Thursday, March 25, 2010

«Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ» ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

Το Σάββατο 27 Μαρτίου 2010 στις 8:30 το βράδυ σβήνουμε τα φώτα των σπιτιών μας, των δημοτικών χώρων, των οικιακών μας συσκευών για μια ώρα στέλνοντας ένα δυνατό μήνυμα στους ηγέτες του κόσμου ότι απαιτούμε τη δέσμευσή τους για δράσεις προς όφελος του πλανήτη. Σας καλούμε όλους σε αυτή την παγκόσμια συμβολική δράση ενάντια στην κλιματική αλλαγή.

Τι είναι η Ώρα της Γης

Η Ώρα της Γης ξεκίνησε το 2007 στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας με τη συμμετοχή 2.2 εκατομμυρίων νοικοκυριών και επιχειρήσεων που έσβησαν τα φώτα τους για μία ώρα. Μόλις έναν χρόνο αργότερα η εκστρατεία μετατράπηκε σε ένα παγκόσμιο κίνημα για το κλίμα με τη συμμετοχή 100 εκατομμυρίων ανθρώπων σε 35 χώρες. Παγκοσμίως γνωστά κτίρια και τοποθεσίες όπως η γέφυρα Golden Gate και το Κολοσσαίο, σκοτείνιασαν για μία ώρα και μετατράπηκαν σε σύμβολα ελπίδας για ένα πρόβλημα που γίνεται κάθε ώρα και πιο έντονο.

Η Ώρα της Γης 2009 απευθύνεται σε κάθε πολίτη, κάθε επιχείρηση και κάθε ανθρώπινη κοινότητα στον πλανήτη. Μας καλεί να δράσουμε, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να συμμετέχουμε ενεργά σε πρωτοβουλίες για ένα βιώσιμο μέλλον. Πασίγνωστες τοποθεσίες, μνημεία και κτίρια σε όλο τον πλανήτη θα σκοτεινιάσουν και φέτος. Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα σβήσουν τα φώτα τους και θα ενώσουν για μία ώρα τις ζωές για το μέλλον του πολύτιμου πλανήτη μας.

Πληροφορίες , συμμετοχές στο : www.wwf.gr/earthhour

Saturday, March 20, 2010

Γιώργος Παπανδρέου: Δεν θα χρεοκοπήσουμε!

Δεν θα χρεοκοπήσουμε και σύντομα θα επανέλθουμε στο δρόμο της σταθερότητας και της ανάπτυξης, επανέλαβε από τη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός, στην ομιλία του στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Οι θυσίες θα πιάσουν τόπο, δεσμεύτηκε ο Γ.Παπανδρέου, στέλνοντας μήνυμα στην Ευρώπη πως «δεν ζητάμε από κανέναν να πληρώσει τα δικά μας λάθη και χρέη». Παράλληλα, έκανε λόγο και για «'καλοθελητές' που διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις για τη χώρα μας με προφανείς σκοπιμότητες», ενώ εξαπέλυσε δριμύτατη κριτική στη ΝΔ.

«Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει. Η Ελλάδα έχει ισχυρή και αποφασισμένη κυβέρνηση που κάνει ό,τι χρειάζεται και σύντομα θα επανέλθουμε στο δρόμο της οικονομικής σταθερότητας, στο δρόμο της ομαλότητας και της ανάπτυξης» δήλωσε ο πρωθυπουργός.

«Σε εμάς ανέθεσε ο ελληνικός λαός την ευθύνη να οδηγήσουμε το καράβι στη μεγαλύτερη τρικυμία της πρόσφατης ιστορίας μας. Ξέρω ότι θα ανταποκριθούμε στην πρόκληση» δήλωσε ο πρωθυπουργός, επαναλαμβάνοντας ότι οι συνθήκες επιβάλλουν στον ίδιο και την κυβέρνηση να είναι προσηλωμένοι σε έναν στόχο: «Στη διάσωση της οικονομίας μας. Στη σωτηρία της χώρας μας».

Ζήτησε, επίσης, τη στήριξη της κοινωνίας στα σκληρά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας τη δέσμευση πως «οι θυσίες μας θα πιάσουν τόπο». Υπογράμμισε, εξάλλου πως οι συνθήκες δεν επιτρέπουν διλήμματα. «Ή κάνουμε κατεπειγόντως ό,τι χρειάζεται για να σώσουμε την πατρίδα μας, ή συμπεριφερόμαστε άβουλα και ανεύθυνα, και καταδικάζουμε την Ελλάδα σε δεκαετίες ύφεσης, παρακμής, διεθνούς απομόνωσης και μαρασμού» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο πρωθυπουργός επανέλαβε πως η κυβέρνηση θα πάρει όσες αποφάσεις χρειάζονται, όσο επώδυνες και εάν είναι ώστε η χώρα να ξεπεράσει τα δημοσιονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει. «Ό,τι πρέπει να κάνουμε, θα το κάνουμε. Όσο σκληρό και επώδυνο κι αν είναι, όποιο και αν είναι το κόστος ακόμα και για μένα προσωπικά» σημείωσε, υπογραμμίζοντας πως «ζούμε έναν ιδιότυπο πόλεμο» και γι' αυτό «όταν έχεις πόλεμο, ζητάς να πάνε στο μέτωπο όλοι, ανάμεσά τους και απλοί άνθρωποι που σε τίποτα δεν φταίνε για το γεγονός ότι προκλήθηκε πόλεμος».

«Πολύ πιο άδικο θα ήταν αυτό που θα συνέβαινε στην πατρίδα μας αν δεν παίρναμε αυτές τις αποφάσεις. Αν καθόμασταν με σταυρωμένα χέρια να παίζουν άλλοι με τις τύχες μας. Τότε οι συνέπειες θα ήταν αφόρητες. Ούτε μισθούς θα μπορούσαμε να πληρώσουμε, ούτε συντάξεις» συνέχισε.

Μήνυμα στην Ευρώπη

Ο πρωθυπουργός, σε έντονο ύφος, μίλησε επίσης για «καλοθελητές», που «καθημερινά διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις για τη χώρα μας με προφανείς σκοπιμότητες», ενώ έστειλε μήνυμα στην Ευρώπη πως «δεν ζητάμε από κανέναν να πληρώσει τα δικά μας λάθη και τα δικά μας χρέη».

Παράλληλα, επανέλαβε πως η Ελλάδα ζητεί πολιτική στήριξη εναντίον όσων κερδοσκοπούν εις βάρος της, αφαιρώντας της τη δυνατότητα να δανειστεί με όρους, που θα της επιτρέψουν να ανασάνει. «Τα όπλα πάνω στο τραπέζι, ώστε να μας αφήσουν ήσυχους οι κερδοσκόποι. Να εξασφαλίσουμε αποδοτικά αποτελέσματα χωρίς υπονομεύσεις στο πρόγραμμά μας των μεγάλων αλλαγών» είπε ο Γ.Παπανδρέου.

Αναφερόμενος στις αντιδράσεις που εκφράζονται εντός της ΕΕ ως προς τη βοήθεια προς την Ελλάδα, ο Γ.Παπανδρέου ήταν ξεκάθαρος:

«Έφτασε η ώρα να αποφασίσουμε αν θέλουμε το κοινό μας σπίτι -η Ευρώπη- να ενισχυθεί ώστε να είναι σε θέση η πολιτική και όχι οι κερδοσκόποι να ορίζουν τις τύχες των λαών μας. Παλέψαμε εδώ και χρόνια για μια ισχυρή Ευρώπη οικονομικής σταθερότητας και κοινωνικής αλληλεγγύης. Όμως πολλές δυνάμεις ξεχνούν την πολιτική σημασία του ευρώ, αφαιρούν την ουσία του πολιτικού οράματος στο ευρωπαϊκό εγχείρημα, που είναι η κοινή προστασία μας ώστε σε κλίμα ηρεμίας και σταθερότητας να αναπτύξουμε την οικονομία μας. Αυτό τελικά μπορεί να αποσταθεροποιήσει την ίδια την ΕΕ. Κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση με ότι ονειρεύτηκαν οι εμπνευστές και οι δημιουργοί της ενιαίας Ευρώπης και του κοινού μας νομίσματος» τόνισε.

Έντονη κριτική στη ΝΔ

Ο πρωθυπουργός άσκησε δριμύτατη κριτική στη ΝΔ, λέγοντας πως άφησε μία χώρα «στα πρόθυρα της κατάρρευσης, ένα κράτος διαλυμένο από την οικονομική και κομματική λεηλασία. «Όταν κληθήκαμε πριν πέντε μήνες να αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας, ουδείς από εμάς μπορούσε να φανταστεί τι μας περίμενε» επανέλαβε.

«Νομίζω ότι κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να διανοηθεί με πόση ανευθυνότητα, με πόση εγκληματική αμέλεια, με πόση ελαφρότητα οι κυβερνήσεις της ΝΔ διαχειρίστηκαν επί 5 χρόνια τη χώρα, τα κρατικά ταμεία, τη δημόσια διοίκηση» συνέχισε ο πρωθυπουργός, υπογραμμίζοντας ότι «το τίμημα είναι τεράστιο και το το πληρώνουν η χώρα και εκατομμύρια πολίτες που σε τίποτα δεν έφταιξαν».

«Ως πρωθυπουργός της χώρας δεν πρόκειται να αφήσω την Ελλάδα να καταρρεύσει. Όπως δεν πρόκειται και να αγνοήσω τη φωνή ολόκληρου του ελληνικού λαού που φωνάζει δυνατά ότι θέλει μια άλλη Ελλάδα, που μας ζητά να αλλάξουμε τα πάντα» δήλωσε ο πρωθυπουργός, υπογραμμίζοντας ότι στόχος του είναι «στο τέλος αυτής της τετραετίας να έχουμε θέσει στέρεες βάσεις για μια νέα, για μια πιο δίκαιη Ελλάδα».

Το κυβερνητικό πρόγραμμα

Ο πρωθυπουργός δεν παρέλειψε να μιλήσει και για το κυβερνητικό πρόγραμμα και τις ώς τώρα ληφθείσες αποφάσεις. Στο πλαίσιο αυτό αναφέρθηκε στο φορολογικό νομοσχέδιο, στο πρόγραμμα «Καλλικράτης», στο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης -η δεύτερη δόση του οποίου θα καταβληθεί μέσα στους επόμενους μήνες-, στη σύσταση ανεξάρτητης Στατιστικής Υπηρεσίας και στο νομοσχέδιο για την παροχή ιθαγένειας σε οικονομικούς μετανάστες.

Αναφορά έκανε, επίσης, στο νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις και την ενδυνάμωση της Επιθεώρησης Εργασίας, στο ΤΕΜΠΕ, στα μέτρα για την πράσινη ανάπτυξη, στο σχέδιο νόμου για τη δραστική μείωση του χρόνου ίδρυσης επιχειρήσεων, στο ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης της συνταγογράφησης και στις αποφάσεις για την αναβάθμιση του χώρου της Παιδείας, όπως το Καινοτόμο Σχολείο.

Κλείνοντας την ομιλία του, ο πρωθυπουργός ζήτησε από τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου να στηρίξουν τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, αναγνωρίζοντας πως «για κανένα μας δεν ήταν ευχάριστες οι αποφάσεις που πήραμε».

Monday, March 15, 2010

Εξεταστικές και για τα πανεπιστήμια;

  • Ενα καίριο άρθρο του καθηγητή Γιάννη Πανούση που το πήρα από την ιστοσελίδα του (είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 08/03/2010)
Αχ, να μιλούσαν επιτέλους οι δίκαιοι!
Ισως τα λόγια τους
να βοηθούσαν κάπως...
Πανταζής Φύσσας,
Αντε, αποφάσισε λοιπόν

Αφού μπήκαμε -εκόντες άκοντες- στον ρυθμό της εξέτασης των κακώς κειμένων της νομοθεσίας, των «πονηρών κενών» της εξουσίας και της διαφθοράς των αξιωματούχων, καλό θα ήταν να συγκροτηθεί μια διακομματική κοινοβουλευτική επιτροπή για να μελετήσει σε βάθος τα όσα έχουν συμβεί μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια. Αλλωστε, η Παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα συνιστούν, μαζί με την Οικονομία και την Ασφάλεια, τους βασικούς πυλώνες της Δημοκρατίας μας.

ΕΤΣΙ, κρίνεται σκόπιμο να διερευνηθούν -ενδεικτικά- τα παρακάτω:

1. Πώς και με «ποια μέσα» (βλ. κλίκες) εκλέγονται πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις επί 12-15 χρόνια καθηγητές Σχολών (μεγάλης αριθμητικής επιρροής);

2. Ποια η σχέση των μεγαλοκαθηγητών με τις αυτοαποκαλούμενες «ανεξάρτητες» φοιτητικές παρατάξεις (π.χ. πώς ορισμένοι φοιτητοπατέρες παίρνουν πτυχίο προβιβαζόμενοι σε 30-40 μαθήματα, την ίδια περίοδο); (Αφού προηγουμένως έχουν ψηφίσει ή καταψηφίσει τους «υποδειχθέντες»).

