Ό,τι γράφω για τον κ. Λούκο δεν έχει ιδιοτελείς επιδιώξεις, αφού ούτε σκηνοθέτης είμαι ούτε θιασάρχης ούτε έχω καλλιτεχνικό γραφείο για να προσδοκώ συνεργασία. Απλώς λίγη προσοχή χρειάζεται για να παρατηρήσει κανείς ότι είναι υπερβολικές οι επενδύσεις (και προσδοκίες) στον κ. Λούκο, ο οποίος πιστεύει ότι μπορεί σε μια μασχάλη να κρατάει δυο και τρία καρπούζια. Αλλά είναι και το γεγονός ότι αγνοεί την προϊστορία του Ελληνικού Φεστιβάλ [παλιότερα "Φεστιβάλ Αθηνών"]. Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω τη θητεία του κ. Βρατσάνου στο Φεστιβάλ [όπως τη γνωρίζουν και όσοι δημοσιογράφοι κάλυπταν τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ], δεν έχω λόγους να μην πιστεύω τα όσα παραθέτει στην επιστολή του ο κ. Βρατσάνος. Το σχετικό ρεπορτάζ από την Ελευθεροτυπία (27.2.2007):«Την απογοήτευση και οργή των μελών του διοικητικού συμβουλίου του Ελληνο-Ιαπωνικού Συνδέσμου», για «την αδικαιολόγητη και αδιάφορη συμπεριφορά του προέδρου του Ελληνικού Φεστιβάλ», εκφράζει με επιστολή του ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Συνδέσμου, Δήμος Βρατσάνος -που υπήρξε προκάτοχος του κ. Λούκου στο Φεστιβάλ επί 11 χρόνια, ως ανώτερος υπηρεσιακός παράγων του ΕΟΤ.
Όπως γράφει ο κ. Βρατσάνος, «από το τέλος του 2005 επιχείρησα κατ' επανάληψη να έχω με τον κ. Λούκο μια σύντομη συνάντηση, προκειμένου να θέσω υπ' όψιν του μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρόταση σχετικά με την παρουσίαση παραστάσεων του Ιαπωνικού Θεάτρου ΝΟΗ από το International Foundation for Arts & Culture, σε συνεργασία με λίαν γνωστούς ηθοποιούς της Σχολής Hosho (...). Την πρόταση την υπέβαλα εγγράφως με την ιδιότητά μου ως προέδρου του Ελληνο-Ιαπωνικού Συνδέσμου και όχι ως καλλιτεχνικό γραφείο (...). Μέχρι σήμερα ουδεμία συνάντηση πραγματοποιήθηκε με τον πρόεδρο του Φεστιβάλ, λόγω των πολλαπλών υποχρεώσεών του στο εξωτερικό, εκτός από κάποιες τηλεφωνικές επαφές με το βοηθό του, κύριο Δούρο, ο οποίος μέχρι προ 10ημέρου μάς διαβεβαίωνε αναληθώς, όπως αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων, για το μεγάλο ενδιαφέρον του προέδρου για το ΝΟΗ (...). Τελικά, πληροφορηθήκαμε το πρόγραμμα του φεστιβάλ από τον Τύπο».
Ο κ. Βρατσάνος εκφράζει τη λύπη του «για την αχαρακτήριστη συμπεριφορά του κ. Λούκου», αλλά και για «τις αλγεινές εντυπώσεις που απεκόμισε ο Ιαπωνικός Οργανισμός σε βάρος του Φεστιβάλ Αθηνών και γενικότερα της Ελλάδος, ο οποίος ματαίως ανέμενε επί ένα χρόνο περίπου την απόφασή του».
Όπως γράφει ο κ. Βρατσάνος, «από το τέλος του 2005 επιχείρησα κατ' επανάληψη να έχω με τον κ. Λούκο μια σύντομη συνάντηση, προκειμένου να θέσω υπ' όψιν του μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρόταση σχετικά με την παρουσίαση παραστάσεων του Ιαπωνικού Θεάτρου ΝΟΗ από το International Foundation for Arts & Culture, σε συνεργασία με λίαν γνωστούς ηθοποιούς της Σχολής Hosho (...). Την πρόταση την υπέβαλα εγγράφως με την ιδιότητά μου ως προέδρου του Ελληνο-Ιαπωνικού Συνδέσμου και όχι ως καλλιτεχνικό γραφείο (...). Μέχρι σήμερα ουδεμία συνάντηση πραγματοποιήθηκε με τον πρόεδρο του Φεστιβάλ, λόγω των πολλαπλών υποχρεώσεών του στο εξωτερικό, εκτός από κάποιες τηλεφωνικές επαφές με το βοηθό του, κύριο Δούρο, ο οποίος μέχρι προ 10ημέρου μάς διαβεβαίωνε αναληθώς, όπως αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων, για το μεγάλο ενδιαφέρον του προέδρου για το ΝΟΗ (...). Τελικά, πληροφορηθήκαμε το πρόγραμμα του φεστιβάλ από τον Τύπο».
Ο κ. Βρατσάνος εκφράζει τη λύπη του «για την αχαρακτήριστη συμπεριφορά του κ. Λούκου», αλλά και για «τις αλγεινές εντυπώσεις που απεκόμισε ο Ιαπωνικός Οργανισμός σε βάρος του Φεστιβάλ Αθηνών και γενικότερα της Ελλάδος, ο οποίος ματαίως ανέμενε επί ένα χρόνο περίπου την απόφασή του».
No comments:
Post a Comment