ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΨΗΦΟΣ!

[Σκίτσο του Πάνου Μαραγκού, από το Έθνος, 9/3/2007]

"Επιστημονική φαντασία και αντικαθεστωτική ψήφος" είναι ο τίτλος ενός κειμένου που έγραψε η δημοσιογράφος Βίκυ Τσιώρου στην Ελευθεροτυπία (13.3.2007). Αναφέρεται σ' ένα ζήτημα που σε λίγο - αν ήδη δεν έχει γίνει αυτό - θα μπει στην ημερήσια διάταξη. Όσο θα διαιωνίζεται η κουφαμάρα των κομμάτων και η καιροσκοπική στάση μιας ευάριθμης ομάδας πολιτικών, τόσο θα τρίζουν τα θεμέλια του συστήματος. Γράφει η Β.Τσ.:

Το ότι συχνά η πραγματικότητα συναντά τη μυθοπλασία είναι μια άποψη που έχει γίνει αποδεκτή εδώ και πολύ καιρό σε διάφορες περιπτώσεις. Το αδιανόητο για την εποχή του «1984», του Οργουελ, έχει εφαρμοστεί σχεδόν στην καθημερινότητά μας, σήμερα, όπου αισθανόμαστε την αναπνοή του Μεγάλου Αδελφού στην πλάτη μας.

Πολύ αργότερα, το 2004, ο Ζοζέ Σαραμάγκου, στο βιβλίο του «Περί φωτίσεως» (Εκδόσεις Καστανιώτης), που μπορεί να αποδειχθεί προφητικό κι αυτό, πραγματεύεται το φαινόμενο μιας μαζικής εξάπλωσης της λευκής ψήφου στις δημοτικές εκλογές κάποιας χώρας.

Πρώτη δύναμη, γράφει ο Σαραμάγκου στο βιβλίο του, στην πρωτεύουσα αυτής της φανταστικής χώρας, με ποσοστό 70%, βγαίνει την πρώτη Κυριακή το λευκό, ενώ στις επαναληπτικές, την επόμενη Κυριακή, το λευκό φτάνει το 80%. Μπροστά στο διαφαινόμενο κενό εξουσίας ο κρατικός μηχανισμός και οι δημόσιες υπηρεσίες εγκαταλείπουν την πόλη καταστρώνοντας αστυνομικά σχέδια για να ανακαλύψουν τον υποκινητή.

Σενάριο επιστημονικής φαντασίας θα ισχυριστούν κάποιοι. Μα το ίδιο δεν θα είχαν ισχυριστεί και κάποιοι άλλοι όταν διάβαζαν το βιβλίο του Οργουελ, την εποχή του;