3. Ποια η οικονομική κατάσταση, με την έννοια της χρηστής και διαφανούς οικονομικής διαχείρισης των Ειδικών Λογαριασμών; Μήπως, θα πρέπει ν' ανοίξουν και ορισμένοι τραπεζικοί λογαριασμοί γενικών διευθυντών ή υπόλογων καθηγητών;

4. Τι συμβαίνει με τις εταιρείες αξιοποίησης της πανεπιστημιακής περιουσίας; Ποιοι «κινούν» τις μετοχές, τις παίζουν στα repos, τις χάνουν, αλλά ουδείς ανοίγει το στόμα του; Νοείται ομερτά στους ναούς της ελευθερίας και της γνώσης;

5. Πώς λειτουργούν η οικογενειοκρατία, αλλά και οι πελατειακές σχέσεις με τους πολιτικούς; Π.χ. πόσοι καθηγητές έχουν διορίσει τα (πόσα;) παιδιά τους ή τις συζύγους τους στα ΑΕΙ; Πόσοι γόνοι υπουργών έχουν γίνει διδάκτορες «τιμής ένεκεν»;

6. Πώς νοείται να μιλάνε για το δημόσιο πανεπιστήμιο καθηγητές που παίρνουν φακελάκι (στο ιδιωτικό τους γραφείο) ή κινητοποιούν οικονομικούς, εξωθεσμικούς παράγοντες, για να εκλεγούν σε διάφορα αξιώματα;

7. Ποιοι αναρμόδιοι υπουργοί, γεν. γραμματείς και λοιποί αξιωματούχοι κινούνται υπέρ της «προστασίας» διαφόρων υποψηφίων;

8. Πώς επιτρέπεται σε ορισμένες Σχολές να υπάρχουν 5.000 ή 10.000 υποψήφιοι διδάκτορες (εν ομηρία;) ενώ ο νόμος το απαγορεύει; Το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν έχει ανάγκη από σωτήρες (εφόσον το ίδιο θέλει να σωθεί). Πρέπει, όμως, ν' αποβάλει από τη διοίκησή του τους ιδιοτελείς ολετήρες της συνταγματικής αυτοδιοίκησης.

ΥΓ.: Ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς οφείλουν ν' αποδείξουν στις επικείμενες φοιτητικές και πρυτανικές εκλογές ότι δεν επηρεάζονται από «κουμπαριές», «διευκολύνσεις» ή «ιδεολογικές συγγένειες». Αν, βέβαια, θέλουν ένα πανεπιστήμιο χωρίς μικρομάγαζα.

Ελεος! Οχι άλλος κοντός ψαλμός αλληλούια.

ΥΓ.2.: Επεται συνέχεια.

Saturday, March 13, 2010

Τα γκόλντεν μπόις δεν μπορούν να κοιμηθούν!

  • ΡΙΠΕΣ
  • Τεστ
  • ΤΑ ΝΕΑ, 13 Μαρτίου 2010
Η απόφαση του Γενικού Επιτρόπου Επικρατείας να ερευνήσει το μεγάλο φαγοπότι που στήθηκε στον δημόσιο τομέα την πενταετία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ικανοποιεί διπλά το κοινό αίσθημα.

ΠΡΩΤΟΝ επειδή, επιτέλους, βρέθηκε (έστω και με καθυστέρηση) μια αρμόδια αρχή να ελέγξει όλους εκείνους οι οποίοι, από τις κορυφές των κομματικών επιτελείων, βρέθηκαν επικεφαλής κρατικών οργανισμών και υπηρεσιών με μισθούς που προκαλούν ίλιγγο για τους υπόλοιπους εργαζομένους.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, γιατί έτσι θα αποδειχθεί ότι οι περίφημες δημόσιες δαπάνες, την αναγκαιότητα περιορισμού των οποίων καλείται σήμερα να πληρώσει το σύνολο των εργαζομένων στο Δημόσιο, δεν διογκώθηκαν τυχαία. Ούτε από λάθος ή εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

ΗΤΑΝ και αυτό συνειδητή επιλογή της προηγούμενης κυβέρνησης: «δικά της παιδιά» είναι όλα τα γκόλντεν μπόις, τα οποία την επομένη των εκλογών του 2004 βρέθηκαν επικεφαλής κρατικών οργανισμών και επιχειρήσεων, με ετήσιες απολαβές της τάξεως των 350.000, 400.000 ή και 450.000 ευρώ.

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ αυτών των αμοιβών- χωρίς να είναι τα μόνα- τα μεγαλοστελέχη της κρατικής ΕΡΤ, των τεραστίων ελλειμμάτων και της υποχρεωτικής εισφοράς από όλους τους πολίτες για να λειτουργεί.

ΠΡΟΣ δόξαν των προεκλογικών υποσχέσεων του 2004 από τον κ. Καραμανλή ότι μόλις αναλάβει η Νέα Δημοκρατία «θα προχωρήσει σε περικοπή των δημοσίων δαπανών τουλάχιστον κατά 10 δισεκατομμύρια ευρώ».

ΕΚΤΟΣ από τις τεράστιες αμοιβές όμως εκείνο που προκαλεί εντύπωση είναι η ευκολία με την οποία αμειβόμενοι και αμείβοντες (το κράτος στη δεύτερη περίπτωση) παρέκαμπταν το Σύνταγμα, που δεν επιτρέπει σε κανένα δημόσιο λειτουργό να παίρνει αμοιβή μεγαλύτερη από αυτήν του προέδρου του Αρείου Πάγου- δηλαδή 6.090 ευρώ τον μήνα.

ΤΟΣΑ χρόνια παραβίασης του Συντάγματος και να μη συγκινηθεί κανείς; Η σιωπή ασφαλώς και δείχνει ενοχή: όλοι ήξεραν, αλλά κάλυπταν εαυτούς και αλλήλους.
Και στο μεταξύ τα ελλείμματα ολοένα και αυξάνονταν.

ΤΩΡΑ, αναφέρει η παραγγελία του Γενικού Επιτρόπου, όλοι αυτοί πρέπει να επιστρέψουν τα «αχρεωστήτως καταβληθέντα».
Σωστά.

ΑΛΛΑ υπάρχει Έλληνας που να πιστεύει ότι, στη σύγχρονη Ελλάδα, αυτό μπορεί να συμβεί;

ΙΔΟΥ ένα ακόμη τεστ αξιοπιστίας για τη σημερινή κυβέρνηση...

Από τον αραμπά στο Αirbus Του Κώστα Γεωργουσόπουλου

Για να είμαι σωστός θα πρέπει να ομολογήσω ότι το καλύτερο κείμενο που διάβασα από την αρχή του χρόνου είναι αυτό ακριβώς που έγραψε ο Κώστας Γεωργουσόπουλος και δημοσιεύεται σήμερα στα "Νέα". Κάντε τον κόπο και διαβάστε το! Μιλάει για τη μάνα του, αλλά συγχρόνως για όλες τις ελληνίδες μανάδες...


