Friday, November 16, 2007

Η ΖΩΗ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΑ...



Κάποιοι έχασαν τη ζωή τους, άλλοι "τραυματίστηκαν" ανεπανόρθωτα δια βίου, άλλοι πονάνε καθημερινά παρά το γεγονός ότι πέρασαν από τότε 34 χρόνια, άλλοι επιχαίρουν γιατί οι Έλληνες - λένε - ξεχνάνε κι έτσι πού να θυμούνται τώρα εκείνους που βασάνιζαν τον τόπο και τους ανθρώπους του, τα νιάτα και την ιστορία μας! Όλοι θα βγουν και μιλήσουν για τους αγώνες κατά της δικτατορίας, για ελευθερίες, δημοκρατία και άλλα ηχηρά παρόμοια.
Θα μιλήσουν αυτοί της Δεξιάς, ο Ψωμιάδης, ο Παναγιωτόπουλος, ο Γιακουμάτος, ο Καραμανλής που μπορεί να πάρει και τα παιδιά του με τις κάμερες να τους τραβούν την ώρα που θα αποθέτουν στεφάνι στο μνημείο, ο Πολύδωρας, ο Λιάπης, ο Βουλγαράκης... Θα μιλήσουν δηλαδή όλοι αυτοί που φαλκιδεύουν τις ελευθερίες μας, που μας σφίγγουν λουριά στο λαιμό, που θα μας κάνουν σε λίγο να πούμε τον δεσπότη... Παναγιώτη!
Θα μιλήσουν για μυριοστή φορά οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου (τους άκουσα και τους είδα ξανά στην εκπομπή του Κούλογλου), θα μιλήσουν τα παιδιά τους, θα μιλήσουν διάφοροι σεχταριστές για να εξουδετερώσουν κάποιες άλλες φωνές, θα μιλήσουν διάφοροι κύριοι που όταν οι άλλοι μάτωναν στους δρόμους εκείνοι πλούτιζαν...
Ας τραγουδήσουμε για άλλη μια φορά... Η ζωή τραβάει την ανηφόρα!


2 comments:

dimgaz said...

Πολυ καλη προσεγγιση σε οτι αφορα αυτους που προσπαθουν να καπηλευονται θυσιες και αγωνες ανωνυμων και αγνων ηρωων της Ελλαδας.Καθε αγνη προσπαθεια διατηρησης της ιστορικης μνημης ειναι τροχοπεδη στα σχεδια τους.

Ελπίδα said...

Έτσι ακριβώς Νίκο μου!
Η ζωή τραβάει την ανηφόρα... αλλά χωρίς πραγματικούς ήρωες. Πάνε αυτοί! Μας τελείωσαν!
Να είσαι καλά!
Καλό χειμώνα!