Sunday, February 20, 2011

Μα, είναι εικόνα αυτή στην Αθήνα;;;;




Προσευχή σε ανοιχτό χώρο στην πλατεία Κοτζιά πραγματοποίησαν την Κυριακή περίπου 1.500 μουσουλμάνοι και στη συνέχεια πραγματοποίησαν πορεία προς το Σύνταγμα, με αποτέλεσμα να κλείσουν διαδοχικά δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας... Δεν θέλω να "συνηθίσω" αυτή την εικόνα κι ούτε διαπνέομαι πλέον από τη μεγαλοψυχία του οικουμενισμού για να βλέπω με "ανθρωπιστικό" μάτι όλα αυτά τα αίσχη που βρομίζουν τον τόπο. 
Κάναμε αγώνες και αγώνες για να απελευθερωθούμε από τα δεσμά των θρησκευτικών προκαταλήψεων και δεσμεύσεων και νοοτροπίας, κι έρχονται τώρα οι μουσουλμάνοι για να μας γυρίσουν... πίσω! Θεωρώ ότι είναι πολύ προσωπική υπόθεση η προσευχή και η σχέση με τον (όποιο) Θεό και δεν μπορεί να γίνεται στις πλατείες. Δεν μ' ενδιαφέρει αν οι μουσουλμάνοι θέλουν να προσεύχονται στις πλατείες. Κι ούτε έχω διάθεση να εξοικειωθώ με τον φιλοσοφικό τρόπο του σκέπτεσθαι των μουσουλμάνων.
Ως λαός έχουμε αποδείξει πως μπορούμε να ξεχάσουμε τα όποια αδικήματα και να δούμε και τις αρετές ακόμα των άλλων. Δεχόμαστε τους ταλαιπωρημένους και τους κυνηγημένους, αλλά υπάρχουν και όρια. Το Ισλάμ δεν αστειεύεται. Ποντάρει  και στη δική μας ανεκτικότητα. Ως έθνος ζήσαμε σκληρές καταστάσεις, συμφορές, καταστροφές, ταπεινώσεις.
Κι όμως κατάπιαμε τα πικρά μας δάκρυα και ανοίξαμε αγκαλιές. Και τώρα μας ζητούν να λησμονήσουμε, να ξεγράψουμε ό,τι μας έχει γαλουχήσει. Ξαρματώσαμε από κάθε επιθετική διάθεση και κάθε μνησικακία τις παραδόσεις μας. Παρέμειναν ευλαβικές μνήμες και καντήλια αναμμένα. Μας ζητούν τώρα να γίνει η χώρα μας ένας μύλος και να μας αλέσει όλους! Νιώθω την απειλή της νέας τάξης πραγμάτων που θέλει να μας στρατολογήσει στις αντιλήψεις της, που θέλει να επέμβει στο αφομοιωμένο ιδεολογικό μας απόθεμα και να επέμβει δραστικά και πολλές φορές βίαια.
Αυτός ο τρόπος παραπέμπει στην τακτική των ολοκληρωτικών καθεστώτων  που επιχειρούν να στρεβλώσουν διαμορφωμένες πια, συγκροτημένες ανθρώπινες συνειδήσεις. Ουσιαστικά, μας ζητούν τον ψυχολογικό μας αφοπλισμό. Κι αυτοί που το ζητούν, παραγνωρίζουν το γεγονός ότι τα άτομα και οι λαοί αναπτύσσονται κανονικά, οργανικά, μέσα σ' ένα κόσμο που έχει βάθος χρόνου, προσωπικότητα, ιστορική συνέχεια...

No comments: