Επανέρχεται ο Σπύρος Ευαγγελάτος και με νέα επιστολή του σχολιάζει τα όσα απάντησε ο πρόεδρος του Ελληνικού Φεστιβάλ Γιώργος Λούκος ως προς τη μη ένταξη του «Αμφι-Θεάτρου» στα φετινά Επιδαύρια. Με τη σειρά του:
* Θυμίζει στον κ. Λούκο ότι κατά την περσινή συνάντησή τους, όταν εκείνος του ζήτησε να αρκεστεί στο Ηρώδειο, βεβαιώνοντάς τον ότι το «Αμφι-Θέατρο» θα επιστρέψει στην Επίδαυρο το 2007, «δώσαμε τα χέρια. Ο διά της χειραψίας λόγος τιμής είναι απόλυτα δεσμευτικός για όποιον σέβεται αυτή την έννοια [...]».
* Σχολιάζει τη φιλοσοφία του Γιώργου Λούκου για την Επίδαυρο, η οποία αφορά μεταξύ άλλων: «το "άνοιγμα στην όπερα" (αλλά αυτό έχει γίνει ήδη από το 1960, όπως και εκδηλώσεις με τον Κάραγιαν, τον Μπεζάρ) ή τη συμμετοχή ξένων σκηνοθετών σε ελληνικούς θιάσους (αλλά κι αυτό έχει γίνει με τον Ρονκόνι, τον Λάνγκχοφ) ή την εμφάνιση στην Επίδαυρο ξένων θιάσων (που και πάλι έχει γίνει με αγγλικούς και ιταλικούς θιάσους)».
* Δέχεται τη διαβεβαίωση του κ. Λούκου ότι το κόστος της παράστασης των «Σφηκών» στο Ηρώδειο, όπου εξαντλήθηκαν όλα τα εισιτήρια, υπερέβαινε κατά πολύ τις εισπράξεις. Απαντά όμως ότι «είναι σύνηθες φαινόμενο διεθνώς, μια υψηλών προδιαγραφών καλλιτεχνική παραγωγή να μην καλύπτει τα έξοδά της. Γι' αυτό και οι κρατικές επιχορηγήσεις». Και εν προκειμένω, θεωρεί ότι «στη δική μας περίπτωση, όπου γεμίσαμε το Ηρώδειο και διώξαμε περί τα 1.000 άτομα, την ευθύνη φέρουν οι σύμβουλοί σας που δεν προέβλεψαν ότι θα χρειαζόταν μια δεύτερη παράσταση με μηδενικό κόστος για σας και διπλάσιες εισπράξεις».
* Χαρακτηρίζει «τουλάχιστον ιδιότυπο» το γεγονός ότι ο πρόεδρος του Φεστιβάλ δεν έχει ακόμα παρουσιάσει «λεπτομερή ισολογισμό: έσοδα και έξοδα κάθε συγκροτήματος».
* Εξοργίζεται καθώς «έμμεσα κατακρίνετε όλες τις από τριακονταετίας διοικήσεις του Φεστιβάλ διότι επέλεγαν και το "Αμφι-Θέατρο" [...] Ήταν όλοι εκείνοι ανίδεοι και αφελείς; Και στη συνέχεια -με άκομψο τρόπο- γράφετε ότι το Φεστιβάλ "χρηματοδοτούσε τις σκηνοθεσίες μου". Ναι, κύριε Λούκο, χρηματοδοτούσε ένα θέατρο που απασχόλησε πολλές εκατοντάδες εργαζομένων σε κάθε τομέα, έδωσε κάποιες λαμπρές παραστάσεις και εκπροσώπησε επάξια τη χώρα μας σε πάνω από 30 διεθνή Φεστιβάλ».
* Και τελειώνοντας, ο κ. Ευαγγελάτος δεν αφήνει «ασχολίαστο το ειρωνικό και υπεροπτικό ύφος κάποιων σημείων της επιστολής σας. Είναι η ειρωνεία που πηγάζει από τη σιγουριά της εξουσίας. Μιας εξουσίας που διαθέτει την ισχύ να επιβάλλει τις θελήσεις της. Έτσι, εγώ στέκω απέναντί της μόνος, σαν μια φωνή που επιμένει -και θα επιμένει- να μην πνιγεί». (Ελευθεροτυπία, 2/3/2007)
* Θυμίζει στον κ. Λούκο ότι κατά την περσινή συνάντησή τους, όταν εκείνος του ζήτησε να αρκεστεί στο Ηρώδειο, βεβαιώνοντάς τον ότι το «Αμφι-Θέατρο» θα επιστρέψει στην Επίδαυρο το 2007, «δώσαμε τα χέρια. Ο διά της χειραψίας λόγος τιμής είναι απόλυτα δεσμευτικός για όποιον σέβεται αυτή την έννοια [...]».
* Σχολιάζει τη φιλοσοφία του Γιώργου Λούκου για την Επίδαυρο, η οποία αφορά μεταξύ άλλων: «το "άνοιγμα στην όπερα" (αλλά αυτό έχει γίνει ήδη από το 1960, όπως και εκδηλώσεις με τον Κάραγιαν, τον Μπεζάρ) ή τη συμμετοχή ξένων σκηνοθετών σε ελληνικούς θιάσους (αλλά κι αυτό έχει γίνει με τον Ρονκόνι, τον Λάνγκχοφ) ή την εμφάνιση στην Επίδαυρο ξένων θιάσων (που και πάλι έχει γίνει με αγγλικούς και ιταλικούς θιάσους)».
* Δέχεται τη διαβεβαίωση του κ. Λούκου ότι το κόστος της παράστασης των «Σφηκών» στο Ηρώδειο, όπου εξαντλήθηκαν όλα τα εισιτήρια, υπερέβαινε κατά πολύ τις εισπράξεις. Απαντά όμως ότι «είναι σύνηθες φαινόμενο διεθνώς, μια υψηλών προδιαγραφών καλλιτεχνική παραγωγή να μην καλύπτει τα έξοδά της. Γι' αυτό και οι κρατικές επιχορηγήσεις». Και εν προκειμένω, θεωρεί ότι «στη δική μας περίπτωση, όπου γεμίσαμε το Ηρώδειο και διώξαμε περί τα 1.000 άτομα, την ευθύνη φέρουν οι σύμβουλοί σας που δεν προέβλεψαν ότι θα χρειαζόταν μια δεύτερη παράσταση με μηδενικό κόστος για σας και διπλάσιες εισπράξεις».
* Χαρακτηρίζει «τουλάχιστον ιδιότυπο» το γεγονός ότι ο πρόεδρος του Φεστιβάλ δεν έχει ακόμα παρουσιάσει «λεπτομερή ισολογισμό: έσοδα και έξοδα κάθε συγκροτήματος».
* Εξοργίζεται καθώς «έμμεσα κατακρίνετε όλες τις από τριακονταετίας διοικήσεις του Φεστιβάλ διότι επέλεγαν και το "Αμφι-Θέατρο" [...] Ήταν όλοι εκείνοι ανίδεοι και αφελείς; Και στη συνέχεια -με άκομψο τρόπο- γράφετε ότι το Φεστιβάλ "χρηματοδοτούσε τις σκηνοθεσίες μου". Ναι, κύριε Λούκο, χρηματοδοτούσε ένα θέατρο που απασχόλησε πολλές εκατοντάδες εργαζομένων σε κάθε τομέα, έδωσε κάποιες λαμπρές παραστάσεις και εκπροσώπησε επάξια τη χώρα μας σε πάνω από 30 διεθνή Φεστιβάλ».
* Και τελειώνοντας, ο κ. Ευαγγελάτος δεν αφήνει «ασχολίαστο το ειρωνικό και υπεροπτικό ύφος κάποιων σημείων της επιστολής σας. Είναι η ειρωνεία που πηγάζει από τη σιγουριά της εξουσίας. Μιας εξουσίας που διαθέτει την ισχύ να επιβάλλει τις θελήσεις της. Έτσι, εγώ στέκω απέναντί της μόνος, σαν μια φωνή που επιμένει -και θα επιμένει- να μην πνιγεί». (Ελευθεροτυπία, 2/3/2007)
No comments:
Post a Comment