Εκείνο που η μια γενιά κέρδισε, μπορεί ή είναι βέβαιο ότι η επόμενη (ίσως και η μεθεπόμενη) γενιά θα το χάσει

Πιάνω τον εαυτό μου να ταλαιπωρείται από την καθημερινότητα της πολιτικής και νευριάζω. Συζητώντας χθες στο τηλέφωνο με τον φίλο μου τον Κώστα που μόλις γύρισε από τις διακοπές, αποφανθήκαμε ότι αυτή η κατάσταση θα τραβήξει σε μάκρος... Μου λέει: "Εκείνο που μας σώζει είναι η ενασχόληση με τη δημιουργία, την πνευματική δημιουργία..." Και δεν έχει άδικο. Βλέπω ότι η πολιτική κατάσταση είναι περιπεπλεγμένη και το αδιέξοδο θα μας βασανίζει για αρκετά χρόνια. Είμαστε άτυχοι που πέσαμε στην εποχή των ηλιθίων πολιτικών, εκείνων που μόλις είδαν την απουσία "μεγάλων", μπήκαν στο κοινοβούλιο και θέλουν να νομοθετούν για να μας σώσουν!!!

• ...............................

Καλοταϊσμένοι και ανέμελοι "αστοί", αλλά και πεινασμένοι κατσαπλιάδες που αναζητούν την κοινωνική δικαίωση, στρογγυλοκάθονται σε κυβερνητικά και άλλα κρατικά αξιώματα και προσποιούνται ότι κυβερνούν. Είτε λέγονται πολιτικοί είτε μέσα ενημέρωσης!!! Και το συμπέρασμα είναι πως ο κόσμος που [κυριολεκτικά] υποφέρει, βρίσκεται στην αναζήτηση μιας ελπίδας για λύση αυτής της περίπλοκης κατάστασης.

• ...............................

Θα έχετε προσέξει ότι σε τέτοιες περιόδους, ανθίζει το εμπόριο της "ελπίδας" και οι μάγοι, οι αστρολόγοι και οι προφήτες έχουν δουλειές με φούντες!! Όπως επίσης ξεφυτρώνουν τα "μαγαζάκια" εκείνων που "με απόλυτη εμπιστοσύνη και εχεμύθεια" αγοράζουν... χρυσό (κοσμήματα, ρολόγια, ασημένια σκεύη) "στις καλύτερες τιμές" και "μετρητά άμεσα"!!!

• ...............................

ΔΕΝ ΞΕΡΩ και δεν μπορώ να καταλάβω πόσοι (λαός και ηγεσίες) έχουν το αίσθημα της Ιστορίας. Πόσοι είναι σε θέση να κατανοήσουν ότι χρειάζεται προσπάθεια να εξαρθούν πάνω από το στενά προσωπικό και παθιασμένο και να δουν ό,τι γίνεται γύρω τους μέσα σ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο, για να μπορέσουν έτσι και να διαγνώσουν το νόημά του;

• ...............................

Προσπαθώ να πιστέψω ότι ένας λαός, όπως ο ελληνικός λαός, με αδιάπτωτη εθνική ιστορία και συνείδηση, οσοδήποτε κι αν βρίσκεται σε κάποια του στιγμή κουρασμένος, δεν χάνει εύκολα το αίσθημα πως ανήκει σε μια συνέχεια υπερατομική, εφοδιασμένη με ιστορική διάρκεια. Θέλω να πιστεύω ότι μπορεί ο λαός αυτός να έχει μεταπτώσεις, κάποτε ακραίες, να φαίνεται σε μια στιγμή πως διαψεύδει τον εαυτό του, αλλά πολύ γρήγορα θ’ ανακτήσει το ύφος του.

• ...............................

Χρειάζεται προσοχή για να μην σκεφτούμε στραβά. Διότι θα ήταν κοινοτοπία να θυμίσω πως τίποτα δεν γίνεται τώρα πια στην υπόλοιπη Ευρώπη και σε όλο τον πλανήτη που να μη μας αφορά όλους! Και φυσικά, θα ήταν ίσως μικρότερη κοινοτοπία να πούμε πως ορισμένα συμπτώματα μοιάζουν να δεσμεύουν το ανθρώπινο γένος, τουλάχιστον για τα αμέσως επόμενα στάδια της πορείας του. Είναι βέβαιο πως όλοι ξέρουμε ότι περνάμε διεθνώς μια κρισιμότατη περίοδο, που μπορεί και να προεξοφλήσει ολόκληρο το ανθρώπινο μέλλον.

• ...............................

Αρνούμαι να συζητήσω τη λογική εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που τα βλέπουν όλα στην απλούστερη μορφή τους. Λόγου χάρη, διαγράφουμε τα εθνικά χρέη και τους γράφουμε όλους στα παλαιότερα των υποδημάτων μας!!! Αλλά κι από την άλλη, αλίμονο αν κατέληγα στο συμπέρασμα  πως είμαστε πλασμένοι για να βασανιζόμαστε! Θα έπρεπε ν’ αυτοκτονήσει σύσσωμος ο πληθυσμός… Πρέπει να καταλάβουμε ότι προβλήματα κρίσιμα, διατυπωμένα από τον περασμένο και προπερασμένο αιώνα, δεν έχουν λυθεί. Μπορεί να αλλοιώθηκαν, να έγιναν πιο περίπλοκα, ν’ άλλαξαν τεχνικώς βάση… Ωστόσο, δεν έπαψαν να ορθώνονται μπροστά μας με οξύτητα.

• ...............................

Παρατηρούμε ότι δημοσιογράφοι και επιστήμονες,, συγγραφείς και απλοί ιδιώτες δημοσιολόγοι και κληρικοί, φιλόσοφοι και αυτοδίδαχτοι, κάνουν κατάδηλη μια ενιαία προσπάθεια να κατανοηθεί το φαινόμενο, να διακριβωθεί και να συνειδητοποιηθεί η ιδιομορφία του… Από εκεί και η ένταξή του μέσα στην ιστορική πρόβαση. Το ερώτημα και η απορία για τον κόσμο, ωστόσο, παραμένει: Προς τι αυτή η ομαδική και διαχρονική περιπέτεια;;; Κι εδώ αρχίζει το αδυσώπητα ρευστό κεφάλαιο των απαντήσεων. Το μόνο που έχω να πω είναι μην ακούτε τους κάθε λογής μπεχλιβάνηδες της αγοράς που θέλουν να κερδοσκοπήσουν

• ...............................

Έχω να πω μονάχα αυτό που όλοι ξέρουμε, ότι δηλαδή η πρόοδος δεν είναι νόμος για την ιστορική φύση. Εκείνο που η μια γενιά κέρδισε, μπορεί ή είναι βέβαιο ότι η επόμενη (ίσως και η μεθεπόμενη) γενιά θα το χάσει. Κι αυτό είναι το λυπηρό. Πάντως όλη η μυθολογία και η ελληνική και η εβραϊκή, δεν φτάνει για ν’ απεικονίσει την αθεράπευτη μωρία του ανθρώπου. Ήμασταν απροετοίμαστοι για τα επακόλουθα που σήμερα βιώνουμε, μιας κακής πολιτικής διακυβέρνησης δεκαετιών αλλά και της δικής μας ανοησίας. Η συνέχεια θα δείξει. Μόνο που και γι’ αυτή τη συνέχεια  είμαστε και πάλι εμείς υπεύθυνοι. Και θα είναι ανόητο να φορτώσουμε στο λογαριασμό κάποιων τρίτων τα λάθη και τις παραλείψεις μας.