Sunday, November 18, 2012

Μεσανατολικό: να είμαστε αλληλέγγυοι, αλλά σε όλους!!!

Φωτογραφία: ΜΕΣΑΝΑΤΟΛΙΚΟ: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

Είναι κάτι που από καιρό ήθελα να σχολιάσω και τώρα που διάβασα μια ρήση του αμερικανού συγγραφέα Eric Hoffer, είπα να σταθώ για λίγο. Είχε γράψει ο Hoffer, στο βιβλίο του "The True Believer" (1951), ότι η απόλυτη πίστη διαφθείρει εξίσου απόλυτα με την απόλυτη εξουσία! Μήπως έχει δίκιο, αναρωτιέμαι. Δεν χρειάστηκε να σκεφτώ πολύ. Έχει δίκιο. Μην παρεξηγηθώ όμως. Φυσικά δεν εννοώ την πίστη στην πατρίδα και τις βασικές αρχές της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Εκεί δεν χωράει αμφισβήτηση. 

Ο Hoffer τότε που έγραψε το ίσως καλύτερο βιβλίο του, εξέφραζε την ανησυχία του για την άνοδο και επικράτηση των ολοκληρωτικών καθεστώτων του Χίτλερ και του Στάλιν και προσπάθησε να αναζητήσει τις αιτίες αυτών των «madhouses» στην ανθρώπινη ψυχολογία. Μια βασική αρχή του βιβλίου ήταν ο ισχυρισμός του Hoffer ότι τα μαζικά κινήματα έχουν στοιχεία «εναλλαγής»: φανατικοί Ναζί έγιναν φανατικοί κομμουνιστές, φανατικοί κομμουνιστές έγιναν φανατικοί αντι-κομμουνιστές, και ο Σαούλ, διώκτης των Χριστιανών, έγινε ο Παύλος, ένας φανατικός χριστιανός. 

Τον Μάιο του 1968, περίπου ένα χρόνο μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών, έγραψε ένα άρθρο για την εφημερίδα Los Angeles Times με τίτλο «Η ιδιόμορφη θέση του Ισραήλ». Οι Εβραίοι είναι ένας λαός περίεργος: Τα πράγματα που επιτρέπονται σε άλλα έθνη, απαγορεύονται στους Εβραίους. Άλλα έθνη διώχνουν χιλιάδες, ακόμη και εκατομμύρια ανθρώπους, και δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα για τους πρόσφυγες. Αυτό δηλαδή που έκαναν κάποτε η Ρωσία, η Πολωνία και η Τσεχοσλοβακία. Η Τουρκία έδιωξε πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες (για να μην μιλήσω τώρα για τις σφαγές κ.λπ.) και η Αλγερία ένα εκατομμύριο Γάλλους. Η Ινδονησία πέταξε ένας θεός ξέρει πόσους Κινέζους και κανείς δεν είπε λέξη για τους πρόσφυγες. Αλλά στην περίπτωση του Ισραήλ, οι εκτοπισμένοι Άραβες έχουν γίνει αιώνια πρόσφυγες. Ο καθένας επιμένει ότι το Ισραήλ πρέπει να επαναφέρει την τάξη! Ο Hoffer ρωτά γιατί όλοι οι Εβραίοι πρέπει να είναι «οι μόνοι πραγματικοί Χριστιανοί σε αυτόν τον κόσμο»;

Τώρα θα πει κανείς ότι αυτά που συμβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας δεν επιδέχονται σχολίων. Καμιά αντίρρηση. Αλλά και οι ρουκέτες της Χαμάς στο Τελ-Αβίβ επίσης δεν επιδέχονται σχολίων. Είμαι εναντίον του πολέμου, όπως φαντάζομαι ο καθένας μας. Ποιος δεν θέλει την ειρήνη στην Παλαιστίνη; Οι Παλαιστίνιοι θέλουν την πατρίδα τους. Και το Ισραήλ θέλει την ασφάλειά του. 
Αλληλεγγύη, λοιπόν, αλλά σε όλους!

Είναι σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να στηρίξει τις προσπάθειες όσων επιδιώκουν την ειρήνη, τόσο οι Ισραηλινοί όσο και εκείνων που αγωνίζονται για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους. Ωστόσο, στην επιθυμία όλων να επιλυθεί το Μεσανατολικό για να προσφερθεί μια ελεύθερη και καλύτερη ποιότητα ζωής για τα θύματα σε αυτή την περιοχή, καλό είναι να υπάρχουν λελογισμένες  απαιτήσεις από το Ισραήλ, το οποίο εξωθείται, όπως και τώρα, σε πράξεις βίας. Βία η Χαμάς, βία και το Ισραήλ. Θύματα, οι αθώοι πολίτες.


