμαστε μεταξύ μας οι συγκρατούμενοι, δεν διαλεγόμαστε με τον κόσμο. Μεταξύ μας όμως ό,τι κι αν λέμε, δεν υπερβαίνει το φράγμα που μας απομονώνει.

Friday, July 21, 2017

Από τους υπερφίαλους και κατ’ όνομα «αριστερούς» φτάσαμε σε μια ανώμαλη ακροδεξιοκρατία

  • Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
Αυτά που γίνονται καθημερινά στην Ελλάδα, μόνο σε ευνομούμενη χώρα δεν μπορεί να συμβαίνουν. Τα επεισόδια και οι καταστροφές που σημειώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας, στη διάρκεια πορείας από οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου, με αφορμή την απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση της Ηριάννας. Η εισβολή του Ρουβίκωνα στην Τράπεζα της Ελλάδος και η επίθεση των μελών με βαριοπούλες και μπογιές στο Δημαρχείο Ζωγράφου. Οι καταστροφές και οι φωτιές στην περιοχή των Εξαρχείων και κυρίως γύρω από το Πολυτεχνείο που έχει γίνει άντρο παρανόμων. Οι  βανδαλισμοί στο μετρό της Αθήνας. Η εισβολή αντιεξουσιαστών και τα έκτροπα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Wednesday, May 31, 2017

Ο ταξιδιωτικός ακτιβισμός του Αλέξη Τσίπρα!!!!



  • Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
Είναι άραγε αρκετή η ΚΡΑΥΓΗ του Έντβαρντ Μουνκ για να εκτονώσει την αγωνία μας για το μέλλον της χώρας;;; Η πραγματικότητα την οποία βιώνουν η Ελλάδα και οι Έλληνες είναι πέρα από κάθε φαντασία. Οι εξελίξεις κάθε άλλο παρά ευχάριστες είναι για τη χώρα μας. Το συμπέρασμα είναι απλό: Η Ελλάδα βρίσκεται στο έλεος ενός ανίκανου πρωθυπουργού και της άχρηστης κυβέρνησής του! Προσπαθούμε να καταλάβουμε εδώ και δυο χρόνια τι είδους διαπραγμάτευση κάνει ο κ. Τσίπρας, αν καταλαβαίνει αυτά που του λένε, αν έχει στοιχειώδεις γνώσεις οικονομικών, αν συνειδητοποιεί αυτά που λέει στη βουλή και στον ελληνικό λαό, αν απολαμβάνει τις κυβιστήσεις του…

Saturday, May 27, 2017

Anything goes!!!

The following two tabs change content below.
  • Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
Είναι η απόλυτη ελευθερία! Ο καθένας να κάνει ό,τι του κατέβει!!! Αλλά όταν ζούμε σ’ ένα καθεστώς απολυταρχίας, θα έπρεπε να μαζευτεί το σκορποχώρι κι ο καθένας να μην κάνει ό,τι του έρθει στο κεφάλι. Κάπου χρειάζεται να συμμαζευτούμε, να συνεννοηθούμε, να κάνουμε μικρές υποχωρήσεις, να περιμαζέψουμε τους εγωισμούς μας, ν’ ακούσουμε τους άλλους, και να μην θεωρούμε ότι εμείς έχουμε την επιφοίτηση του αγίου πνεύματος. Έχω υποχωρήσει από τις θέσεις μου πολλές φορές, για να υπάρξει κοινό πεδίο και να μην τραβάω το σχοινί γιατί είναι βέβαιο πως όσο και γερό να είναι, κάποια στιγμή θα σπάσει κι άντε μετά να τα ξαναβρούμε…

Friday, April 14, 2017

Ανακαλύψτε μας!!!





Ένα ανεξάρτητο ειδησεογραφικό
πλουραλιστικό μέσο!!!
Χωρίς φανατισμούς, και προκαταλήψεις
αλλά με επιμονή στον πολιτισμό…
Για την Ελλάδα, τον κόσμο, την οικονομία, την κοινωνία, το περιβάλλον, την υγεία, την ιστορία, τον αθλητισμό, με ειδήσεις, άρθρα, αναλύσεις, συνεντεύξεις, αναδρομές
Χωρίς φανατισμούς, και προκαταλήψεις



Saturday, March 25, 2017

ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ!!!!


Έχω αρχίσει να πείθομαι πως τούτη η πόλη, η πόλη μας, έχει μια δική της ψυχή, σχεδόν απόκρυφη, που μένει πάντα ξένη στη θέληση και στις πολυπραγμοσύνες των ανθρώπων. Αυτό το ίδιο συμβαίνει και με τις άλλες πόλεις, ανά την ελληνική επικράτεια. Δεν είναι εύκολο να την μαντέψει κανείς και γι’ αυτό περνάμε, οι περισσότεροι, φεύγουμε αδειανοί, δίχως καν να την υπονοιαστούμε. 

Sunday, March 19, 2017

ΚΑΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΟ 1965



  • ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ

Η φωτογραφία, έπεσε στην αντίληψή μου τυχαία, πριν από λίγες μέρες. Έχει τραβηχτεί από τον περίφημο ιταλό φωτογράφο Giulio Corinaldi (1905-1973), γύρω στα 1965, σε ένα από τα ταξίδια του στην Ελλάδα. Η ακριβής τοποθεσία παραμένει άγνωστη. Είναι βέβαιο, όμως, πως σχετίζεται με κάποια περιοχή της υπαίθρου.

Σε αυτήν, εικονίζονται δύο αγόρια με κοντά παντελόνια να επιστρέφουν από το σχολείο. Δεν ξέρουμε αν είχαν να διανύσουν μεγάλη απόσταση ώς το σπίτι τους. Ο δρόμος είναι χωμάτινος. Πρέπει να είναι αρχές της άνοιξης. Λίγο μετά το μεσημέρι. Ο ήλιος δείχνει εκτυφλωτικός. Στο βάθος του ορίζοντα διακρίνεται η γαλάζια θάλασσα.
Το πρώτο αγόρι, φορά κοντομάνικη μπλούζα. Στο δεξί του χέρι κρατά με τρυφερότητα το μαύρο μολύβι του ενώ στην αριστερή μασχάλη του έχει τα βιβλία του. Διακρίνεται το εξώφυλλο του «Αναγνωστικού Β΄ Δημοτικού». Εκείνο, στο οποίο ένα αγόρι και ένα κορίτσι εμφανίζονται να περιποιούνται την αμυγδαλιά του κήπου τους. Στα λιλιπούτεια πόδια του, τα χειμωνιάτικα παπούτσια, δείχνουν παράταιρα. Το δεύτερο αγόρι, φορά μακρυμάνικο πουκάμισο. Μόλις διακρίνεται, κρεμασμένη σταυρωτά στον ώμο, η σχολική τσάντα του. Στα πόδια του, φορά κλειστά, ταιριαστά σανδάλια.
Οι δύο φίλοι των πρώτων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου κοιτούν με άνεση τον φωτογραφικό φακό. Τα πρόσωπά τους απλώνεται ικανοποίηση. Δεν ήταν και λίγα όσα είχαν συμβεί τις προηγούμενες ώρες. Την πρωινή διδασκαλία, από δασκάλες και δασκάλους που ασκούσαν με ευσυνειδησία το λειτούργημά τους και τους μάθαιναν πολλά και χρήσιμα, διαδέχθηκε το παιχνίδι στις αλάνες. Ποδόσφαιρο, κυρίως. Το μαρτυρούν, άλλωστε, τα σκονισμένα πόδια τους και τα μαυρισμένα γόνατά τους.
Όταν, ύστερα από λίγη ώρα επέστρεφαν στο σπίτι, είχαν να ακούσουν κατσάδες. Μουρμουρίζοντας οι μανάδες τους, θα ανέβαζαν με τον κουβά νερό από το πηγάδι. Για αρκετή ώρα, τρίβοντας με κεραμίδι και σαπούνι τα γόνατά τους, θα προσπαθούσαν να τους τα καθαρίσουν. Οι πατεράδες τους, παρακολουθούσαν συνήθως από μακριά τη σκηνή, κρυφογελώντας. Μόλις επιτυγχανόταν ο στόχος, στο μεσημεριανό τραπέζι, θα ακολουθούσαν οι σχετικές συμβουλές.
Μάταιος κόπος…
Την επομένη, τα δύο αγόρια, θα επαναλάμβαναν τις ίδιες ακριβώς κινήσεις.

Μια φωτογραφία της ελληνικής υπαίθρου…
Εντελώς διαφορετική εποχή, σε σχέση με τη σημερινή…
Πέρασαν κιόλας πενήντα χρόνια…
Σαν χθες φαίνονται όλα…

Wednesday, February 15, 2017

Ανταλλάσσοντας σιωπές και βλέμματα...


  • Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι μέσα μας λαγοκοιμάται μια λατρεία προς το εξαιρετικό, το ωραίο, προς εκείνο που διεγείρει τις αισθήσεις, το μυαλό μας και μας κρατά σε εγρήγορση! Εγώ τουλάχιστον όταν θέλω να το εκφράσω αυτό, πάω στη λογοτεχνία να βρω μια δευτέρου βαθμού ζωή. Μια φωτογραφία μπορεί να με συναρπάσει, ένα πρόσωπο, ένα χαμόγελο, μια ανάμνηση, ακόμη κι ένα όνομα που όμως συνδέεται με παραστάσεις που έχουν καταγραφεί στο ημερολόγιο της ζωής μου. Έτσι και σήμερα είδα τη φωτογραφία της κι άρχισα μια λυρική αιθεροβασία, μια εξερεύνηση σε περιοχές που ήταν ξεχασμένες… 

Tuesday, February 14, 2017

Ο,ΤΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΕΧΩ ΔΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ!!!!!



Μεσημέρι 3 Σεπτεμβρίου 1904, άφιξη στην Αθήνα. Η είσοδος στο λιμάνι υπέροχη. Επιτέλους στην Αθήνα! Υπέροχα, Υπέροχα! Το ξενοδοχείο πολύ ωραίο. Αμέσως στη πόλη, πολύ σκόνη, επίσκεψη στο Θησείο, η θέα αξέχαστη. Ο καφές είναι απίθανος, πραγματικός καφές. Οι αδελφοί Φρόιντ διανυκτερεύουν στο ξενοδοχείο «Αθηνά», πρώτος όροφος, δωμάτιο 31. Στις 4 και 5 Σεπτεμβρίου παραμονή στην Αθήνα. Ο Φρόιντ γράφει στη σύζυγό του Mάρθα: «Φόρεσα το καλύτερο πουκάμισο και ανέβηκα στο λόφο της Ακροπόλεως, για δύο ώρες στις 3 Σεπτεμβρίου, για ολόκληρη την ημέρα στις 4 Σεπτεμβρίου.» Διηγείται ότι η Ακρόπολη υπερβαίνει κάθε τι που έχει δει μέχρι τότε, ή που μπορεί να φανταστεί κανείς. Για τον Φρόιντ οι ΄Ελληνες ήταν ένας πνευματικά προικισμένος και πολιτισμικά ανώτερος λαός. Στα μαθητικά του χρόνια έγραφε το ημερολόγιό του στα Αρχαία Ελληνικά.

Monday, February 13, 2017

ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΘΥΝΕΙ ΟΙ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ…



Τα πάντα έχουν απομυθοποιηθεί. Από το φεγγάρι ίσαμε τη μήτρα της γυναίκας. Ο εγκέφαλος κερδίζει σε βάρος της ψυχής, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί κυριολεκτικά πανωλεθρία! Το βλέπουμε ότι ο κόσμος πλέει σε μια θάλασσα απροσδιόριστη. Όλα έχουν καταργηθεί, οι έννοιες έχουν ρευστοποιηθεί και τα σύμβολα κινδυνεύουν να μην εκφράζουν παρά μονάχα τον εαυτό τους. Και θα ρωτήσει κανείς: Αυτό είναι καλό; Πού να ξέρω. Παρατηρήσεις κάνω… Βαρέθηκα να σχολιάζω τον έναν και τον άλλον. Χρειάζεται μέτρο. Και το λέω αυτό διότι εδώ έχουμε χάσει το μέτρο.

Sunday, February 12, 2017

ΜΟΝΟ ΜΙΑ Ν’ ΑΓΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ!!!

Φωτογραφία του Νίκος Χαρ. Λαγκαδινός.


Ήθελα να γράψω αυτό… αλλά σκέφτομαι ότι κάποιοι θα το συσχέτιζαν με την αυριανή «γιορτή» του αγίου Βαλεντίνου, την οποία ειρήσθω εν παρόδω, την απεχθάνομαι, στη διάσταση που παίρνει τουλάχιστον εν Ελλάδι... Ο άγιος αυτός όμως είναι για μας ανύπαρκτος. Είναι μια μυθοπλασία δυτικής προέλευσης… Τώρα, ποιο είναι αυτό; Κάτι που διάβαζα στο Ημερολόγιο ενός διαφθορέα… Είμαι βέβαια ερωτευμένος, αλλά όχι με τη συνηθισμένη έννοια και γι’ αυτό πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός κανείς, γιατί αυτό έχει επικίνδυνες συνέπειες – και συμβαίνει μόνο μια φορά. Αλλά ο θεός του έρωτα είναι τυφλός.. Όταν είναι κανείς πανούργος, μπορεί να τον ξεγελάσει.

