Έχουμε ελπίδες;;; Ποιες είναι οι
ελπίδες μας;;; Ποιοι μονοπωλούν τις ελπίδες μας;;; Μην προτρέχετε, δεν είμαι
απαισιόδοξος, αφού ως γνωστόν δεν περιορίζομαι σε ιερεμιάδες. Απλώς δεν
ακολουθώ παθητικά το ρεύμα. Κι ούτε φυσικά είμαι τοξικομανής της αισιοδοξίας.
Κάνουμε λάθος να νομίζουμε ότι εξουσιάζουμε όταν θριαμβολογούμε. Πρέπει ωστόσο
να πω ότι ο άνθρωπος είναι περισσότερο απ’ όσο τον νομίζουμε ικανός, κάτω
φυσικά από ορισμένες συνθήκες, τις οποίες δεν μπορεί να γνωρίζει πότε
υφίστανται…
Το ζήτημα είναι ότι οι άνθρωποι
έχουν μιαν υπερβολικά ασύμμετρη εξέλιξη κι εγώ ομολογώ ότι τώρα έχω αρχίσει δειλά-δειλά
να το καταλαβαίνω. Πάντα ήμουν καλόπιστος και θεωρούσα ότι πάμε όλοι μαζί!!!!
Έλα όμως που ΔΕΝ πάμε!!! Το μόνο που μου μένει είναι ν’ αναρωτιέμαι γι’ αυτή
την ασύμμετρη εξέλιξη που μας φέρνει αντιμέτωπους με καταστάσεις απρόβλεπτες…
Έτσι, αναπόφευκτα στρέφω αλλού το
βλέμμα και την προσοχή μου κι αναζητώ πατήματα πέρα από την τετριμμένη
φιλολογία της πολιτικής θολούρας που δημιουργούν οι σημερινοί πολιτικοί σε
αγαστή συνεργασία με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους ανθρώπους που τα
υπηρετούν. Καθημερινά πέφτουμε θύματα των εννοιολογικών παρεξηγήσεων που είναι
άπειρες. Και το θέμα δεν είναι ότι κάποιοι δεν κατέχουν καλά την ετυμολογία της
γλώσσας, αλλά ότι σκοπίμως τη διαστρέφουν.
No comments:
Post a Comment