Όταν πέθανε η μάνα μου ήταν τρία χρόνια μικρότερη απ΄ ό,τι είμαι εγώ σήμερα. Κι όμως, όσο μπορώ να αναπλάθω τα σαράντα χρόνια που έζησα μαζί της δεν κατόρθωσα να συλλέξω ούτε τη σοφία της ούτε την υπομονή της ούτε την κατανόησή της για τα ανθρώπινα
Φωτογραφία

Oι εμπειρίες της ήταν πιθανόν, μαζί με όλους τους συγκαιρινούς της, ίσως οι συγκλονιστικότερες όλης της ιστορίας της ανθρωπότητας. Καμιά άλλη γενιά στην ιστορία δεν χρειάστηκε να καλύψει σε μια σύντομη ζωή τόσο μεγάλο χάσμα τεχνολογίας, τόσες συνταρακτικές τραυματικές συλλογικές απάνθρωπες συγκρούσεις, τόσα ιδεολογικά, ηθικά και οικονομικά πειράματα.
Γεννήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα σε μια κωμόπολη της Ρούμελης από αγρότες γονείς που είχαν μια σεβαστή περιουσία που ήταν κυρίως η προίκα της. Ο γονιός της, αγροτικής κι αυτός καταγωγής, ήταν ο τυπικός επαρχιώτης Δάσκαλος, που έζησε εξάλλου λίγο και η ανάμνησή του σ΄ όλα τα παιδιά του δεν ήταν καθόλου έντονη, αφού σπάνια μιλούσαν γι΄ αυτόν. Η μάνα μάλιστα της μάνας μου που την πρόλαβα άρρωστη για χρόνια να βογκάει στο κρεβάτι δεν είχε, φαντάζομαι, τις αγαθότερες εμπειρίες από τη συμβίωσή τους, αφού ξεσπούσε συχνά, πετώντας τις παντόφλες της, παιδί εγώ επτά ετών, επάνω μου επειδή είχα το όνομά του. Και το θλιβερό της ιστορίας ήταν πως και ο παππούς από τον πατέρα μου είχε το ίδιο όνομα, έτσι, τουλάχιστον, κατά τα έθιμα των οικογενειών, ήταν αυτονόητο πως έτσι κι αλλιώς το όνομα του παππού από τον πατέρα μου θα έφερα. Η μάνα του ήταν η δεύτερη κατά σειρά από πέντε αδέλφια, η μεγαλύτερη αδελφή από τις τρεις. Έτσι πολύ νωρίς ανέλαβε το νοικοκυριό. Ο μεγάλος αδελφός έφυγε γρήγορα, σπούδασε και ως δασάρχης υπηρέτησε σ΄ όλη την Ελλάδα και μόνο λίγες μέρες αφότου παντρεύτηκε γυναίκα πλούσια από άλλη περιοχή γύρισε στη γενέθλια κωμόπολη. Ο άλλος γιος έμεινε στα κτήματα και εξελίχθηκε σε ενημερωμένο, προοδευτικό αγρότη, με μαρξιστική υποδομή έτσι, που για χρόνια μετά το αντάρτικο, όπου στρατεύτηκε δίπλα στον Βελουχιώτη, έφαγε τη ζωή του την ωριμότερη στις εξορίες και στις φυλακές. Η μάνα μου, ώσπου κι αυτή παντρεύτηκε με συνοικέσιο με τον διορισμένο στον τόπο της καθηγητή φιλόλογο πατέρα μου, κυβερνούσε το σπίτι με την επικουρία των δύο μικρότερων αδελφών που νωρίς νωρίς παντρεύτηκαν. Η μια ξενιτεύτηκε με τον μηχανικό άντρα της στη Λάρισα, η πιο μικρή έμεινε στο πατρικό και, καλή της η ώρα, μένει ακόμη σε θαλερά γεράματα και ακοίμητο πάθος για ζωή. Ζωντανή είναι και η μεγαλύτερη αδελφή, αλλά ζει πλέον στις παρυφές του πνευματικού χρόνου.

Η μάνα μου
πήγε νύφη στην εκκλησία με άμαξα και τα προικιά, που τότε τα περιέφεραν με καμάρι στους δρόμους, φορτώθηκαν σε αραμπά που έσερναν μουλάρια. Μεγάλωσε κι από μικρό παιδί έκοβε ξύλα για το τζάκι, ζύμωνε, έκαιγε τον φούρνο, έφτιανε λουκάνικα, άπλωνε τραχανά, μάζευε φύλλα της μουριάς και τρέφαμε τους μεταξοσκώληκες, καθόταν με τις ώρες στον αργαλειό και ύφαινε χαλιά, κουρελούδες, χράμια, μπάντες, ζέσταινε το καζάνι κι έφτιαχνε αλισίβα (ρίχνοντας στάχτη στο νερό) για την πλύση, έραβε στη ραπτομηχανή, έπλεκε, μπάλωνε, τάιζε το γουρούνι, τις κότες, ξύστριζε το άλογο, έπηζε γιαούρτι και τυρί, ζύμωνε, άπλωνε, τύλιγε και έκοβε χυλοπίτες, ασβέστωνε το μαντρότοιχο, καθάριζε τη μεγάλη κάδη των πέντε τόνων για να αποθηκευτούν οι ελιές, έξυνε τα βαρέλια για να υποδεχτούν τον μούστο με το γιοματάρι, έπλενε με τη μάνικα τα πιθάρια του λαδιού, σιδέρωνε με τις ώρες μπουφαρίζοντας (βρέχοντας με το στόμα) τα ρούχα και κρατώντας αναμμένο το σίδερο με τα κάρβουνα και τη θυμάμαι να βράζει στο καζάνι τα υλικά μαζί με την καυστική ποτάσα για να φτιάξει πράσινο σαπούνι. Υπήρχαν στο σπίτι, στο κατώγι, τελάρα ξύλινα, σαν τα τετράγωνα του σκακιού, απλώνονταν στο τσιμέντο της αυλής και με μια μεγάλη κουτάλα, καυτό χύνονταν το υλικό. Έμενε μέρες να κρυώσει και ύστερα τραβούσαν το τελάρο και είχαν εκατό, διακόσιες πλάκες σαπούνι, σαν μικρά τούβλα.

Τα ίδια τελάρα άλλωστε τα χρησιμοποιούσαν για να φτιάχνουν πλίθρες, τούβλα από λάσπη και άχυρο, που στεγνά και ξερά ήταν το κύριο οικοδομικό υλικό για μάντρες, αποθήκες και απόπατους. Το τζάκι ήταν σ΄ ένα μόνο δωμάτιο του σπιτιού. Η θέρμανση στα άλλα γινόταν με μαγκάλια που συνήθως έκαιγαν πυρήνα, το ελαιώδες κατάλοιπο των κουκουτσιών της ελιάς, όταν στο ελαιοτριβείο παραδιδόταν το λάδι. Σ΄ εκείνη την οικονομία τίποτε δεν πήγαινε χαμένο. Τα πρώτα παπούτσια που φόρεσα ήταν αρβυλάκια που παραγγέλλονταν στον τσαγκάρη της γειτονιάς, ενώ του προσφερόταν το δέρμα, μετά τη σφαγή του γουρουνιού τα Χριστούγεννα. Κομψά αρβυλάκια, όχι τα γνωστά ποιμενικά γουρνοτσάρουχα, αλλά πάλι για λόγους οικονομίας με χοντρά καρφιά για να μη τα λειώνουμε γρήγορα!

