Monday, May 19, 2008

ΜΗΤΣΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ: ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΟΣ!

Αλεξανδρόπουλος ΜήτσοςΘα γίνει η κηδεία του την Τετάρτη 21 Μαΐου, στις 3 μ.μ., στο Α΄ Νεκροταφείο και είχε εκφράσει την επιθυμία να είναι κηδεία πολιτική και χωρίς επικηδείους. Θα γράψω, ωστόσο, δυο λόγια, διότι τον γνώρισα από κοντά και μάλιστα είχα την τύχη να μου δώσει μια μεγάλη συνέντευξη που τη δημοσίευσα στο πρώτο τεύχος του περιοδικού μου, στο "Κ.ΛΠ. και τέχνες... και γράμματα".
Ήταν "μεγάλος" συγγραφέας, σπουδαίος άνθρωπος, τίμια πνευματική προσωπικότητα, ένας Έλληνας που αγάπησε τον τόπο και τους ανθρώπους του. Ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος έφυγε, σε ηλικία 84 ετών, για μας τους απέξω απροσδόκητα, αλλά όχι για τους δικούς του ανθρώπους, την αγαπημένη του Σόνια και την κόρη του Όλγα. Ταλαιπωρήθηκε από την επάρατη αρρώστια και άφησε την τελευταία του πνοή, τα ξημερώματα της Δευτέρας 19 Μαΐου, στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν». Έζησε τα τελευταία χρόνια ήρεμα και διακριτικά, μακριά από την αγορά, τις φωνές και την ανθρωποφαγική κοινωνία. Έγραφε συνεχώς. Και τιμήθηκε καταπώς του έπρεπε.
Ο Αλεξανδρόπουλος είχε αρετές που του εξασφάλισαν μια περίοπτη θέση στην πολιτεία του πνεύματος. Είχε κατακτήσει την πνευματική και πολιτική του ελευθερία, την ελευθερία της σκέψης και της κριτικής. Διέθετε πλούσια αποθέματα δημοκρατικής συνείδησης και έμφυτη τη δυσπιστία προς τα καθεστώτα που έχουν ως πρώτο άρθρο πίστης τη βία και τον αποπνιγμό των δικαιωμάτων της σκέψης. Είχε το πάθος του πνευματικού ανθρώπου για τις ιδέες του που είναι... υγεία!
Ήταν αξιοπρεπής και δεν επιζήτησε ποτέ τα φώτα της δημοσιότητας. Το προσκήνιο τον απωθούσε, και η ηθική αρτιότητα του χαρακτήρα του δεν του επέτρεπε το συγχρωτισμό με τη φθαρτή καθημερινότητα εκείνων που νοιάζονται μονάχα για τα μούτρα τους. Δεν κυκλοφορούσε στα τηλεοπτικά παράθυρα, δεν έδινε συνεντεύξεις στα περιοδικά ποικίλης ύλης, μιλούσε όταν ο ίδιος θεωρούσε πως είχε κάτι να πει, δεν φωτογραφιζόταν σε δεξιώσεις και άλλες κοσμικές εκδηλώσεις. Αυτό σημαίνει ότι είχαν τρομακτική δύναμη οι ιδέες του. Ήταν ίσως ένας από τους τελευταίους μεγάλους συγγραφείς μας. Ας είναι ελαφρό το χώμα που θα τον σκεπάσει.

ΥΓ. Για βιογραφικά στοιχεία στον Δυτικό Άνεμο.

2 comments:

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ said...

Να που μέσα στο παζάρι της ζωής μας όπου μοστράρονται τα ψώνια για σπουδαίοι, υπάρχουν και άνθρωποι πυξίδες! Θ'ακουμπάμε στο ήθος και την ποιότητα του έργου του.

Νίκος Λαγκαδινός said...

Φαίδων,ήταν ωραίος άνθρωπος και σπουδαίος συγγραφέας. Μ' αρέσει αυτό που γράφεις:"υπάρχουν και άνθρωποι πυξίδες!"