Thursday, February 9, 2017

Laudatio temporis acti…


  • Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
Ο ΝΟΥΣ πάντα γυρίζει στα παλιά, κι εγώ, σαν καλός γραμματικός, κάνω την laudatio temporis acti, την εξύμνηση παλαιών καιρών, και χάνομαι σε δρόμους και δρομάκια, σε πρόσωπα και καταστάσεις, σε σχέσεις φιλικές, ερωτικές, πολιτικές, επαγγελματικές, αποκαλύπτοντας ό,τι με σημάδεψε. Τώρα ένας χαιρετισμός, είναι αρκετός. Αλλά υπάρχουν κάποιες σχέσεις που δεν πρέπει να τις αφήσει κανείς ξεκρέμαστες, για να χαθούν στο διυλιστήριο του χρόνου. Και είναι αλήθεια ότι κάποιες σχέσεις ήταν βιώματα, γεγονότα ψυχικά. Δεν ξέρω αν όλοι οι άνθρωποι είναι ικανοί να έχουν βιώματα τέτοιου είδους! Αναρωτιέμαι ποια θα μπορούσε να είναι η αξία των περιεχομένων τους…

Saturday, February 4, 2017

ΤΣΙΠΡΙΣΜΟΣ, ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΟΥ


  • ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ

Όταν εμφανίστηκε στο προσκήνιο, πριν από πολλά χρόνια, όλοι αντιμετώπισαν με συγκατάβαση την περίπτωσή του. Ποιος μπορούσε άλλωστε να προσάψει κάτι σε ένα παιδί, έστω και καλομαθημένο, που εκδήλωνε με ασυγκράτητο πάθος τα συναισθήματά του;
Ήταν η περίοδος των καταλήψεων για ανύπαρκτους λόγους και των καταστροφών σχολικών κτιρίων. Οι δράστες, κατά ένα περίεργο τρόπο, ποτέ δεν αποκαλύπτονταν. Όσοι εμπλέκονταν στις καταλήψεις, απεκδυόμενοι των ευθυνών τους, υποδείκνυαν ως ενόχους «εξωσχολικά στοιχεία». Τις καταστροφές, που επιβάρυναν ολοένα και περισσότερο τον δημόσιο προϋπολογισμό, καλούνταν βέβαια να πληρώσουν οι φορολογούμενοι.

Thursday, February 2, 2017

Φωνή μουσκεμένη από μια βαριά ηδυπάθεια

https://www.timesnews.gr

  • Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ


ΝΙΩΘΩ προνομιούχος επιβάτης του εικοστού πρώτου αιώνα, αφού δεν περιορίζομαι να γίνομαι άθυρμα μιας καθημερινότητας που ισοπεδώνει, εκμαυλίζει και αποτελειώνει τις ευαισθησίες μας. Μακριά από το αγριεμένο πλήθος ακούω τις κοντινές και απόμακρες φωνές μέσα από τα βάθη του μικρού κουτιού μου όπου είναι κλεισμένες μνήμες, φωτεινά πρόσωπα, χαρμόσυνες στιγμές.
Έτσι, αφήνομαι ν’ αποθαυμάζω την ποικιλία που εκφράζουν οι διάφορες φωνές, άλλες κρύες, άλλες μεταλλικές, απρόσωπες… 

Monday, January 30, 2017

Περιμένοντας εκείνον που… δεν θα έρθει ποτέ!!!!

https://www.timesnews.gr

[Στη φωτογραφία, δυο υπέροχοι ηθοποιοί, ο Sir Ian McKellen και ο Patrick Stewart, όταν έπαιζαν στο Λονδίνο το έργο «περιμένοντας το Γκοντό», ερμηνεύοντας τους ήρωες του Μπέκετ, τον Εστραγκόν και τον Βλαντιμίρ]


  • Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

Την κατάσταση που βιώνουμε εδώ στην Ελλάδα την έχει περιγράψει από το 1952 ο κορυφαίος της ανθρώπινης απελπισίας, ο ιρλανδο-γάλλος θεατρικός συγγραφέας Σάμουελ Μπέκετ όταν έγραψε το θρυλικό έργο του «Περιμένοντας τον Γκοντό». Το έργο αυτό αποτυπώνει την άγονη αναμονή! Οι ήρωες του έργου περιμένουν κάποιον που δεν έρχεται και τελικά φαίνεται ότι δεν θα έρθει ποτέ. Είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος πάντα [θα] περιμένει μιαν αλλαγή που θα του δώσει τη δύναμη να προχωρήσει με ελπίδες για το καλύτερο στη ζωή του.

Saturday, January 28, 2017

Κοινή γνώμη, λαϊκισμός και η ρομποτοποίηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ

https://www.timesnews.gr

  • Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
ΔΙΑΒΑΖΑ μια τελευταία δημοσκόπηση και για πολλοστή φορά ξανασκέφτομαι τον «κοινή γνώμη», που πάντα είναι καθοριστικός παράγοντας των πολιτικών εξελίξεων. Παρατηρώ ότι σε γενικές γραμμές έχει διαμορφώσει ένα πολιτικό τοπίο, που δείχνει τον καταποντισμό μιας μεγάλης παράταξης και την ανάδυση στην επιφάνεια κάποιων πολιτικών σχημάτων ή εμβρυωδών πολιτικών οργανισμών στους οποίους εγώ τουλάχιστον δεν διανοούμαι να αναγνωρίσω την πίστωση της κοινής γνώμης. Και τούτο διότι η κοινή γνώμη είναι ένα μέγεθος ακαθόριστο, και κατεξοχήν ασταθές, αστάθμητο και κυμαινόμενο. Αυτό συμβαίνει όταν ελαύνον κίνητρο δεν είναι ο ορθολογισμός αλλά το συναίσθημα.

Wednesday, January 25, 2017

ΝΟΣΤΑΛΓΟΣ ΕΝΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ!!!


  • Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

Είναι παλιόκαιρος. Θα ήθελα να κάθομαι στη ζεστασιά του σπιτιού κι από το παράθυρο να βλέπω τη θάλασσα ή έναν κήπο με δέντρα πυκνόφυλλα και λουλουδένια πυροτεχνήματα.
Ένα σωρό πρακτικά θέματα είναι επείγοντα και ενώ η ζωή περνάει, σε μαραίνουν χωρίς να γευτείς το άρωμά της. Γι’ αυτό υπάρχει κι αυτή η λύσσα της εποχής για το εφήμερο.

Ο σταλινισμός αποκαταστάθηκε στην Ελλάδα!!!


The following two tabs change content below.
  • Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
Μην πάει ο νου σας στην περίπτωση του άλλοτε γενικού γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (1953-1964) Χρουστσόφ, ο οποίος διακήρυξε την αποσταλινοποίηση της τότε ΕΣΣΔ, αλλά μετά από μερικά χρόνια αναλάμβανε ν’ αποκαταστήσει τη μνήμη του μακαρίτη Στάλιν! Μάλιστα είχε παραδεχτεί πως έκλαψε  την ημέρα του θανάτου του, σε αντίθεση με τον Μπέρια που δεν έκρυβε τη χαρά του. Άρχισε να λέγεται πως υπήρξαν μεν «υπερβάσεις» από την πλευρά του Στάλιν, αλλά στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ο Χρουστσόφ έλεγε πως ακόμη και στην κομμουνιστική κοινωνία [όπως αυτός την οραματιζόταν] δεν θα μπορούσε να υπάρξει απόλυτη ελευθερία!!! Επιπλέον, δεν δίστασε να φωνάξει πως η σοβιετική λογοτεχνία, λόγου χάρη, θα έπρεπε να πορευτεί κάτω από την άμεση καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος!!! Πολλά είπε κι έκανε, αλλά φαίνεται πως δεν ήταν αρκετά ως προς την αποκατάσταση του Στάλιν κι έτσι απομακρύνθηκε από την ηγεσία της χώρας το 1964 και αντικαταστάθηκε από τον [χειρότερο] Μπρέζνιεφ.

Friday, January 20, 2017

Κυνηγοί αγρίων ζώων…

  • ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ
Έχετε γνωρίσει από κοντά κυνηγούς αγρίων ζώων;
Εγώ, πάντως, όχι!
Δεν είχα αυτό το σπάνιο προνόμιο ούτε θα το επιδιώξω.
Όσοι είχαν την ευκαιρία να τους συναναστραφούν μιλούν με τα χειρότερα λόγια γι’ αυτούς. Τα συνήθη επίθετα, με τα οποία τους κοσμούν, είναι: αλαζόνες και μικρόψυχοι. Κάποιοι, μάλιστα, διατείνονται απερίφραστα ότι πρόκειται για συμπλεγματικά άτομα.