Όταν έλειπαν
εργατικά χέρια στις μέρες της συγκομιδής, η μάνα ακολουθούσε την κομπανία στα χωράφια για το μάζεμα της ελιάς, τον τρύγο, τον θερισμό του σταριού, του κριθαριού και της βρώμης, τη συλλογή του βαμβακιού και του καπνού. Και να έφταναν αυτά! Όταν ερχόντουσαν τα τσουβάλια με τα ρεβίθια στο σπίτι, έπρεπε όλο το υλικό να περάσει από το κόσκινο, να φύγουν πετραδάκια, μυγάκια, σκουληκάκια και άλλα ζωύφια. Τα κτήματα είχαν διάσπαρτες συκιές, ροδιές. Έπρεπε τα σύκα που μαζεύονταν να δεθούν με σπάγκο, ν΄ απλωθούν να ξεραθούν και να γίνουν ξηρά τροφή για μεγάλους και μικρούς. Τα ρόδια κρέμονταν κι αυτά αρμαθιές στο κατώγι. Τα μήλα και τα πορτοκάλια, κυρίως τα λεμόνια, τυλίγονταν με παλιές εφημερίδες και αποθηκεύονταν σε πιθάρια με άχυρα για να μη μαραθούν. Η διαλογή της ελιάς έπαιρνε νυχτέρια. Ποιες από τις ελιές θα πήγαιναν στην κάδη και ποιες κατά ποιότητα θα όδευαν στο ελαιοτριβείο.

Ο μεγάλος μόχθος ήταν το «πέρασμα» του καπνού. Κάθονταν κυρίως οι γυναίκες του σπιτιού στην αυλή κατάχαμα, είχαν δίπλα τους πανέρια με φύλλα καπνού και περνούσαν φύλλο φύλλο το φυτό σε μια γερή κλωστή αφού τρυπούσαν τον βλαστό με μια συναρτημένη πεπλατυσμένη βελόνα. Έτσι τα φύλλα του καπνού σε αρμαθιές δέκα και πάνω μέτρων απλώνονταν στην αυλή από διχάλα σε διχάλα για να στεγνώσουν, να ξεραθούν, να μαζευτούν σε πάκα κυβικά και να περιμένουν τον έμπορο.

Το βαμβάκι αποθηκευόταν περιμένοντας τον έμπορο επίσης σε τσουβάλια και σε τόπο ξηρό για να μην υγραίνεται- το βαμβάκι σαπίζει και βαραίνει!
Μετά την κουρά των προβάτων και των γιδιών, το μαλλί γινόταν μεγάλες τουλούπες και η μάνα μου με τις γειτόνισσες έστηναν στην αυλή τα σύνεργα, το λανάρι, την ανέμη, καθάριζαν τα ξεφτίδια στο λανάρι από ξένα υλικά, έπλεναν το μαλλί κι όταν στέγνωνε, το έβαζαν στην ανέμη και έφτιαχναν νήμα για τον αργαλειό και για το πλέξιμο.

Στο σπίτι στεφανώθηκε, στο σπίτι γέννησε με τη μαμή, στο σπίτι βαφτιστήκαμε. Εγώ πάντως από το σπίτι μου στην Αθήνα (με ενοίκιο) έφυγα γαμπρός, αφού η μάνα μου ζέστανε νερό στον τέντζερη και έκανα λουτρό στη σκάφη.



Η μάνα μου από τον αραμπά ευδόκησε να ταξιδέψει με αεροπλάνο. Από τη φουφού και το μαγκάλι πέθανε με καλοριφέρ και κλιματισμό, από τον φούρνο με τα ξύλα, το γιουβέτσι, χειρίστηκε ψυγείο, ηλεκτρική κουζίνα και φούρνο μικροκυμάτων. Είδε για πρώτη φορά αεροπλάνο στα 20 χρόνια της. Έζησε δύο παγκόσμιους πολέμους, είδε βομβαρδισμούς, αερομαχίες, τέσσερις δικτατορίες, εκτελέσεις, πήγε τρόφιμα και αλλαξιές στις φυλακές στον αδελφό της και στον άντρα της. Είδε τους ανθρώπους στο φεγγάρι. Είδε τον Βεάκη Ληρ, την Πλισέσκαγια, τον Νουρέγιεφ, τη Φοντέιν. Δεν έπαθε κατάθλιψη, δεν πήρε ποτέ υπνωτικά, ηρεμιστικά, δεν την είδε ποτέ ψυχίατρος, ώσπου ανεπανόρθωτα έπεσε και έφυγε σε δύο χρόνια. Δεν τη θυμάμαι ποτέ στο κρεβάτι. Όταν εμείς πέφταμε για ύπνο ήταν όρθια, όταν ξυπνάγαμε ήταν όρθια. Και έφυγε χωρίς παράπονο, χωρίς υστερίες, χωρίς πανικό. Πρόσφερε τα πάντα, όλη αυτή την εμπειρική σοφία που κατέγραψα αμισθί, χωρίς σύνταξη (ούτε αυτό το πρόλαβε, έφυγε πριν από τον πατέρα), τα χρόνια εκείνα πριν από την αποθέωση του φεμινισμού!

Γιώργος Παπανδρέου: Θα τα καταφέρουμε!.


Εδώ και πέντε μήνες δίνουμε μια καθημερινή μάχη σε όλα τα μέτωπα, εντός και εκτός της χώρας. Μια μάχη που αφορά πρώτα και πάνω απ΄ όλα τη διάσωση της χώρας, της οικονομίας μας.


Πρωταρχικό καθήκον μας και προϋπόθεση για όλα τα άλλα είναι η ανάκτηση της αξιοπιστίας μας. Να δείξουμε σε όλους πως είμαστε φερέγγυοι, πως ο λόγος μας έχει αξία, πως έχουμε την υπερηφάνεια και την υπευθυνότητα να αντιμετωπίσουμε και να διορθώσουμε μόνοι μας τα δικά μας προβλήματα. Να κλείσουμε τη μαύρη τρύπα της αναξιοπιστίας που άφησε πίσω της η προηγούμενη κυβέρνηση και που αποτελούσε απειλή για την ίδια τη χώρα.

Καταβάλλουμε ως λαός βαρύ τίμημα για τις εγκληματικές επιλογές των προηγουμένων ετών. Αναγκαστήκαμε να λάβουμε αποφάσεις επώδυνες, που αδικούν πολλούς συμπολίτες μας. Αλλά θα ήταν ακόμη πιο άδικο να αφήσουμε τη χώρα μας ανυπεράσπιστη στις ορέξεις των κερδοσκόπων, αδύναμη να καταβάλει μισθούς και συντάξεις και να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της.

Δεσμευτήκαμε, όμως, πως η θυσία δεν θα πάει χαμένη. Οι συναντήσεις μας στη Γερμανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ δείχνουν πως οι προσπάθειες του ελληνικού λαού αποδίδουν καρπούς. Η Ελλάδα γίνεται ξανά συνδιαμορφωτής των εξελίξεων που αφορούν την ίδια αλλά και την Ευρώπη. Οι εταίροι μας αναγνωρίζουν τη βούλησή μας να διορθώσουμε τα του οίκου μας, αλλά αναγνωρίζουν επίσης πως η Ελλάδα δεν μπορεί να εγκαταλειφθεί μόνη της στη μάχη κατά της διεθνούς κερδοσκοπίας.

Με επιστολή την οποία συνυπογράψαμε με τον πρόεδρο της Γαλλίας, την καγκελάριο της Γερμανίας και τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου, ζητάμε από την Ε.Ε. να δρομολογήσει τις απαραίτητες ενέργειες για τον δραστικό περιορισμό των κερδοσκοπικών επιθέσεων. Και αναδείξαμε την ανάγκη να συζητηθεί στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής των G20 ο έλεγχος και η ρύθμιση των κερδοσκοπικών αγορών. Ο αγώνας μας για τη χώρα θα είναι διαρκής. Πρώτο μέλημά μας είναι να σώσουμε την οικονομία μας. Είναι το πρώτο και απαραίτητο βήμα για να προχωρήσουμε στο μέλλον.

Όμως δουλεύουμε ταυτόχρονα για να αντιμετωπίσουμε στη ρίζα τους τα βαθύτερα αίτια που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Αυτές τις δύσκολες ώρες για όλους μας θέλω οι πολίτες να γνωρίζουν πως θα ανταποκριθούμε στην πρόκληση να αλλάξουμε εκ βάθρων τα κακώς κείμενα. Το να βαφτίζονται δικαιοσύνη η σκανδαλώδης εύνοια, κεκτημένα τα προνόμια των λίγων και των συντεχνιών, δικαίωμα η περιφρόνηση του κοινωνικού συνόλου, πολιτισμός ο προκλητικός πλουτισμός, επιχειρηματικότητα το παρασιτικό κέρδος, μαγκιά η ασυλία και η φοροδιαφυγή. Δουλεύουμε για, και μαζί με τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που εργάζεται σκληρά και δεν ανέχεται πια αυτά τα φαινόμενα.

Και καλούμε τον κάθε πολίτη να συμμετάσχει σε αυτή τη νέα πορεία. Επιτέλους, να ανασυγκροτήσουμε την πατρίδα, με στέρεα βήματα, που απαιτούν τη συστράτευση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Εκεί στηριζόμαστε και πουθενά αλλού.

Θέλω να διαβεβαιώσω τον κάθε Έλληνα, την κάθε Ελληνίδα, ότι οι κόποι μας αυτή τη φορά θα πιάσουν τόπο. Θα δώσουμε όλοι μαζί έναν μεγάλο αγώνα για να αλλάξουμε τη χώρα μας. Έτσι ώστε σε τρία χρόνια να έχουμε ανοίξει μια νέα σελίδα. Με ανάπτυξη και κοινωνική δικαιοσύνη.

Για την αναβάθμιση της καθημερινής μας ζωής. Για την Ελλάδα των αξιών.

Όσο δύσκολο κι αν είναι, είμαι βέβαιος ότι μπορούμε. Και θα τα καταφέρουμε
.

Γιώργος Α. Παπανδρέου

Έλλειμμα: 13,200 βγήκε, να τ΄ αφήσω;

Επειδή μου άρεσε, το αναδημοσιεύω!

Της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ

ΤΑ ΝΕΑ: 13 Μαρτίου 2010
ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ: Αυτός ο χριστιανός πότε κοιμάται; Το βλέφαρο το γέρνει ποτέ ή ήρθε κι έγινε κάγκελο απ΄ την αϋπνία; Για τον Πρωθυπουργό μιλάω! Που από την ημέρα των εκλογών και μετά είναι σε ένα αεροπλάνο και τρέχει σαν τον Βέγγο! Έχει μετατρέψει τον μαραθώνιο σε κατοστάρι! Τον δρόμο αντοχής σαν δρόμο ταχύτητας! Και πόσο να ξεραθείς στο κάθισμα του αεροπλάνου; Πώς να βολευτείς; Όπως και να κάτσεις, σαν ανάποδο γαμώτο θα σηκωθείς! Τον βλέπω σε καμιά φάση, να είναι στη φωτό της σύσκεψης κορυφής κι όπως τον στραβώνουν τα φλας να γύρει γλυκά στον ώμο της Μέρκελ και να τον πάρει λιγουλάκι!

Καμία σχέση με τον προηγούμενο!

Που έφευγε χαλαρά από Ραφήνα, πήγαινε για καφέ μισή ωρίτσα στο Μαξίμου, του λέγανε όλοι οι παραστεκάμενοι «σκίζουμε προεδράρα, όλα καλά, όλα ανθηρά!», ξανάμπαινε στο αμάξι και γύρναγε σπίτι του την ώρα για το ματς! Μια μονογραφή έβαζε και πάθαινε κομμάρες! Μισή παράγραφο διάβαζε και του ΄ρχόταν σκοτοδίνη!

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙΣ, χαρά μου; Γιατί να διαλύσεις μια χώρα, όταν μπορούν ανετότατα να τη διαλύσουν οι συνεργάτες σου; Αυτοί οι ίδιοι συνεργάτες που παίρνουν τώρα τα μούτρα τους να κάνουν και κριτική! Κάτι πρώην υπουργοί Οικονομικών, κάτι άθλια τυπάκια που πήραν μια χώρα και την κάνανε σφουγγαρόπανο! Πατσαβούρα για να σκουπίζουν τα πόδια τους οι Ευρωπαίοι!

Και τώρα έχουν το θράσος να ανοίγουν το στόμα το απύλωτο, αντί να χωθούν σε κάνα λαγούμι! Αλλά τι ανάγκη έχουν αυτοί; Αυτοί ρίξανε τη στρυχνίνη στο φρικασέ, εμείς θα το φάμε!

Παρόλο που δεν έχω διατελέσει μούτσος, ξέρω όπως όλοι μας, πως όταν το καράβι βουλιάζει ο καπετάνιος το εγκαταλείπει τελευταίος! Βεβαιώνεται πρώτα πως όλοι οι επιβάτες φοράνε σωσίβια, έχουν μπει στις λέμβους, είναι ασφαλείς και στο τέλος ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ προλάβει κοιτάει να σώσει το τομάρι του!