Είναι κάτι που από καιρό ήθελα να σχολιάσω και τώρα που διάβασα μια ρήση του αμερικανού συγγραφέα Eric Hoffer, είπα να σταθώ για λίγο. Είχε γράψει ο Hoffer, στο βιβλίο του "The True Believer" (1951), ότι η απόλυτη πίστη διαφθείρει εξίσου απόλυτα με την απόλυτη εξουσία! Μήπως έχει δίκιο, αναρωτιέμαι. Δεν χρειάστηκε να σκεφτώ πολύ. Έχει δίκιο. Μην παρεξηγηθώ όμως. Φυσικά δεν εννοώ την πίστη στην πατρίδα και τις βασικές αρχές της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Εκεί δεν χωράει αμφισβήτηση. 
  • .............................
Ο Hoffer τότε που έγραψε το ίσως καλύτερο βιβλίο του, εξέφραζε την ανησυχία του για την άνοδο και επικράτηση των ολοκληρωτικών καθεστώτων του Χίτλερ και του Στάλιν και προσπάθησε να αναζητήσει τις αιτίες αυτών των «madhouses» στην ανθρώπινη ψυχολογία. Μια βασική αρχή του βιβλίου ήταν ο ισχυρισμός του Hoffer ότι τα μαζικά κινήματα έχουν στοιχεία «εναλλαγής»: φανατικοί Ναζί έγιναν φανατικοί κομμουνιστές, φανατικοί κομμουνιστές έγιναν φανατικοί αντι-κομμουνιστές, και ο Σαούλ, διώκτης των Χριστιανών, έγινε ο Παύλος, ένας φανατικός χριστιανός. 
  • .............................
Τον Μάιο του 1968, περίπου ένα χρόνο μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών, έγραψε ένα άρθρο για την εφημερίδα Los Angeles Times με τίτλο «Η ιδιόμορφη θέση του Ισραήλ». Οι Εβραίοι είναι ένας λαός περίεργος: Τα πράγματα που επιτρέπονται σε άλλα έθνη, απαγορεύονται στους Εβραίους. Άλλα έθνη διώχνουν χιλιάδες, ακόμη και εκατομμύρια ανθρώπους, και δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα για τους πρόσφυγες. Αυτό δηλαδή που έκαναν κάποτε η Ρωσία, η Πολωνία και η Τσεχοσλοβακία. Η Τουρκία έδιωξε πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες (για να μην μιλήσω τώρα για τις σφαγές κ.λπ.) και η Αλγερία ένα εκατομμύριο Γάλλους. Η Ινδονησία πέταξε ένας θεός ξέρει πόσους Κινέζους και κανείς δεν είπε λέξη για τους πρόσφυγες. Αλλά στην περίπτωση του Ισραήλ, οι εκτοπισμένοι Άραβες έχουν γίνει αιώνια πρόσφυγες. Ο καθένας επιμένει ότι το Ισραήλ πρέπει να επαναφέρει την τάξη! Ο Hoffer ρωτά γιατί όλοι οι Εβραίοι πρέπει να είναι «οι μόνοι πραγματικοί Χριστιανοί σε αυτόν τον κόσμο»;
  • .............................
Τώρα θα πει κανείς ότι αυτά που συμβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας δεν επιδέχονται σχολίων. Καμιά αντίρρηση. Αλλά και οι ρουκέτες της Χαμάς στο Τελ-Αβίβ επίσης δεν επιδέχονται σχολίων. Είμαι εναντίον του πολέμου, όπως φαντάζομαι ο καθένας μας. Ποιος δεν θέλει την ειρήνη στην Παλαιστίνη; Οι Παλαιστίνιοι θέλουν την πατρίδα τους. Και το Ισραήλ θέλει την ασφάλειά του.  Αλληλεγγύη, λοιπόν, αλλά σε όλους!
  • .............................
Είναι σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να στηρίξει τις προσπάθειες όσων επιδιώκουν την ειρήνη, τόσο οι Ισραηλινοί όσο και εκείνων που αγωνίζονται για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους. Ωστόσο, στην επιθυμία όλων να επιλυθεί το Μεσανατολικό για να προσφερθεί μια ελεύθερη και καλύτερη ποιότητα ζωής για τα θύματα σε αυτή την περιοχή, καλό είναι να υπάρχουν λελογισμένες απαιτήσεις από το Ισραήλ, το οποίο εξωθείται, όπως και τώρα, σε πράξεις βίας. Βία η Χαμάς, βία και το Ισραήλ. Θύματα, οι αθώοι πολίτες.

No comments: