Γράφει η "Ελευθεροτυπία": "Φυλλορροεί το ΠΑΣΟΚ, ανεξαρτητοποιήθηκε και η Μιλένα". Κρίμα που μια άλλοτε δημοκρατική εφημερίδα έχει γίνει όργανο στυγνής αντιπολιτευτικής τακτικής. Να ελέγχει την εξουσία, αλλά όχι να την υπονομεύει. Ο Τύπος της Δεξιάς, ξέρουμε πως ό,τι και να γράψει είναι μέσα στο πλαίσιο της αντιπαλότητας. Αλλά η "Ελευθεροτυπία", αφότου άρχισε να έχει οικονομικά προβλήματα (δεν της δίνουν δάνεια οι τράπεζες ή κάτι τέτοιο), να συρρικνώνει το ανθρώπινο / δημοσιογραφικό δυναμικό της, επιτίθεται ευθέως κατά του Παπανδρέου και της κυβέρνησης. Δηλαδή, επειδή ανεξαρτητοποιήθηκε και η Μιλένα, πάει να πει ότι "φυλλορροεί" το ΠΑΣΟΚ;;; Ας κοιτάξει η κυρία Τεγοπούλου να συμμαζέψει την επιχείρησή της, κι ας αφήσει ήσυχο τον Παπανδρέου να κάνει τη δουλειά του.
Ο "έλεγχος" της εξουσίας έχει μετατραπεί σε ασύδοτη πολεμική και υπονόμευση του κυβερνητικού έργου. Είναι φανερό ότι οι εμπάθειες και οι ρίζες της αυταπάτης για το ρόλο που πρέπει διαδραματίζουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι βαθιές. Είναι πράγματι οδυνηρό να μην μπορούν πλέον οι επιχειρηματίες να κάνουν τα παιχνίδια που θέλουν. Θα μπορούσε να μην οργίζεται κανείς με τους εξυπνακίστικους τίτλους και την αρθρογραφία της "Ελευθεροτυπίας", διότι απλώς έχουμε την αίσθηση της στερεότητας της δημοκρατικής συνείδησης του ελληνικού λαού.
Γράφεται και ακούγεται ότι η εφημερίδα "Ελευθεροτυηπία" κινδυνεύει, αφού μετά τις αλλεπάλληλες απολύσεις δημοσιογράφων και γενικώς τη συρρίκνωση του ανθρώπινου δυναμικού, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό. Κανείς δεν θέλει να κλείσει και πολύ περισσότερο δεν επιθυμεί τις απολύσεις εργαζομένων. Αν όμως δεν είναι σε θέση η επιχείρηση να επιβιώσει σ' αυτό το σημερινό πολλαπλώς ανταγωνιστικό περιβάλλον, φταίει η κυβέρνηση που δεν μπορεί ηα εν λόγω εφημερίδα να τα βγάλει πέρα;;;
Με αφορμή, λοιπόν, αυτή τη συγκεκριμένη εφημερίδα, μπορούμε να πούμε ότι δεν μπορεί να ανγνωρίζουμε πλέον στον Τύπο τη δύναμη του ρυθμιστή της εθνικής ζωής. Δεν είναι δυνατόν ο Τύπος να βαραθρώνει κυβερνήσεις! Κάτι δηλαδή που το έχει κάνει στο παρελθόν. Δεν ξεχνάμε το "βρόμικο '89". Εδώ έφτασε στο σημείο η κυρία Τεγοπούλου να κυκλοφορήσει ως "προσφορά" της εφημερίδας ένα dvd με την "μαρτυρία" του πατέρα της στη δίκη του Παπανδρέου στο΄Ειδικό Δικαστήριο. Τότε που και οι εφημερίδες της δημοκρατικής παράταξης είχαν εμπλακεί στο εγχείρημα της ανατροπής του Ανδρέα Παπανδρέου.
Είναι οδυνηρή η βαθμιαία συνειδητοποίηση της έκπτωσης από το βάθρο που οι ίδιοι έστησαν για τους εαυτούς τους ερήμην της κοινής επιδοκιμασίας. Ο ελληνικός λαός τότε βρήκε την ευκαιρία να ξαναβάλει τα πράγματα στη θέση τους και να εκλέξει εκ νέου και πανηγυρικά τον Ανδρέα.
Δεν θα ξεχάσουμε επίσης την πρωτοσέλιδη προτροπή της εφημερίδας "Το Βήμα" προς τον Γιώργο Παπανδρέου να παραιτηθεί, πριν καν ακόμη να έχει αναλάβει τις τύχες της χώρας.
Αυτό που ξέρουμε είναι ότι οι ηγέτες δεν ορίζονται άνωθεν. Μέσα στη ζωή θα αναφανούν και η αξία τους θα κριθεί από την ανιδιοτέλεια με την οποία πολιτεύονται για το συμφέρον του έθνους και του λαού. Ας ξεχάσουν τα μέσα ενημέρωσης ότι μπορούν να ορίζουν ή να επιβάλουν τους ηγέτες. Ένας πολιτικός δεν θα κριθεί από τις εμφανίσεις του στην τηλεόραση, στα τηλεοπτικά παράθυρα ή από τις συνεντεύξεις του και τα έτοιμα λογίδρια, αλλά από το γενικό ήθος του και την συνεπή πολιτική δράση του.
No comments:
Post a Comment