Ήταν ένα μικρό καράβι που το λέγανε «Ελλάδα». Κι όταν άρχισε να μπάζει νερά, πρώτος πήδηξε στη θάλασσα ο καπετάνιος. Μετά οι αξιωματικοί και οι επιβάτες της πρώτης θέσης (με τις offshore εταιρείες και τα βρώμικα χέρια). Πήδηξαν να σωθούνε κι αφήσανε τον λαό, τους επιβάτες της τρίτης θέσης, να σκυλοπνιγούνε μες στ΄ αμπάρια!

Όταν συμβεί αυτό, οι δράστες περνάνε ναυτοδικείο! Κάθονται στο σκαμνί, απολογούνται, μπαίνουν φυλακή! Εδώ δεν είναι η ίδια περίπτωση; Η ίδια ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΜΩΣ; Δεν θα δικαστούν αυτοί οι άνθρωποι; Δεν θα λογοδοτήσουν σε κανέναν για τα εγκλήματα που διέπραξαν; Ή θα συνεχίσουμε το ίδιο βιολί, ο θύτης να βγάζει θρασύτατα τη γλώσσα στο θύμα του;

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ
εθνικό πανικό, άνοιξε κι ένας τραπεζικός λογαριασμός όπου κάθε Έλληναςόσο και όπως μπορεί- θα καταθέσει τον οβολό του! Σε προσωπικό επίπεδο, δεν θα πω αν εγώ έκανα το καθήκον μου ως Ελληνίδα πολίτις! Θα πω μόνο τούτο: Ρε φίλε, κανείς δεν είπε να στερηθείς το ψωμάκι σου! Όμως, αντί να δώσεις το 20ευρω για την πορνοταινία, δώσ΄ το στον τόπο σου! Έτσι κι αλλιώς πιο σκληρή τσόντα απ΄ τη ζωή του Έλληνα το 2010 δύσκολα θα βρεις στο εμπόριο!

Και μια που μιλάμε για το θέμα... Οι ελεγκτές του υπουργείου Οικονομικών δεν θα πάνε και καμιά βόλτα στα βόρεια προάστια όπου έχει αγοράσει έπαυλη η 25χρονη πορνοστάρ; Έτσι για να καταλάβουμε κι εμείς πώς εν μια νυκτί (κυριολεκτικά) μπορεί κάποιος να γίνει ιδιοκτήτης πολυτελούς ανακτόρου!

Και δεν το λέω μόνο για την κοπέλα. Στο πατρικό μου, στο προάστιο όπου γεννήθηκα, έχω δει όλα αυτά τα χρόνια άπειρους λεχρίτες να υψώνουν βιλάρες σε χρόνο ντετέ! Πόθεν έσχες, λατρεία μου; Μήπως να το ψάχναμε κι αυτό λίγο;

Για να μην την πληρώνουν μια ζωή οι χαμιλόμισθοι και οι μικροσυνταξιούχοι; Μήπως; Λέω εγώ, τώρα, μια ιδέα ρίχνω...

ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΩ με τον πιο «πεζό τρόπο»: Λογαριασμός Αλληλεγγύης για την Ελλάδα στην Τράπεζα της Ελλάδος με κωδικό 26132462. Για τις καταθέσεις μέσω των ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό ή και των υποκαταστημάτων αλλοδαπών τραπεζικών ιδρυμάτων στο εξωτερικό, ο κωδικός είναι: ΙΒΑΝ GR 04 010 0024 0000000026132462 και SWΙFΤ/ΒΙC ΒΝGRGRΑΑ.

Καλό- λέμε τώρα!- Σαββατοκύριακο!

Thursday, March 4, 2010

Bild: «Πουλήστε νησιά και Ακρόπολη»! Μας κάνουν "πλάκα" οι γερμανοί!!!!

Δεν έχουν τέλος τα ακραία και προσβλητικά δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου που ενισχύονται και από προτάσεις βουλευτών! Αυτή τη φορά μας προτείνουν να πουλήσουμε... νησιά, ίσως και την Ακρόπολη! Nα πουλήσει κάποια από τα ακατοίκητα νησιά της προκειμένου να ξεπληρώσει το χρέος της, συνιστούν στην Ελλάδα δύο Γερμανοί βουλευτές του κυβερνώντος συνασπισμού, ο Γιόζεφ Σλάρμαν από τους Χριστιανοδημοκράτες και ο Φρανκ Σέφλερ από τους Ελεύθερους Δημοκράτες.

«Όσοι χρεοκοπούν πρέπει να πωλούν οτιδήποτε έχουν για να ξεπληρώσουν τους πιστωτές τους», δήλωσε ο κ. Σλάρμαν στην εφημερίδα Bild. «Στην Ελλάδα ανήκουν κτήρια, επιχειρήσεις και ακατοίκητα νησιά, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την εξόφληση».


Bild: «Πουλήστε νησιά και Ακρόπολη»!

Το δημοσίευμά της εφημερίδας συγκεκριμενοποιεί την πρόταση λέγοντας: «Σας δίνουμε χρήμα, μας δίνετε την Κέρκυρα». Επίσης, ο βουλευτής της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης Μάρκο Βάντερβιτς δήλωσε ότι «εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση και άρα και η Γερμανία βοηθήσει οικονομικά την Ελλάδα, αυτή θα πρέπει να δώσει εγγυήσεις σε αντάλλαγμα. Λίγα νησιά μπορούν να κάνουν τη δουλειά»! «Η καγκελάριος δεν μπορεί να υποσχεθεί στην Ελλάδα καμία βοήθεια», είπε ο κ. Σέφλερ στην ίδια εφημερίδα, σε σχόλια που περιλαμβάνονται σε δημοσίευμα με τον τίτλο «Πουλήστε τα νησιά σας, χρεοκοπημένοι Έλληνες! Και πουλήστε και την Ακρόπολη!»

«Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να κάνει ριζοσπαστικές κινήσεις για την πώληση της περιουσίας της, για παράδειγμα των ακατοίκητων νησιών της», είπε ο κ. Σέφλερ. Η Bild επισημαίνει ότι ιδιωτική εταιρεία με έδρα το Αμβούργο επιδιώκει την πώληση ελληνικού ακατοίκητου νησιού προς 45 εκατομμύρια ευρώ. Το 1993 πολλοί Γερμανοί βουλευτές είχαν προκαλέσει έντονη αντιπαράθεση με την Ισπανία, προτείνοντας την αγορά από το Βερολίνο το νησί της Μαγιόρκα, τουριστικού προορισμού των Γερμανών.

Wednesday, March 3, 2010

Ο δρόμος του χρήματος οδηγεί στους κλέφτες!!!

  • Αν τολμάει ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ας ακολουθήσει το δρόμο του χρήματος για να βρει επιτέλους τους κλέφτες, που εγκλημάτισαν κατά του ελληνικού λαού και όχι να μας παίρνει τη μπουκιά από το στόμα και μετά να βάζει το βρόχο στο λαιμό μας!
  • Μόνο τότε θα δεχτώ τα μέτρα που σήμερα εξήγγειλε η κυβέρνηση του Παπανδρέου, εάν δώ να τιμωρείται έστω και ένας πολιτικός-κλέφτης που σούφρωσε στις τσέπες του τα εκατομμύρια του ελληνικού λαού.
  • Δεν είναι δύσκολο. Από τη μεταπολίτευση και μετά. Τι είχανε και τι έχουν σήμερα! Γιατί εμείς τους ξέρουμε και η Βουλή θέλει να τους αγνοεί. Με την ευκαιρία, θέλω να πω ότι μια κίνηση θάρρους θα ήταν να κλείσει αύριο κιόλας το τηλεοπτικό κανάλι της Βουλής, διότι είναι άχρηστο και καταπίνει εκατομμύρια χωρίς να το βλέπει κανένας.
ΥΓ.1 Θα μας πείτε πότε θα πάψει η κυρία Χούκλη να εισπράττει αυτά που μας έχουν βγάλει από τα ρούχα μας;

ΥΓ. 2 Θα μας πείτε πότε θα διώξετε την Αννα Παναγιωταρέα που πληρώνεται από δεκαπέντε τρύπες του δημοσίου. Αφήστε που γίνεται καταγέλαστη όταν χαριεντίζεται με τους προσκεκλημένους της! Ξέρει αυτή τι κάνει. Πάει και βρίσκει νεοφώτιστους υπουργούς, νομίζοντας ότι με το γλείψιμο θα κρατήσει τη θεσούλα της. Μέχρι τώρα τα έχει καταφέρει. Εχετε κώλο να τη διώξετε;

ΥΓ.3 Λοιπόν, ο δρόμος του χρήματος οδηγεί σε σωστές αποφάσεις...

Προτάσεις για περικοπές δαπανών στην ΕΡΤ

  • Επειδή σήμερα όλοι είμαστε έξω φρενών με τα καινούργια μέτρα που εξαγγέλθηκαν, ο καθένας μας ας κάνει τις προτάσεις του! Κι εγώ κάνω προτάσεις για περικοπές δαπανών στην ΕΡΤ. Γιατί, μη νομίζουν ότι επειδή έφυγαν οι Τσοπανίδου και οι Λυριντζής-Οικονόμου, έληξε η υπόθεση "σπατάλη στην ΕΡΤ"!
  • Τέρμα οι μπουζουκο-εκπομπές, τέρμα οι "πολιτικές" εκπομπές, τέρμα οι χαζοσυνεντεύξεις-αγιογραφίες πολιτικών και μη!
  • Να κοπούν οι εκπομπές της Μπήλιως Τσουκαλά, του Σπύρου Παπαδόπουλου, της Αννας Παναγιωταρέα, της Βίκυς Φλέσσα, του Κώστα Πολίτη, του Μανώλη Κοττάκη, του Μπάμπη Παπαπαναγιώτου, του Ζούλα, να φύγει από τις ειδήσεις η Μαρία Χούκλη, η Κλείτου, η Πηνελόπη Γαβρά...
  • Μην ανησυχείτε, κανείς από τους παραπάνω δεν θα πεινάσει. Εχουν δέσει το γάιδαρό τους.
  • Καταρχήν, θα πρέπει ένας λογιστής να κάνει μια σούμα για να δούμε πόσο μας κοστίζουν όλοι αυτοί.
  • Κατά δεύτερο, προσφέρομαι να κάνω [πολιτική ή πολιτιστική] εκπομπή ΧΩΡΙΣ χρήματα.

Και με τους ανέργους τι θα γίνει;

Ανακοινώθηκαν και επίσημα τα μέτρα

Περικοπές 30% σε δώρα-επίδομα αδείας
αύξηση 2% στο ΦΠΑ - έκτακτη εισφορά

Τελευταία ενημέρωση: 03/03/2010 14:36
Περικοπή 30% στο δώρο του Πάσχα, στο επίδομα αδείας και στο δώρο των Χριστουγέννων για τους δημόσιους υπαλλήλους αποφάσισε το Υπουργικό Συμβούλιο και ανακοίνωσε επίσημα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Παράλληλα, το συνολικό «ψαλίδι» στα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων ανέρχεται στο 12%, ο ΦΠΑ ανεβαίνει κατά 2% ενώ αυξάνει επιπλέον ο φόρος στα καύσιμα και «παγώνουν» οι συντάξεις. Επιπλέον, επιβάλλεται έκτακτη εισφορά 1% για εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ που αποκτήθηκαν το 2010, ενώ για το 2010 σε αυτή την κατηγορία θα επιβληθεί φορολογικός συντελεστής 45%. Ο λαός θα ανταποκριθεί όταν πειστεί για την αναγκαιότητα των μέτρων, υπογράμμισε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας. Με το χαρακτήρα του κατεπείγοντος το νομοσχέδιο στη Βουλή.

Tuesday, March 2, 2010

Πράγματι βρισκόμαστε σε πόλεμο!

  • Βρισκόμαστε σε πόλεμο. Δεν πρόκειται να αφήσουμε τη χώρα να βουλιάξει. Φυγομάχησε η ΝΔ και αρνείται να αναμετρηθεί με τις ιστορικές της ευθύνες. Η δραματική αλήθεια. Γιατί χρειάζεται να πάρουμε νέα μέτρα. Ζούμε το τέλος μίας ολόκληρης εποχής. Η κρίση να γίνει ευκαιρία.
  • Πράγματι βρισκόμαστε σε πόλεμο! Αλλά, οι "σχολιαστές" στην ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να έχουν σχέση με την πολιτική. Ο σχολιασμός, καταρχήν, δεν είναι πολιτικός. Δεν γίνεται με πολιτικά επιχειρήματα. Είναι συναισθηματικός. Και δεν έχει σχέση με τον ψυχικό κόσμο των σημερινών Ελλήνων που συνθλίβονται στις μυλόπετρες ενός εφαρμοσμένου πλέον άκρατου νεο-φιλελευθερισμού. Θ' ακούσουμε σήμερα τα μέτρα που θα ανακοινώσει ο πρωθυπουργός και τότε θα πούμε περισσότερα. Αλλά ψυχανεμίζομαι ότι εμείς, ο λαός, οι μη προνομιούχοι θα τραβήξουμε τον αραμπά. Περιμένω ν' ακούσω "μέτρα" για τους ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΥΣ, για τους μεγαλοκαρχαρίες, για τους μεγαλοεκδότες που χρωστάνε στο κράτος τα μαλλιά των κεφαλών τους, για τα τηλεοπτικά κανάλια που ταϊζουν σκουπίδια το τηλεοπτικό κοινό και κάνουν τους εισαγγελείς, αλλά χρωστάνε τα δισεκατομμύρια, για όλους εκείνους που δεν τους έχει αγγίξει η κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία...